Ο φακός εστίασε σωστά. Χωρίς λόγια, τα είπε όλα: μιά παλιά, σκουριασμένη πινακίδα, τσουρουφλισμένη από τη φωτιά, να υπενθυμίζει στον “αποσπερνό διαβάτη” (Μαλακάσης) πως ” Το δάσος κινδυνεύει” – αν μπορώ ακόμη να διακρίνω την γραμμένη προτροπή που εισάγεται κατά πλεονασμό.
Γιατί την εικόνα στην καμένη λαμαρίνα, την βλέπω κατά κόρον στη “λαμαρίνα” της τηλεόρασης που δεν έχει ακόμα “καεί” .
Ο φακός του ρεπόρτερ, με σημειολογική ακρίβεια, έδειξε την “καταδήλωση”, όπως θα έλεγε ο Ρολάν Μπαρτ, που όμως έχει ακυρωθεί.
Ένα κενό, άχρηστο σημαίνον, δηλαδή, αφού το δάσος δεν υπάρχει.
Υπάρχουν ευθύνες; Ας τις αναδείξει ο Τσίπρας και η Γεννηματά γιά το “πάτσι” τους.
Αλλά και εδώ, πάλι : “Τα λόγια είναι περιττά”.*
* Η φωτογραφία είναι της Μαρίνας Ρήγου.
