Οι καταγγελίες της Εισαγγελέως Εφετών κυρίας Τσατάνη είναι απαραίτητο να ελεγχθούν επειγόντως, γιατί εάν αληθεύουν, τότε ο κ. Παπαγγελόπουλος έχει διαπράξει ένα βαρύτατο πειθαρχικό αδίκημα (το οποίο συνιστά ταυτόχρονα και μια επικίνδυνη υπονόμευση της δυτικής συνταγματικής παράδοσης περί της διάκρισης των εξουσιών).
Τι εννοώ; Το άρθρο 19 του Οργανισμού των Δικαστηρίων ορίζει σαφώς ότι οποιαδήποτε «οδηγία, σύσταση ή υπόδειξη σε δικαστικό λειτουργό για ουσιαστικό ή δικονομικό θέμα σε συγκεκριμένη υπόθεση ή κατηγορία υποθέσεων είναι ανεπίτρεπτη και συνιστά πειθαρχικό αδίκημα».
Εν όψει ακριβώς αυτής της ρύθμισης θα διατυπώσω ορισμένους σύντομους προβληματισμούς.
1. Ο κ. Παπαγγελόπουλος, δηλαδή ένα όργανο της εκτελεστικής εξουσίας, δεν είχε σε καμία περίπτωση τη δυνατότητα να παρεμβαίνει σε μυστικές συναντήσεις και να εκφράζει –φορτικά ή μη –τη νομική του άποψη για την αναγκαιότητα χειρισμού της «υπόθεσης Βγενόπουλου» από την Εισαγγελέα Διαφθοράς!
2. Η επίμαχη παρέμβαση του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης ήταν ολότελα απαγορευμένη και απαράδεκτη, αφού αφορούσε ένα καίριο δικονομικό ζήτημα. Με λίγα λόγια, ο κ. Παπαγγελόπουλος ήθελε προφανώς να προλάβει τις εξελίξεις και να σταλεί η δικογραφία κάπου αλλού, προτού η αρμόδια Εισαγγελέας ολοκληρώσει την προκαταρκτική εξέταση και αποφασίσει είτε για την αρχειοθέτηση της «υπόθεσης Βγενόπουλου» είτε για την κίνηση της ποινικής δίωξης!
3. Τέλος, υπάρχει και ένα σοβαρό ζήτημα εργαλειακής αντιμετώπισης του θεσμού της Δικαιοσύνης. Δηλαδή ο κ. Παπαγγελόπουλος ήθελε εμφανώς να καταδειχθεί –μέσω της υπόθεσης αυτής –η κυβερνητική βούληση για την καταπολέμηση της διαφθοράς (η οποία ενδημεί σε μια ελίτ του πλούτου).
Ολοι θέλουμε να καταπολεμηθεί η διαφθορά τούτη, αλλά η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης δεν επιτυγχάνεται με οποιοδήποτε τίμημα, άρα ούτε και με τη χειραγώγηση των εισαγγελικών αρχών!
Επομένως η μακιαβελική ηθική «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» δεν ισχύει στο επίπεδο αυτό και όλα τούτα πρέπει να διερευνηθούν άμεσα!
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
