Στην εκτίμηση ότι «οι επαναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις του αρμόδιου υπουργού για “διασφάλιση των σημερινών συντάξεων” δύσκολα υποκρύπτουν τις απώλειες των σημερινών απασχολούμενων και επόμενων γενεών συνταξιούχων», καταλήγει το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, διαπιστώνοντας μάλιστα ότι «είναι αμφίβολο αν (οι διαβεβαιώσεις αυτές) μπορούν να τηρηθούν μετά από 2-3 χρόνια!».
Στην τριμηνιαία έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στην Βουλή τονίζεται ότι με τα σημερινά του χαρακτηριστικά το ασφαλιστικό σύστημα «δεν είναι βιώσιμο», ενώ όσον αφορά τις προτάσεις της κυβέρνησης για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού σημειώνεται ότι «συνιστούν ένα πολιτικά επώδυνο (για την ίδια και την αντιπολίτευση) βήμα διόρθωσης του συστήματος». Τονίζεται δε ότι «αν εφαρμοσθούν σωστά, επιφέρουν μερικές διορθώσεις στη σημερινή κατάσταση». Συγκεκριμένα, το Γραφείο Προϋπολογισμού διαπιστώνει ότι οι προτάσεις της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό:
· Εξορθολογίζουν εν πολλοίς το σύστημα (αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, βαθμιαία έστω κατάργηση πρόωρων συντάξεων, επανεξέταση ποσοστών αναπλήρωσης, οροφές στις διπλές συντάξεις κλπ).
· Μειώνουν δυνητικά το «λειτουργικό» (= γραφειοκρατικό) κόστος ενοποιώντας Ταμεία (βλ. όμως πιο κάτω επιφυλάξεις).
· Το κάνουν διαφανέστερο (ενιαιοποιώντας π.χ. τα κριτήρια συνταξιοδότησης),
· Υπό όρους αποτελεσματικότερο (ως προς τα έσοδα).
· Εν μέρει δικαιότερο καθώς επιβαρύνουν λιγότερο τους χαμηλοσυνταξιούχους (εν μέρει διότι π.χ. από την άλλη πλευρά ευνοεί του σημερινούς συνταξιούχους σε βάρος των σημερινών απασχολούμενων).
· Συμβάλλουν εν μέρει στη βιωσιμότητα μειώνοντας τη συνταξιοδοτική δαπάνη και αυξάνοντας τα έσοδα.
· Τέλος, η νέα «αρχιτεκτονική» του συνταξιοδοτικού συστήματος που επαναφέρει και συμπληρώνει τις ρυθμίσεις νόμου 3863/2010 (νόμου Λοβέρδου) αποτελεί μια καλή βάση για συζήτηση. Και, οπωσδήποτε, η επάνοδος της χώρας στην ομαλότητα έχει προτεραιότητα.
Όμως, το Γραφείο Προϋπολογισμού θεωρεί ότι «αυτή η κατ’ αρχάς θετική αξιολόγηση δεν μας εμποδίζει να διακρίνουμε συζητήσιμες επιλογές και πιθανές αρνητικές παρενέργειες και, κυρίως, τις αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία ορισμένων επιλογών, ούτε ότι ορισμένες ρυθμίσεις εκπέμπουν λάθος μηνύματα (π.χ. η «προσωπική διαφορά»)», ενώ τονίζεται ότι η πρόταση της κυβέρνησης «δεν λαμβάνει υπόψη τις δυνατότητες της ιδιωτικής ασφάλισης».
Δυσκολίες μπορεί να προκύψουν, σύμφωνα με την έκθεση, και από την ίδια την ενοποίηση των Ταμείων, που δημιουργεί ένα γιγαντιαίο Ταμείο, τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), στο πλαίσιο του οποίου βέβαια θα γίνουν πολλές άλλες αλλαγές. «Η ανησυχία μας οφείλεται κυρίως στις δυσκολίες της μετάβασης, κατά τη διάρκεια της οποίας θα πρέπει να συγχωνευτούν διαφορετικοί διοικητικοί μηχανισμοί. Το διακύβευμα είναι μεγάλο καθώς το ελληνικό ιστορικό στη διοίκηση μεγάλων φορέων δεν είναι ενθαρρυντικό», αναφέρεται.
Σε κάθε περίπτωση το Γραφείο Προϋπολογισμού δηλώνει ότι «δεν μπορούμε να απαντήσουμε ακόμα το ερώτημα αν η μεταρρύθμιση λύνει και σε ποιο βάθος χρόνου το ασφαλιστικό ή αν θα χρειασθεί νέα μεταρρύθμιση σε μερικά χρόνια μεταξύ άλλων και λόγω των δημογραφικών εξελίξεων δηλαδή του γεγονότος ότι η κοινωνία μας γη-ράσκει γρήγορα και λόγω των κινδύνων φτωχοποίησης».
