Με πολύ σκληρή ατζέντα για το Ασφαλιστικό κατεβαίνει την Τρίτη στην Αθήνα η Ντέλια Βελκουλέσκου, η εκπρόσωπος του ΔΝΤ.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των τεχνοκρατών του Ταμείου, για να αντιμετωπιστεί η μαύρη τρύπα του Ασφαλιστικού και των Ταμείων απαιτούνται νέα, μόνιμα μέτρα, 1% του ΑΕΠ, δηλαδή 1,8 δισ. ευρώ!
Οι απαιτήσεις αυτές φέρνουν σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, η οποία αντιδρά έντονα και διαμηνύει ότι έχει ήδη καλύψει το 60% της απόστασης λαμβάνοντας μέτρα 0,6% του ΑΕΠ, όπως η αύξηση των ορίων ηλικίας για πρόωρη συνταξιοδότηση, η επιβολή εισφοράς υπέρ ΕΟΠΥΥ και η καταβολή της Εθνικής Σύνταξης των 360 ευρώ μετά το 67ο έτος ηλικίας. Ως εκ τούτου κατά την κυβέρνηση απομένουν μέτρα ύψους 0,4% του ΑΕΠ ή 700-800 εκατ. ευρώ.
Οι υπολογισμοί του Ταμείου
Ωστόσο οι υπολογισμοί του ΔΝΤ είναι διαφορετικοί. Υποστηρίζει ότι τα μέτρα που ήδη έλαβε η κυβέρνηση καλύπτουν μόνο τα ισοδύναμα για τη μη εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές. Ετσι το Ταμείο επιμένει ότι πρέπει να ληφθούν επιπλέον «αδιευκρίνιστα μέτρα» 1% του ΑΕΠ. Με βάση τους υπολογισμούς της Ουάσιγκτον το ποσό αυτό μπορεί να καλυφθεί με τρεις τρόπους:
–Με περικοπή όλων των συντάξεων, κύριων και επικουρικών, κατά 6% από το πρώτο ευρώ.
–Με περικοπές 15%-20% των συντάξεων άνω των 800 ευρώ.
–Με περικοπές 35%-40% των συντάξεων άνω των 1.000 ευρώ.
Το χάσμα κυβέρνησης και δανειστών είναι τόσο μεγάλο ώστε ορισμένοι παράγοντες του κουαρτέτου «βλέπουν» παράταση των διαπραγματεύσεων ακόμη και ως τον Ιούλιο, όπου ελλοχεύει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ο κίνδυνος χρεοκοπίας, καθώς λήγουν ομόλογα της ΕΚΤ ύψους 2,3 δισ. ευρώ.
Πίσω από την άκαμπτη στάση κρύβεται μια άλλη διάσταση του προβλήματος και των ισορροπιών που υπάρχουν. Αναλυτές αποδίδουν το γεγονός αυτό στην εμμονή του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος θέλει πάση θυσία τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο νέο πρόγραμμα.
Παρά ταύτα το Ταμείο εμφανίζεται απρόθυμο να συμμετάσχει στο πρόγραμμα και τραβάει το σκοινί θέτοντας όρους οι οποίοι αναμένεται να δυσκολέψουν την Ελλάδα στην τελική ευθεία για την αναδιάρθρωση του χρέους.
Τι ζητεί λοιπόν η Ουάσιγκτον από την Ελλάδα (ή μήπως ο κ. Σόιμπλε);
1. Αξιώνει «λύση» για το Ασφαλιστικό με περικοπή συντάξεων και όχι με άλλης μορφής μέτρα όπως η αύξηση των εισφορών.
2. Σε περίπτωση που υπάρξει συμφωνία στο πλαίσιο της αξιολόγησης (staff-level-agreement) το Ταμείο θα θέσει τα δικά του προαπαιτούμενα (prior-actions) στην Ελλάδα με αντάλλαγμα τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα.
Αυτό ουσιαστικά ισοδυναμεί με νέο «μπλόκο» στην πορεία για τη διευθέτηση του χρέους, καθώς είναι γνωστό ότι το Βερολίνο συναρτά ευθέως την όποια κουβέντα με την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης και την κανονική συμμετοχή του ΔΝΤ στο νέο πρόγραμμα. Αν γίνει δεκτή η απαίτηση του Ταμείου, τότε στη συνέχεια θα συγγράψει το δικό του μνημόνιο, το οποίο θα «τρέχει» παράλληλα με αυτό της Κομισιόν.
Στο πλαίσιο αυτό, η πλευρά των δανειστών αναμένει άμεσα τη νομοθέτηση του νέου Ενιαίου Μισθολογίου στο Δημόσιο. Το πρώτο σχέδιο της κυβέρνησης δεν έγινε δεκτό, καθώς τα στελέχη του κουαρτέτου έκριναν ότι δεν αμείβεται επαρκώς η παραγωγικότητα. Οι δανειστές ζητούν μείωση των κατώτατων αποδοχών με στόχο την «αποσυμπίεση» της μισθολογικής κλίμακας, ωστόσο η κυβέρνηση αντιδρά και παρουσίασε μισθολογική κλίμακα η οποία προβλέπει αυξήσεις ανάλογα με την ωρίμαση για τους υπαλλήλους που ξεκινούν ως πρωτοδιοριζόμενοι από το κλιμάκιο των 780 ευρώ. Οι δύο πλευρές βρίσκονται σε συνεχή επαφή και είναι πολύ πιθανό την επόμενη εβδομάδα το θέμα να κλείσει χωρίς (σημαντικές) περικοπές μισθών.
Γκρίνια για υπουργούς
Δίχως τέλος μοιάζει να είναι η γκρίνια των στελεχών του κουαρτέτου και από τις δύο ακτές του Ατλαντικού που μιλούν για πρώιμη μεταρρυθμιστική κόπωση. Σε ιδιωτικές συζητήσεις με παράγοντες της οικονομίας «καρφώνουν» υπουργούς της κυβέρνησης για παρεμπόδιση ή ακόμη και για αντιστροφή των μνημονιακών ρυθμίσεων.
Τα έχουν βάλει, κυρίως, με τον υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Χρήστο Σπίρτζη, στον οποίο επιρρίπτουν ευθύνες για την κατάσταση των αστικών συγκοινωνιών και άρνηση εφαρμογής της αναδιάρθρωσης του ΟΑΣΑ. Τα «βέλη» των δανειστών δέχεται και ο υπουργός Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας, τον οποίο κατηγορούν ότι θέτει εμπόδια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ. Πολλά είναι, τέλος, τα παράπονα και για την αντιστροφή των μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία και στην Υγεία.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
