Τις τελευταίες ώρες διακινείται έντονη φημολογία σχετικά με ενδεχόμενο επικείμενων εκλογών σε περίπτωση που ο πρωθυπουργός δεν μπορέσει να αποσπάσει 121 ή 151 ψήφους στην επικείμενη ιστορική ψηφοφορία της Βουλής.
Το σκεπτικό είναι προφανές: περνούν τα μέτρα και, στη συνέχεια, οι εκλογές με λίστα ξεκαθαρίζουν το πολιτικό τοπίο, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις πλήρως σε όφελος της κυβέρνησης.
Αν υπάρχει όντως τέτοιος σχεδιασμός, υπάρχουν και δύο αντίστοιχα ενδεχόμενα: το πρώτο, είναι να εξελίσσεται σε άγνοια των ξένων και, το δεύτερο, σε γνώση τους.
Αν ισχύει το πρώτο, ο κίνδυνος τον οποίο αναλαμβάνει η κυβέρνηση την ίδια ημέρα που θα ψηφίσει το γερμανικό κοινοβούλιο, είναι τεράστιος: και μόνον η λέξη εκλογές σε συνδυασμό με τις εντυπώσεις που δημιούργησε εκεί η χθεσινή συνέντευξη Τσίπρα, είναι πολύ πιθανό να πυροδοτήσει το φιτίλι που θα κάνει τη γερμανική βόμβα να εκραγεί αμέσως κατά της Ελλάδας.
Το δεύτερο ενδεχόμενο, είναι ακόμα χειρότερο: να νομίζει η κυβέρνηση ότι έχει συνεννοηθεί με τους δανειστές, ιδίως του Βερολίνου και ότι αυτοί δεν θα αντιδράσουν σε κάτι τέτοιο.
Αν ο πρωθυπουργός πιστεύει ότι έχει τέτοιου είδους εγγυήσεις πρέπει να γνωρίζει ότι οδηγείται σε παγίδευση από το Βερολίνο. Ότι η πολιτική Σόιμπλε για την άτακτη έξοδο μπορεί τελικά να γίνει πράξη μέσα από την αναγγελία και μόνον εκλογών.
Αν λοιπόν ο σχεδιασμός βασίζεται σε κάτι τέτοιο, ο κίνδυνος είναι μέγας και πρέπει αυτό να το καταλάβει η κυβέρνηση αμέσως, όσο είναι καιρός, πριν, με το τέλος της ψηφοφορίας, προβεί σε τέτοιες ανακοινώσεις.
Αν η κυβέρνηση ανακοινώσει εκλογές, η πιθανότητα να προκληθεί έκρηξη αμέσως μετά από πλευράς – Γερμανών και όχι μόνον – είναι τεράστια, ότι κι έχουν πει «εμπιστευτικά». Αν έχουν δοθεί τέτοιου είδους διαβεβαιώσεις, είναι πιθανότατα παγίδα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα θα έχει πέσει σε τέτοια παγίδα.
Η προηγούμενη, θυμόμαστε όλοι πότε ήταν, με ποια χώρα, σε ποιες συνθήκες και με ποιο τραγικό εθνικό αποτέλεσμα. Μην πάθουμε ξανά τα ίδια!
Προσέξτε!!!
