Μετά από πολύ καιρό η Ελλάδα κυριαρχεί και πάλι στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς τύπου. Με τίτλους όπως «Γιατί η Ελλάδα ξυπνά εφιάλτες στην Ευρώπη» το κλίμα που δημιουργείται για τη χώρα κάθε άλλο παρά θετικό είναι. Αιτία η επίσπευση της προεδρικής εκλογής και η ανασφάλεια για τις πολιτικές εξελίξεις που τροφοδοτεί πάλι σενάρια επί σεναρίων και ανακυκλώνει φοβίες, πραγματικές ή υποβολιμαίες, για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει μια νέα όξυνση της ελληνικής κρίσης στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Αυτή την πραγματικότητα, των συνεπειών που μπορεί να έχει η κατάσταση μιας χώρας, σε ένα όλο και περισσότερο αλληλοεξαρτώμενο κόσμο, δεν την αντιλαμβάνεται δυστυχώς, σε όλη της την έκταση το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Είτε μας βολεύει είτε όχι, η παγκοσμιοποιημένη οικονομία με τις ανεξέλεγκτες αγορές της, επηρεάζει και επηρεάζεται πολύ εύκολα ακόμα και από την παραμικρή αίσθηση αβεβαιότητας δημιουργώντας κλυδωνισμούς και αναταραχές που δεν είναι εύκολο να ελεγχθούν. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι πάντες αναγνωρίζουν ότι η κρίση έχει αφήσει βαθιά τα σημάδια της ακόμα τόσο στην ευρωπαϊκή όσο και στην αμερικανική οικονομία.
Με τη χώρα να βρίσκεται ακόμα σε μια ασταθή ισορροπία, σε συνδυασμό με την αντικειμενική αβεβαιότητα που προκαλεί η προεδρική εκλογή, είναι προφανές ότι δεν χρειάζεται να οδηγηθούμε σε μια πολωτική πολιτική αντιπαράθεση που θα επιτείνει ακόμα περισσότερο τα προβλήματα και την ανασφάλεια. Δυστυχώς για μας, δεν είμαστε ο περιούσιος λαός, όπως πιστεύουν ορισμένοι, ούτε η μεγάλη δύναμη που θα επιβάλλει τις διεκδικήσεις της στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το ξεκαθάρισε άλλωστε με την ωμότητα και τη σαφήνεια που τον διακρίνει ο κ.Σόιμπλε την Τετάρτη μετά τη συνάντηση τους με τον κ.Βενιζέλο λέγοντας ότι οποιαδήποτε έξοδος από το σημερινό πρόγραμμα και η μετάβαση σε μια ηπιότερη προληπτική γραμμή, προϋποθέτει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει.
Οποιεσδήποτε και αν είναι οι εξελίξεις στο επόμενο διάστημα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν υποχρέωση να περιορίσουν στο ελάχιστο τις αφορμές για αμφισβήτηση της χώρας και να διασφαλίσουν τη συνέχεια της πορείας εξόδου από την κρίση. Χωρίς να καλλιεργούν το φόβο και την ανασφάλεια ή να υπόσχονται ανέφικτα οράματα…
ΤΟ ΒΗΜΑ
