Κάτι παράξενο συμβαίνει στην ελληνική μουσική και δη στις συναυλίες. Ολοι μιλούν για κρίση, όλοι σημειώνουν (και σημειώνουμε) ότι το ελληνικό τραγούδι περί άλλα τυρβάζει και το κοινό τού έχει γυρίσει την πλάτη. Ομως η πραγματικότητα άλλα δείχνει. Νατάσσα Μποφίλιου, Γιάννης Χαρούλης (φωτογραφία), Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Κωστής Μαραβέγιας, για παράδειγμα, όχι μόνο ήταν sold out στις προγραμματισμένες τους συναυλίες αλλά αναγκάστηκαν να προσθέσουν και δεύτερη και τρίτη ημέρα για να ικανοποιήσουν τους χιλιάδες φίλους τους.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται και δεν θα είναι και η τελευταία. Υπάρχει μια γενιά δημιουργών που μεγαλώνει παράλληλα με μια γενιά ακροατών – θεατών. Καλύπτει τις ανησυχίες τους και τους προβληματισμούς τους, μιλά στη γλώσσα τους και την αισθητική τους, περιγράφει τα όνειρά τους, αποκωδικοποιεί τη ζωή τους και έχει κάνει τους ακροατές – θεατές συνοδοιπόρους της.
Εκεί οφείλεται η μεγάλη αποδοχή των δημιουργών αυτών αλλά και το γεγονός ότι κάποιοι από τις μεγαλύτερες γενιές δεν μπορούν είτε να αποδεχθούν είτε να καταλάβουν το γκελ αυτό. Κάποιοι θα το έλεγαν χάσμα γενεών. Κάποιοι άλλοι εξέλιξη…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
