Συγχαρητήρια στον κύριο Καμίνη για την επανεκλογή του. Οι κάτοικοι της Αθήνας είμαστε βέβαιοι ότι θα συνεχίσει το έργο του για τη διατήρηση της εξαίρετης ποιότητας ζωής σε αυτή την πόλη που τόσο αγαπάμε. Παρακάτω θα περιγράψω πόσο εύκολη και ευχάριστη είναι η κυκλοφορία για μία μαμά με μωρό σε καροτσάκι που κάνει μία συγκεκριμένη διαδρομή σε κεντρική γειτονιά της Αθήνας. Βγαίνοντας από το σπίτι λοιπόν, η μαμά αυτή κινείται στα ευρύχωρα και απαστράπτοντα πεζοδρόμια της γειτονιάς της.
Κανένα εμπόδιο μπροστά ή πίσω –ούτε μηχανάκια (εν κινήσει ή μη), ούτε αυτοκίνητα παρκαρισμένα παράνομα να κλείνουν από παντού την πρόσβαση από και προς το πεζοδρόμιο, ούτε σκαλιά παντός είδους, ούτε αυθαίρετα τραπεζοκαθίσματα και πραμάτειες, ούτε ξεκάρφωτα δέντρα, ούτε λακκούβες, ούτε ξεκολλημένα πλακάκια. Όλα είναι τέλεια και τίποτα δεν διαταράσσει αυτή τη τελειότητα –ούτε τα έργα που εκτελούνται αυτή την περίοδο, με τα συνεργεία να έχουν σκάψει έναν ολόκληρο δρόμο στη γειτονιά. Δεν έχει δημιουργηθεί ειδικός χώρος διέλευσης για τους πεζούς, γιατί αυτοί μπορούν να κινηθούν στα ευρύχωρα πεζοδρόμια, αυτά τα χωρίς εμπόδια που λέγαμε. Ανάπηροι ή μαμάδες με καροτσάκι, δεν αναγκάζονται να κάνουν ολόκληρη παράκαμψη αναζητώντας δρόμο χωρίς σκαλιά για να φθάσουν στον προορισμό τους (μένουν σε περιοχή με λόφο, η θέα έχει και το αντίτιμό της).
Τέτοια πράγματα δεν μπορούν να συμβαίνουν σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα – πόσο μάλλον στην πρωτεύουσα που εφέτος κομπάζει για την 100% πληρότητα στα ξενοδοχεία της (τυχεροί τουρίστες, πού θα βρουν καλύτερα). Όταν η μαμά της ιστορίας μας θέλει να περάσει απέναντι σε δρόμο της γειτονιάς (όχι ταχείας κυκλοφορίας φυσικά), όλα τα οχήματα ακινητοποιούνται –«οι πεζοί προηγούνται» λέει ο ΚΟΚ που όλοι οι αθηναίοι οδηγοί και μοτοσικλετιστές σέβονται και η τροχαία εφαρμόζει κατά γράμμα. Και όταν αυτή η μαμά θέλει να διασχίσει κεντρική λεωφόρο των Αθηνών, από διάβαση ΚΑΙ φανάρι, όλοι οι οδηγοί έχουν σταματήσει πίσω από τη διαγράμμιση και περιμένουν υπομονετικά να ανάψει το πράσινο.
Κανείς μοτοσικλετιστής δεν έχει σταματήσει ακριβώς επάνω στη διάβαση, σφυρίζοντας αδιάφορα και κοιτάζοντας αλλού όταν οι πεζοί κάνουν ζιγκ – ζαγκ ανάμεσα από τις εξατμίσεις προσπαθώντας να φθάσουν στο απέναντι πεζοδρόμιο πριν το φανάρι για αυτούς γίνει κόκκινο –γιατί τότε ζήτω που κάηκαν. Αλλά είπαμε: τέτοια πράγματα δεν συμβαίνουν σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Όπως δεν μπορεί να συνέβη και το στήσιμο σκαλωσιάς που έκλεινε όλο το πεζοδρόμιο σε πολυκατοικία στο ισόγειο της οποίας μεγάλο κατάστημα που βρίσκεται υπό κατασκευή, διαλαλεί τα σημαντικά εγκαίνιά του στη γειτονιά.
Οι υπεύθυνοι φρόντισαν να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφαλή διέλευση των πεζών από εκεί: έβαλαν προειδοποιητική σήμανση και έφτιαξαν πρόσθετο πεζοδρόμιο, όπως θα γινόταν σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Και επειδή η ευγένεια είναι χαρακτηριστικό μας, ο εργάτης στο κατάστημα εχθές σταμάτησε να τρίβει το μάρμαρο με το περιστροφικό μηχάνημα ώστε να περάσει η μαμά με το καροτσάκι και το μωρό να μην εισπνεύσει τη σκόνη. Σε όλα αυτά τα ονειρικά, να προστεθεί και η ιδανική κατάσταση της παιδικής χαράς στη συγκεκριμένη γειτονιά, που πληροί όλα τα πρότυπα ασφαλείας και δεν συνιστά κανέναν κίνδυνο για τα παιδάκια που παίζουν εκεί.
Πραγματικότητα 1: Η καθόλου ονειρική γειτονιά της Αθήνας, είναι η περιοχή Γκύζη.
Πραγματικότητα 2: Όσον αφορά στην σκαλωσιά, έγινε καταγγελία στο 100 εχθές. Σήμερα είχε αφαιρεθεί. Το εκλαμβάνουμε ως μη τυχαίο γεγονός και ελπίζουμε κάθε μικρή, νόμιμη, αντίδραση στις αυθαιρεσίες να οδηγήσει σε κάτι καλύτερο για το σύνολο.
Πραγματικότητα 3: Όσον αφορά στην κατάσταση της παιδικής χαράς στην πλατεία Γκύζη, έγινε αίτημα για επισκευή της στον Δήμο Αθηναίων, σχεδόν δύο μήνες πριν. Από τους τάπητες που είχαν ξεκολλήσει και προεξείχαν τα σίδερα, τις κούνιες από τις οποίες είχε φύγει το προστατευτικό αφρολέξ και τα παιδάκια έπιαναν τα σκουριασμένα σίδερα και τις τραμπάλες της ισορροπίας του… τρόμου, επισκευάστηκε ένα σπασμένο σκαλοπάτι στη τσουλήθρα. Έχουμε καιρό να επισκεφθούμε τη συγκεκριμένη παιδική χαρά για ευνόητους λόγους.
Πραγματικότητα 4: Τα υπόλοιπα, όπως το καθημερινό φαινόμενο με τα σταματημένα μηχανάκια επάνω στη διάβαση στη διασταύρωση Γκύζη και Αλεξάνδρας, είναι και θέμα προσωπικής ηθικής και ευθύνης. Η Τροχαία δεν μπορεί να βρίσκεται παντού και ούτε μπορούμε να γίνουμε αυτόκλητοι τιμωροί.
Πραγματικότητα 5: Δεν καταλαβαίνεις πόσο δύσκολη είναι η ζωή στην Αθήνα μέχρι να βρεθείς σε κατάσταση ανάγκης, όπως στη θέση της μαμάς με το καροτσάκι. Οι ανάπηροι υπάρχουν, απλώς δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν.
