Δυσκολότερη κάνουν οι αμερικανικές Αρχές τη ζωή όσων Αμερικανών επιχειρούν να κρύψουν εισοδήματα εκμεταλλευόμενοι το θολό τραπεζικό τοπίο της Ελβετίας. Το πρόστιμο-ρεκόρ των 2,6 δισ. δολαρίων που επέβαλαν οι αμερικανικές Αρχές στην Credit Suisse για διευκόλυνση σε φορολογική ακολασία (διάβαζε φοροδιαφυγή) σηματοδοτεί «το τέλος του ελβετικού τραπεζικού λογαριασμού όπως τον ξέραμε» γράφει χαρακτηριστικά το Bloomberg. Σοκ όμως στον παγκόσμιο τραπεζικό κλάδο προκάλεσε η παραδοχή ενοχής εκ μέρους της Credit Suisse, καθώς είναι η πρώτη ομολογία οικονομικού εγκλήματος από τόσο μεγάλο χρηματοπιστωτικό όμιλο την τελευταία εικοσαετία στις ΗΠΑ. Και, όπως γράφουν οι «New York Times», «πρόκειται για μια ένδειξη ότι πλέον οι τραπεζικοί γίγαντες δεν απολαμβάνουν ποινική ασυλία».
Η νεοϋορκέζικη εφημερίδα υποστηρίζει ότι πλέον δεν ισχύει ο κανόνας «too big to jail» («πολύ μεγάλος για να πάει φυλακή»). Και όμως, οι αμερικανικές Αρχές δεν ανέστειλαν την άδεια λειτουργίας της Credit Suisse στη Wall Street, όπως έκαναν το πρόσφατο παρελθόν με άλλες, μικρότερες ελβετικές τράπεζες. Για τον λόγο αυτό –την ίση μεταχείριση της Credit Suisse με τις αμερικανικές και άλλες ξένες τράπεζες –εξέφρασε την ικανοποίησή της η ελβετίδα υπουργός Οικονομικών Εβελιν Βίντμερ-Σλουμπφ.
Η ερμηνεία των εξελίξεων
Η εξέλιξη αυτή σε συνδυασμό με την κατηγορία που διατύπωσε η ΕΕ κατά τριών τραπεζών για χειραγώγηση των επιτοκίων της ευρωπαϊκής διατραπεζικής αγοράς και με την επένδυση-μαμούθ της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ στην κορυφαία γερμανική τράπεζα Deutsche Bank υποδηλώνει τρία πράγματα. Πρώτον, την πρόθεση των κυβερνήσεων της Δύσης να μην επιτρέψουν την επανάληψη των φαινομένων και των πρακτικών που οδήγησαν προ εξαετίας στην κατάρρευση της Lehman Brothers και στην οικονομική καταστροφή που ακολούθησε. Δεύτερον, την αποδοχή από τις τράπεζες του νέου περιβάλλοντος δράσης που τείνει να σχηματιστεί στην ηπειρωτική Ευρώπη (ακόμα και στον σκοτεινό ελβετικό θύλακο) και εν μέρει στις ΗΠΑ, περιβάλλοντος στο οποίο η αρχή «όλα επιτρέπονται» παύει να ισχύει. Και τρίτον, το ενδιαφέρον των αραβικών κεφαλαίων για την Ευρώπη. Οχι λόγω… ξαφνικού έρωτος, αλλά λόγω ενός καλά υπολογισμένου συμφέροντος που εδράζεται στη συνειδητοποίηση ότι ο φυσικός πλούτος της Μέσης Ανατολής μπορεί να είναι αστείρευτος, είναι όμως και υπερβάσιμος από εναλλακτικές πηγές ενέργειας.
Από μία άποψη, η Credit Suisse παραδεχόμενη ότι βοήθησε επί σειρά ετών Αμερικανούς να κρύψουν εισοδήματα και να φοροδιαφύγουν και καταβάλλοντας πρόστιμο 2,6 δισ. δολαρίων ξεμπέρδεψε πέφτοντας στα μαλακά. Βεβαίως παραδοχή της ενοχής της ίσως επηρεάσει τη σχέση με τους πελάτες και τους συνεργάτες της. Ωστόσο, το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης φρόντισε να μην ισοπεδώσει την Credit Suisse. Διότι η αναγνώριση από την ίδια των ποινικών ευθυνών της θα μπορούσε να προκαλέσει την άρση της άδειας λειτουργίας της ελβετικής τράπεζας στις ΗΠΑ, «κάτι που ισοδυναμεί με θανατική ποινή για την τράπεζα» όπως σημειώνουν οι νεοϋορκέζικοι «Times».
«Αδύνατον να κρύψουν χρήματα»
«Λυπούμαστε βαθιά για τους κακούς χειρισμούς του παρελθόντος που οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα» δήλωσε στο Reuters ο (αμερικανός) διευθύνων σύμβουλος της Credit Suisse Μπρέιντι Ντούγκαν. Πολλοί υποστηρίζουν, πάντως, ότι δεν είναι η Credit Suisse ο μεγάλος χαμένος της υπόθεσης αλλά το ελβετικό τραπεζικό απόρρητο. «Για τους αμερικανούς φορολογουμένους αλλά και για τους Γερμανούς και τους Βρετανούς, πλέον είναι σχεδόν αδύνατο να κρύψουν χρήματα στην Ελβετία… Πλέον η χώρα αυτή δεν θα είναι φορολογικός παράδεισος» δήλωσε στο Bloomberg ο Ασερ Ρουμπινστάιν της νεοϋορκέζικης Rubinstein & Rubinstein LLP.
Η Credit Suisse δεν είναι το πρώτο θύμα των Αμερικανών. Το 2009 η Ουάσιγκτον είχε τιμωρήσει με πρόστιμο 780 εκατ. δολαρίων την επίσης ελβετική UBS για τον ίδιο λόγο (για διευκόλυνση αλλότριας φορολογικής ακολασίας) και την είχε εξαναγκάσει να ανακοινώσει ονόματα των «ακόλαστων». Το 2013 η αρχαιότερη ελβετική τράπεζα, η Vegelin & Co., η οποία επίσης ομολόγησε ότι βοηθούσε Αμερικανούς να φοροδιαφεύγουν, τιμωρήθηκε με αποκλεισμό από την αμερικανική αγορά –δεν έχει ο μέγεθος της Credit Suisse. Και άλλη μία μικρή ελβετική τράπεζα, η Bank Frey, πρόκειται επίσης να βάλει λουκέτο για τον ίδιο λόγο. Ωστόσο, αν ο σκοτεινός ρόλος των ελβετικών τραπεζών πρόκειται να αλλάξει είναι κάτι που μένει να αποδειχθεί. Διότι μεγάλα λόγια έχουν ειπωθεί κατά καιρούς πολλά.
Το Κατάρ επενδύει στην Deutsche Bank
Ως επιτυχία της γερμανικής οικονομικής διπλωματίας και ως απόδειξη της εμπιστοσύνης των αραβικών κεφαλαίων στην ευρωπαϊκή τραπεζική αγορά ερμηνεύει ο διεθνής Τύπος τη νέα επένδυση 8 δισ. ευρώ από το επενδυτικό fund της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ –το πλούσιο σε φυσικό αέριο εμιράτο έχει ήδη επενδύσει 1,75 δισ. ευρώ στην κορυφαία γερμανική τράπεζα. Οπως αναφέρει το Reuters, η αύξηση κεφαλαίου θα βοηθήσει την Deutsche Bank να ενισχύσει την κεφαλαιακή «δύναμη πυρός της» και να ανταποκριθεί στους κανόνες της Βασιλείας και βεβαίως να περάσει τα «τεστ αντοχής» των ευρωπαϊκών τραπεζικών Αρχών. «Τα συμφέροντα είναι αμοιβαία. Η Deutsche χρειάζεται χρήμα, το Κατάρ διαθέτει άφθονο χρήμα και επιπλέον είναι γνωστή η υπομονή που κάνουν οι Αραβες μέχρι να αποδώσουν οι επενδύσεις τους» γράφει στην ιστοσελίδα του το «Forbes».
Ως επιτυχία της γερμανικής οικονομικής διπλωματίας και ως απόδειξη της εμπιστοσύνης των αραβικών κεφαλαίων στην ευρωπαϊκή τραπεζική αγορά ερμηνεύει ο διεθνής Τύπος τη νέα επένδυση 8 δισ. ευρώ από το επενδυτικό fund της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ –το πλούσιο σε φυσικό αέριο εμιράτο έχει ήδη επενδύσει 1,75 δισ. ευρώ στην κορυφαία γερμανική τράπεζα. Οπως αναφέρει το Reuters, η αύξηση κεφαλαίου θα βοηθήσει την Deutsche Bank να ενισχύσει την κεφαλαιακή «δύναμη πυρός της» και να ανταποκριθεί στους κανόνες της Βασιλείας και βεβαίως να περάσει τα «τεστ αντοχής» των ευρωπαϊκών τραπεζικών Αρχών. «Τα συμφέροντα είναι αμοιβαία. Η Deutsche χρειάζεται χρήμα, το Κατάρ διαθέτει άφθονο χρήμα και επιπλέον είναι γνωστή η υπομονή που κάνουν οι Αραβες μέχρι να αποδώσουν οι επενδύσεις τους» γράφει στην ιστοσελίδα του το «Forbes».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
