στη μπούκα

«Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας».

Το κωμειδύλλιο του Δημητρίου Κορομηλά θα κάνει πρεμιέρα την προσεχή θεατρική σεζόν 2014- 2015 στο Παλλάς.

Αυτή είναι η πρώτη απόφαση που έλαβαν ο Διονύσης Παναγιωτάκης και η Ελένη Κούρκουλα ως εκκίνηση των νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους –διάδοχοι πλέον της Ελληνικής Θεαμάτων και της Αρχοντούλας Παπαπαναγιώτου στο Παλλάς, στο Μικρό Παλλάς και στο Αλίκη.

Αν και δεν έχει πλήρως αποσαφηνιστεί το καινούργιο τοπίο και χωρίς να είναι βέβαιον ότι θα πραγματοποιηθούν επαναλήψεις παραστάσεων από τη χρονιά που λήγει, οι δυο τους καταστρώνουν τα σχέδιά τους.

Το κωμειδύλλιο του Δημητρίου Κορομηλά, γραμμένο το 1891, αποτελεί την πρώτη επιλογή τους.

Με σκηνοθέτη τον Πέτρο Ζούλια, αναμένεται συντόμως να καταλήξουν και στη διανομή.

Γραμμένο σε έμμετρο δεκαπεντασύλλαβο, το έργο αυτό εκτυλίσσεται στα βουνά και στα λαγκάδια, με ήρωες τσέλιγκες, βοσκοπούλες και τσομπάνηδες.

Στο επίκεντρο βρίσκεται η ιστορία ενός τραγικού έρωτα, που ευτυχώς έχει happy end.

«Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας» γυρίστηκε τρεις φορές για τη μεγάλη οθόνη, εκ των οποίων οι δύο την ίδια χρονιά.

Η πρώτη ήταν το 1932, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσακίρη και Ηλία Παρασκευά –είχαν προηγηθεί οι βουκολικές ταινίες με την «Γκόλφω» (1914) και την «Αστέρω» (1929). Συγχρόνως είναι και η πρώτη ομιλούσα ταινία που γυρίστηκε στην Ελλάδα, ενώ ξεχώρισε και για τη μουσική της, την οποία υπογράφει ο επτανήσιος συνθέτης Διονύσιος Λαυράγκας. Ο Λαυράγκας μελοποίησε το ποίημα του Γιάννη Ζαλοκώστα «Μια βοσκοπούλα αγάπησα», που αποτέλεσε και πηγή έμπνευσης για τον Κορομηλά. Τα γυρίσματα της πρώτης αυτής ταινίας πραγματοποιήθηκαν στο χωριό Πολιτικά της Εύβοιας.

Ακολούθησαν το 1955 η παραγωγή της Ολύμπια Φιλμ σε σκηνοθεσία του Ντίμη Δαδήρα με την

Αλίκη Βουγιουκλάκη (φωτογραφία), που σημείωσε μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία από εκείνη της Φίνος Φιλμ από τον Ντίνο Δημόπουλο, με τον Γιώργο Φούντα και την Αλέκα Κατσέλη.

Τον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας» ανέβασε το 1974 ο Κωστής Μιχαηλίδης στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (με Κρουστάλλω τη Λίνα Τριανταφύλλου) και ο Γιώργος Θεοδοσιάδης στο Εθνικό το 1992, με Κρουστάλλω την Τατιάνα Παπαμόσχου.

Δεν χωρεί αμφιβολία ότι η επιτυχία της «Γκόλφως» του Νίκου Καραθάνου στο Εθνικό άνοιξε τον δρόμο σε ένα φαινομενικά παλιό και πιο απλοϊκό θέατρο.

Αποδεικνύοντας όμως ότι δεν φταίνε τα έργα…

Το σύνθημα «Ελλάς – Γαλλία, Συμμαχία» επιβεβαιώνεται πλήρως εφέτος με τη συνεργασία των δύο χωρών στον πολιτισμό και κυρίως στο θέατρο.

Η τριπλή παρουσία της χώρας μας στο Φεστιβάλ της Αβινιόν χρωστά πολλά στο Γαλλικό Ινστιτούτο και στον διευθυντή του Olivier Descotes. Και όπως φαίνεται, θα υπάρχει και συνέχεια.

Και μια διόρθωση: η Δήμητρα Κονδυλάκη είναι η μεταφράστρια του έργου του Γιάννη Μαυριτσάκη «Vitrioli».

Και πάλι καλή ψήφο!