Τη Δευτέρα 28 Απριλίου ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της «Ελιάς», Κυριάκος Πιερρακάκης μίλησε στους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο για τις ευρωεκλογές, το ΠαΣοΚ και τον Γ. Παπανδρέου.{{{ audio1 }}}
Για την παρουσίαση του βιβλίου της Μ. Κοππά από τον Γ. Παπανδρέου και τον Φ. Κουβέλη
«Εκ των πραγμάτων, οι πρώην πρωθυπουργοί έχουν κατοχυρωμένη μία αυτοτέλεια που προέρχεται από την παρουσία τους στον πρωθυπουργικό θώκο. Σε ό,τι αφορά την παρουσίαση του βιβλίου, και στην παρουσίαση του βιβλίου του κ. Μπαλτάκου ήταν παρών ο κ. Κωνσταντόπουλος. Δεν λέει κάτι αυτό, αλλά επειδή η ελληνική πολιτική είναι και λίγο διαχείριση συμβόλων, δημιουργείται ένας συμβολισμός και μια ένταση με την παρουσία του πριν τις εκλογές. Δεν θέλω να το μεγεθύνω, όμως. Σαφώς (θα έχουν σημασία αυτά που θα πει). Το μεγαλύτερο πρόβλημα γενικότερα της ανασυγκρότησης του χώρου (της Κεντροαριστεράς) που ξεκίνησε από την 3η Σεπτεμβρίου δεν είναι μόνο στον κ. Παπανδρέου. Υπάρχουν ευρύτερα πολιτικά ζητήματα, όπως η ευρωπαϊκή Κεντροαριστερά που θεωρούμε ότι εκφράζει τα συμφέροντα της χώρας στην Ευρωβουλή και με αυτό το σκεπτικό θεωρούσαμε ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα ψηφοδέλτιο στην Ελλάδα (που να την εκφράζει), αλλά η ΔΗΜΑΡ αποφάσισε να απουσιάσει, ενώ συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ σε δήμους, περιφέρειες και επιμελητήρια. Ένα δεύτερο ζήτημα αφορά ιστορικά στελέχη του χώρου που έχουν αποφασίσει να απέχουν ή να έχουν διαφορετική στάση. Ο χώρος δεν θα ανασυγκροτηθεί όσο υπάρχει ένας ναρκισσισμός των μικροδιαφορών. Τον τίτλο νομίζω ότι έβαλε ο Σουλτς, στη συνδιάσκεψη της «Ελιάς», όπου είπε ότι συμφωνούμε στο 95% των πραγμάτων και πάντοτε υπάρχει μια υπερανάδειξη διαφωνιών πάνω σε μη υπαρκτά ζητήματα, κατά βάση. Αυτό πρέπει να σταματήσει για να ανασυγκροτηθεί ο χώρος και όλοι να κάνουν ένα βήμα πίσω.»
Για τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση
«Η τακτική που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ και με τη συμμετοχή του αυτή τη στιγμή στην κυβέρνηση είναι η πρώτη ερώτηση που μας κάνει ο κόσμος και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, επειδή πήγα σε οργανώσεις στη Γερμανία. Μας ρωτά «γιατί είστε στην κυβέρνηση». Και η απάντηση είναι ότι η στρατηγική αυτή καθορίστηκε το 2010 και αποφάσισε ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου με το μνημόνιο τότε. Ήταν μια εθνική στρατηγική που υπερέβαινε το κομματικό συμφέρον και έβαζε μπροστά το εθνικό, με κόστος βέβαια και για τα ποσοστά του χώρου και για τη χώρα. Ήταν ουσιαστικά μια επιλογή ανάμεσα στο καταστροφικό και το βαθιά επώδυνο. Έγινε λοιπόν η σωστή επιλογή, αλλά ήταν βαθιά επώδυνη, αλλά στη βάση αυτή έγινε η στρατηγική επιλογή του ΠΑΣΟΚ και πρέπει να συνεχιστεί, ώστε να βγει η χώρα στο ξέφωτο και τότε θα μπορέσουμε να αναδείξουμε τις διαφορές μας. Έως τότε, υπάρχει το εθνικό συμφέρον και όλοι πρέπει να είναι μέσα σ’ αυτήν την κυβέρνηση, όλα τα συνταγματικά κόμματα και βεβαίως και η αντιπολίτευση.»
Για τον εκλογικό στόχο της «Ελιάς»
«Σας απαντώ ευθαρσώς: με κανένα. Η φυσική πορεία αυτού του χώρου είναι η ανάκτηση της πολιτικής πρωτοκαθεδρίας. Το να βλέπω και να ακούω μια ρητορική από κάποια στελέχη και του χώρου μου που λένε π.χ. ότι το 5% είναι ένα κακό ποσοστό και ένα 8-9% είναι ένα καλό ποσοστό είναι μια πολύ κοντόφθαλμη λογική, αναντίστοιχη με την πορεία που πρέπει να πάρει η παράταξη και αυτή τη στιγμή πρέπει να την ανασυγκροτήσουμε. Δεν ανασυγκροτείται, όμως, με αυτή τη μινιμαλιστική λογική ούτε με το να απομονώσεις τη μία κάλπη από τις άλλες. Το πολιτικό συμπέρασμα προκύπτει από τις τρεις διαδικασίες ταυτόχρονα και βλέπουμε πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να μην πηγαίνουν καλά (στις αυτοδιοικητικές εκλογές), όπου ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί ως προοδευτικός πυλώνας της χώρας να διεμβολίσει το ΠΑΣΟΚ και όμως να κινδυνεύει να μην εκλέξει κανέναν περιφερειάρχη ή δήμαρχο σε μεγάλους δήμους και απλώς να πάει καλά στις ευρωεκλογές, ως διοχετευτής μιας ψήφου διαμαρτυρίας. Δεύτερον, εκτιμώ πως η «Ελιά» πρέπει να πάρει ένα καλό ποσοστό στις ευρωεκλογές που θα της επιτρέψει να σταθεί όρθια και θα προκύψει από την ποιοτική ανάγνωση και των τριών διαδικασιών. Ο στόχος είναι ποιοτικός και όχι ποσοτικός: να σταθεί όρθιος ο χώρος και στις τρεις διαδικασίες. Αν συμβεί αυτό, θα μπορεί να διεκδικήσει την πρωτοκαθεδρία στο μέλλον. Το να βγω, όμως, και να πω ένα συγκεκριμένο ποσοστό του 5% ή 7% είναι βαθιά λανθασμένο και μάλλον θα υπάρξει δεύτερη κατανομή για όλα τα κόμματα, οπότε με 5% θα εκλεγεί και δεύτερος ευρωβουλευτής. Ο στόχος που έχουμε βάλει εμείς είναι όσο το δυνατόν ψηλότερος (και οι δύο) δεν αρκούν. Δεν αρκεί εκ των προτέρων κανένα αποτέλεσμα, διότι δεν μπορεί να θεωρηθεί υψηλό.»
