***
Στις 2 Μαΐου 2013, ήταν Μεγάλη Πέμπτη, πέθανε ο Λευτέρης Βογιατζής.
***
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος. Ενας χρόνος μιας ιδιαίτερης απουσίας από τη σκηνή αλλά και από τη ζωή.
***
Μεσολάβησαν πολλά, μικρά και μεγάλα, οικογενειακά και επαγγελματικά, αλλά η απουσία έμεινε απουσία.
***
Και ο καθένας αναμετρήθηκε με αυτήν, κρατώντας τελικά το δικό του μπόι. Ετσι γίνεται συνήθως. Καθείς με το μπόι του…
***
Το Θέατρο της οδού Κυκλάδων ξανάνοιξε –με το όνομα του Λευτέρη Βογιατζή να έχει προστεθεί στη μαρκίζα και τις παραστάσεις να παίρνουν τον δρόμο τους.
***
Νέες ομάδες και αγαπημένοι μαθητές συνεχίζουν την τέχνη του, που είναι και τέχνη τους.
***
Μόνο η απουσία έμεινε απουσία. Και η Νέα Σκηνή έχασε τον Αμφιτρύωνά της…
***
Οχι άλλες πολυσυζητημένες παραστάσεις, όχι άλλες καθυστερημένες πρεμιέρες. Το θέατρο έμεινε χωρίς τον Βογιατζή από εδώ και πέρα, αλλά είχε την ευτυχία να έχει ζήσει τον Βογιατζή πριν.
***
Ολοι κάτι μάθαμε από τις δουλειές του –και κάποιοι που είχαμε την τύχη να τον ακούμε μάθαμε και κάτι για τη ζωή (μας)…
***
Τι σύμπτωση:
Πιάνοντας στα χέρια μου τη νέα μετάφραση της Τζένης Μαστοράκη «Στη σίκαλη, στα στάχυα, ο πιάστης…» (εκδόσεις Γράμματα) θυμήθηκα τον ενθουσιασμό, τον σεβασμό και την εκτίμηση του Βογιατζή για την ποιήτρια και μεταφράστρια με την οποία συνεργάστηκε, για τη φίλη του…
***
Με πιο πρόσφατο αποκορύφωμα του θαυμασμού του τον τίτλο του έργου του Χάουαρντ Μπάρκερ «The dying of today» που η Τζένη Μαστοράκη μετέφρασε ως «Υστατο σήμερα».
***
Οσο για τη νέα μετάφραση του μυθιστορήματος του J. D. Sallinger, η πένα της επιβεβαιώνει πλήρως την ανάγκη να ξανακυκλοφορήσει το βιβλίο. Για να το ξαναδιαβάσουμε ή να το πρωτοδιαβάσουν οι νεότερες γενιές.
***
Τίποτα δεν είναι τυχαίο λοιπόν. Και αυτές οι εκλεκτικές συγγένειες των καλλιτεχνών υπακούν σε έναν σιωπηλό κώδικα. Κάπως «συνωμοτικά»…
***
Το μνημόσυνο θα γίνει ανήμερα του θανάτου του στον τάφο και στις 4 Μαΐου, ημέρα Κυριακή, θα ψαλεί επιμνημόσυνη δέηση στον Αγιο Ελευθέριο, στη Μητρόπολη.
***
Οδυσσέας στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης θα ολοκληρώσει στην Επίδαυρο, τον προσεχή Ιούλιο, μια χρονιά γεμάτη εμπειρίες: από τον «Πουπουλένιο» και το «Αρσενικό και παλιά δαντέλα» ως το αρχαίο δράμα, πλάι στον Μιχαήλ Μαρμαρινό και στον Αιμίλιο Χειλάκη, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Κώστα Φιλίππογλου.
***
«Η πόρνη από πάνω» συνεχίζει στο Βρετάνια –σήμερα και αύριο, στις 3, 4 και 5 Μαΐου, με την Κατερίνα Διδασκάλου.
***
Εις τριπλούν θα δώσει το παρών της η Ελλάδα στο Festival d’ Avignon τον προσεχή Ιούλιο: «Vitrioli» του Γιάννη Μαυριτσάκη, «Ο κυκλισμός του τετραγώνου» του Δημήτρη Δημητριάδη και «Νεκρή φύση» του Μανώλη Τσίπου.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
