Αν κατάλαβα καλά, η ΔΗΜΑΡ επιθυμεί να αποτελέσει μέλος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος στο οποίο μετέχει και το ΠαΣοΚ.
Αν κατάλαβα καλά, η ΔΗΜΑΡ αποφάσισε ότι μετά τις ευρωεκλογές θα μετέχει στην ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωκοινοβουλίου μαζί με το ΠαΣοΚ.
Αν όμως η ΔΗΜΑΡ ανήκει στο ίδιο κόμμα με το ΠαΣοΚ πριν από τις εκλογές και αν μετέχει στην ίδια κοινοβουλευτική ομάδα με το ΠαΣοΚ μετά τις εκλογές, τότε γιατί κατεβαίνει χώρια από το ΠαΣοΚ στις εκλογές;
Τι είναι αυτό που δεν τους χωρίζει πριν, ούτε μετά τις εκλογές, αλλά τους χωρίζει μόνο την Κυριακή, 25 Μαΐου;
Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να το κατανοήσω.
Ακουσα τον Φώτη Κουβέλη να εξηγεί ότι «δεν έχουμε σχέση με την Κεντροαριστερά του ΠαΣοΚ» ή με την «Κεντροαριστερά του κ. Βενιζέλου» (κατά άλλη εκδοχή).
Αλλά αν δεν έχουν σχέση τότε πώς μπορούν να ανήκουν στο ίδιο ευρωπαϊκό κόμμα και στην ίδια κοινοβουλευτική ομάδα;
Και αυτό δυσκολεύομαι να το κατανοήσω.
Ακουσα τον νέο εκπρόσωπο του κόμματος να εξηγεί πως «είναι προφανές ότι η εξυπηρέτηση του εκλογικού σχεδιασμού των 58 είναι η εξυπηρέτηση του αντίστοιχου σχεδιασμού του κ. Βενιζέλου».
Και λοιπόν; Ακόμη κι αν είναι έτσι (που δεν είμαι βέβαιος ότι είναι…), από πότε ο όποιος σχεδιασμός του Βενιζέλου αποτελεί εξ ορισμού εμπόδιο για ένα κόμμα που (κατά τα άλλα) μετείχε στην ίδια κυβέρνηση με τον Βενιζέλο και θέλει τώρα να μετέχει στο ίδιο κόμμα με τον Βενιζέλο;
Και πώς εξηγείται ότι «οι σχεδιασμοί του Βενιζέλου» είναι απευκταίοι αλλά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τους σχεδιασμούς του Λοβέρδου, του Καστανίδη, του Μπεγλίτη ή της Κοππά; Προσωπικό είναι το θέμα;
Απλώς αναρωτιέμαι μήπως αυτό ακριβώς πρέπει να κατανοήσω.
Βεβαίως ο Φώτης Κουβέλης εξήγησε ότι μετεκλογικά μπορεί να συμπράξει ακόμη και με τον ΣΥΡΙΖΑ, στη βάση μιας «προγραμματικής συμφωνίας».
Αν είναι έτσι όμως τότε πολύ φοβούμαι πως το βασικό αξίωμα της υπαρκτής Κεντροαριστεράς που είναι «ούτε Τσίπρας ούτε Σαμαράς» αρχίζει να μπάζει νερά.
Και καταλήγει σε ένα «πότε Τσίπρας, πότε Σαμαράς».
Το οποίο μπορεί να αποτελεί πορεία πλεύσης στην πολιτική αλλά σίγουρα δεν αποτελεί πορεία πολιτικής πλεύσης.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
