Tην ανάγκη ενός νέου πόλου, ο οποίος θα έχει διακριτό στίγμα από τις παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις και θα προωθήσει μια ισχυρή μεταρρυθμιστική ατζέντα, επισήμανε ο κ. Τ. Γιαννίτσης.
«Ενας νέος πόλος, χώρος, σχήμα σήμερα πρέπει να υπερβεί τα κλασικά σχήματα και να προχωρήσει σε πρωτοβουλίες που έχουν ανοιχτή και υπερβατική χροιά και θα ανταποκρίνονται στις προσδοκίες ευρύτερων κοινωνικών ομάδων που ψάχνονται, αρνούνται να αποδεχτούν ότι τους προσφέρεται και είναι έτοιμες να επενδύσουν σε ότι τις πείσει. Αυτό δεν σημαίνει κατάργηση ιδεολογικών και αξιακών γραμμών», παρατήρησε.
Ο πρώην υπουργός μίλησε στις Βρυξέλλες σε εκδήλωση που είχε διοργανώσει η αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κυρία Αννυ Ποδηματά, με ομιλητές επίσης τους Χάνες Σβόμποντα (πρόεδρος της ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του ΕΚ), Ζωρζέτα Λάλλη (επικεφαλής τηςTaskForceστην Αθήνα) και τον ιταλό ευρωβουλευτή Ρομπέρτο Γκουαλτιερι.
Στο ακροατήριο βρισκόταν επίσης οι κκ Γρ. Ψαριανός και Ανδρ. Παπαδόπουλος, Ι. Μεϊμάρογλου, Σπ. Δανέλλης καθώς και η επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΠαΣοΚ κυρία Συλβάνα Ράπτη.
Σε ερώτηση που δέχτηκε για την πρωτοβουλία των «58» και για τυχόν προσωπική του επιθυμία να είναι υποψήφιος για το ευρωκοινοβούλιο με τον νέο φορέα που περιέγραψε, απάντησε ότι δεν έχει σκοπό να τοποθετείται κάθε φορά που θέτει κάποιος τέτοια ζητήματα. Η κοινωνία, είπε, βρίσκεται σε αναζήτηση του καινούργιου. Το ερώτημα είναι αν η κοινωνία ζητεί αυτό που εμφανίζεται ως καινούργιο. Σήμερα είμαστε μεταξύ πολλών λύσεων. Θα διαλέξουμε κάτι καλύτερο για τη χώρα ή θα επιλέξουμε κάτι εύκολο που ενδεχομένως να αποδειχτεί σκληρότερο από το οτιδήποτε σκληρό έχουμε μπροστά μας. Σε ότι αφορά τους «58» ο κ. Γιαννίτσης παρατήρησε ότι για εκείνον το ζήτημα δεν είναι το άθροισμα των προοδευτικών δυνάμεων αλλά αν μπορούν να φέρουν κάτι διαφορετικό, ουσιαστικά διαφορετικό, που θα ανταποκρίνεται στο ζητούμενο της κοινωνίας.
Ο κ. Γιαννίτσης σε ερώτηση για αν έχουν προχωρήσει οι συζητήσεις για να αναλάβει την ηγεσία των «58» δήλωσε ότι
έχει μεταφέρει τις σκέψεις του εκεί που πρέπει και εξήγησε ότι η απόφαση του καθενός για το αν θα συμμετάσχει θα εξαρτηθεί από το ποιοι στόχοι θα μπουν και αν εκφράσουν το νέο και το διαφορετικό που θέλει η κοινωνία»
Είναι επείγουσα ανάγκη οι δυνάμεις που θέλουν να δώσουν τη μάχη να δημιουργήσουν μια στρατηγική αλλά και πραγματιστική αντίληψη για την ιεράρχηση των συλλογικών προτεραιοτήτων, να διασφαλίσουν και όχι να διαψεύσουν προσδοκίες, να συνεργαστούν με δυνάμεις εφ΄όσον η συνεργασία υπόσχεται κάτι θετικό, αλλά προπάντων να διατυπώσουν θέσεις για τα μεγάλα ζητήματα: Πως θα πετύχουμε πραγματική ανάπτυξη της παραγωγικής ικανότητας της οικονομίας μας, τη μεταρρύθμιση του κράτους, την ανεργία των νέων, τη θεσμική ανασύνταξη, τα αγροτικά, την αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος, το σύστημα υγείας, τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, τη φτώχεια και την περιθωριοποίηση.
«Με βάση ένα πολύ διακριτό στίγμα, ας ακολουθήσουν όποιοι είναι σε θέση να αντέξουν μια τέτοια πολιτική ατζέντα.
Οι δυνάμεις αυτές θα βρουν αναπόφευκτα απέναντι τους το σύστημα νομής της παλαιάς, της σημερινής, της μελλοντικής εξουσίας, όλο το σύστημα της αδράνειας, της αμορφωσιάς και της αντίδρασης απέναντι σε όποια αλλαγή ανατρέπει παλιές ισορροπίες συμφερόντων. Δεν πειράζει. Βρισκόμαστε σε μιας στιγμή που ή θα εργαστούμε για μια συγκεκριμένη λύση, αν την έχουμε και την πιστεύουμε ή θα γενικολογούμε και θα χανόμαστε στο μεγάλο βιβλίο της αποτυχίας.
Οι διεργασίες, πρόσθεσε για την ανασυγκρότηση ενός τέτοιου πόλου πρέπει να προσφέρουν ισχυρή πολιτική έκφραση στις κοινωνικές ομάδες που υποστηρίζουν την ανατροπή των αιτίων της χρεοκοπίας και είναι διατεθειμένες να εργαστούν για μια προοπτική επιτυχίας. «Το κρίσιμο είναι η μάχη να δοθεί στο προσκήνιο και όχι στο παρασκήνιο, στο πεδίο των προτάσεων και των επιχειρημάτων όχι της κατάταξης των προσώπων και της διαδικαστικής απεραντολογίας». Η συζήτηση επισήμανε μετατοπίζεται σήμερα έντεχνα ή και άτεχνα σε ένα πολιτικό κουτσομπολιό γύρω από πρόσωπα, εγωπάθειες για πεθαμένα ζητήματα, γραφικές παρεμβάσεις, και σε ρητορείες κλισέ για την ανάγκη μιας δημοκρατικής Ευρώπης.
Υπέρ της ανοιχτής διαδικασίας επιλογής των υποψηφίων ευρωβουλευτών της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης και όχι με συμφωνίες πίσω από κλειστές πόρτες, τάχθηκε και ο καθηγητής Μ. Ματσαγγάνης, ο οποίος επίσης μίλησε στην εκδήλωση.
Στην ομιλία του ο κ. Γιαννίτσης μίλησε ακόμα για τα σημαντικά κενά που υπάρχουν στις προτεραιότητες που έχει θέσει η Ευρώπη.
-Την απουσία πολιτικών προσαρμογής των πλεονασματικών χωρών ώστε οι μακροοικονομικές ανισορροπίες και το χάσμα ανταγωνιστικότητας με τις χώρες σε κρίση να περιοριστεί. Χαρακτήρισε «ασύμμετρη» την μέχρι σήμερα διαδικασία προσαρμογής, και επισήμανε ότι το γεγονός ότι οι πλεονασματικές χώρες εκμεταλλεύονται την ισχυρή τους θέση και αντλούν οφέλη ρευστότητας καταδικάζει τις χώρες σε κρίση σε μια συνεχή υπερπροσπάθεια. Σε συνδυασμό με την περιοριστική πολιτική και το ανατιμημένο ευρώ υπάρχει ο κίνδυνος όχι απλώς να επηρεαστούν αρνητικά οι προσπάθειες των χωρών σε κρίση αλλά να οδηγηθεί η ευρωζώνη σε συνθήκες διαρθρωτικής στασιμότητας.
-Την μεγάλη απόκλιση των χωρών σε κρίση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Ο πρώην υπουργός εκτίμησε ότι πολιτικά και οικονομικά η ικανότητα σύγκλισης στο εσωτερικό της Ευρώπης είναι κρίσιμο ζήτημα εσωτερικής σταθερότητας και εξέλιξης του ίδιου του ευρωπαϊκού συστήματος. Ο μοχλός του συνεχούς δανεισμού, παρατήρησε, αποδείχτηκε πολύ ακριβό και καταστροφικό εργαλείο. Το αποτέλεσμα θα είναι είτε ένας αριθμός κρατών να μην μπορέσει να παρακολουθήσει την εξέλιξη είτε η Ευρώπη θα αναγκαστεί να επιβραδύνει. «Μια τέτοια κατάσταση έχει δημιουργηθεί σήμερα, με την ακύρωση της ΟΝΕ για ένα τμήμα της ευρωζώνης, όπου έπειτα από δέκα χρόνια λειτουργίας του ευρώ, αντί για συλλογικό όφελος προέκυψε ρήξη. Τα διαφορετικά επιτόκια που ισχύουν σε κάθε χώρα σημαίνουν πρακτικά διαφορετικό νόμισμα, διαφορετική ανταγωνιστικότητα, και διαφορετική προοπτική για κάθε χώρα της Ευρωζώνης», τόνισε.
-Τον ρόλο της Ευρώπης στην οικονομική και πολιτική αποσταθεροποίηση της Ελλάδας. Ευθύνες καταμέρισε ο κ. Γιαννίτσης στο ελληνικό πολιτικό σύστημα αλλά και στη στάση πολλών ευρωπαϊκών φορέων και προσώπων που λειτούργησαν αποσταθεροποιητικά ειδικά απέναντι στην Ελλάδα. «Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι οι προτάσεις της Γερμανικής κυβέρνησης μέσω τηςBundesbankγια την επιβολή ενός νέου γενικευμένου κεφαλαιακού φόρου. Θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε . Αλλά δεν είμαστε διατεθειμένοι να υπερασπιζόμαστε οτιδήποτε αποσταθεροποιεί την οικονομία και σπρώχνει ξανά και ξανά προς τα πίσω την ελληνική κοινωνία», είπε. «Μπορούμε να υποταχθούμε στη δύναμη του κυνισμού, στην ήττα που οδηγήθηκε η Ελλάδα με τα δικά της λάθη, αλλά και τη θερμή συμπαράσταση των ευρωπαϊκών τραπεζών και των κυβερνήσεων τους, μπορούμε να κάνουμε ότι μας επιβάλλεται όσο δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αλλά δεν μπορούμε να το υπερασπιζόμαστε ως εάν να έχει νεκρωθεί η σκέψη μας», τόνισε.
-Τους διαρθρωτικούς πόρους, που αποτελούν σημαντικό εργαλείο για την προώθηση της μεγέθυνσης μιας χώρας, και την πολιτική της ΕΕ. Η ΕΕ θα έπρεπε να δει με όρους έκτακτης ανάγκης τις διαδικασίες για τη διάθεση αυτών των πόρων στην Ελλάδα και οι ελληνικές κυβερνήσεις να βρουν τον καλύτερο δυνατό τρόπο αξιοποίησης τους .
Σε ότι αφορά τη χώρα μας ο κ. Γιαννίτσης, επισήμανε ότι υπάρχουν ορισμένα σημεία – κλειδιά από τα οποία θα κριθεί ο χρόνος, ο τρόπος και το κόστος κοινωνικής εξόδου από την κρίση. Το πρώτο σημείο, επισήμανε, είναι αν η ευρωζώνη θα δεχτεί να αντιμετωπίσει σε εύλογο διάστημα και με κάποιο τρόπο το πρόβλημα του χρέους και του βάρους της εξυπηρέτησης του. Το δεύτερο σημείο, αφορά το κράτος. Αν το κράτος λειτουργεί κυνικά ως εργαλείο νομής εξουσίας, δεν μπορεί να απορεί κανείς, ότι στα μάτια της κοινωνίας απονομιμοποιούνται τόσο η ιδέα του κράτους, όσο και οι οποιεσδήποτε εκδοχές πολιτικής- αριστερές και δεξιές. Το τρίτο σημείο, αφορά τη μεγέθυνση και τη σχέση της με την κρίση. Μια ανάκαμψη που στηρίζεται μόνο στα δημοσιονομικά έχει ένα εξαιρετικό κοινωνικό και οικονομικό κόστος και επιπλέον, όταν υπάρξει, θα είναι αναιμική.
«Στην Ελλάδα είχαμε τους εθνικούς πρωταγωνιστές του δράματος, που ήταν πολυάριθμοι και βρίσκονταν σε πολλές και διαφορετικές θεσμικές θέσεις. Και για αυτούς δεν μπορώ να αναφέρομαι μόνο στον παρατατικό. Πρέπει να προστεθεί και ο ενεστώτας, καθώς σήμερα, ως αποτέλεσμα της κρίσης, νέα οράματα πωλούνται στην πολιτική αγορά, που επιδιώκουν να ξεπεράσουν παλιά λάθη με νέα λάθη, στήνοντας νέα είδωλα», σημείωσε.
Η ομιλία του Ματσαγγάνη Η ομιλία της Αννυς Ποδηματά
Η ομιλία της Ζ. Λάλη
