ΣΥΡΙΖΑ: Στροφή στον ρεαλισμό μετά τα γκάλοπ

Σε μαθηματικές ασκήσεις πολλών μεταβλητών και υψηλού βαθμού δυσκολίας έχει αποδυθεί το επιτελείο του κ. Αλ.Τσίπρα, καθώς ένα από τα βασικά ζητήματα στην ημερήσια διάταξη των κομματικών συζητήσεων είναι πλέον οι δημοσκοπήσεις. Παρά το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση σε σχεδόν όλες τις τελευταίες μετρήσεις εμφανίζεται να έχει προβάδισμα 3-3,5 μονάδων από τη ΝΔ, τα χαμόγελα στην Κουμουνδούρου είναι βεβιασμένα. Και αυτό οφείλεται στη διαπίστωση ότι με τα υπάρχοντα στοιχεία (και προβλήματα) των δημοσκοπήσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ πολύ δύσκολα δείχνει να σχηματίζει κυβέρνηση, χωρίς τη στήριξη τουλάχιστον ενός κόμματος…

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς και τις εκτιμήσεις που πυροδοτούν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις –οι οποίες πυκνώνουν εν όψει ευρωεκλογών –ακόμη και σε περίπτωση νίκης του στις εθνικές εκλογές με ποσοστό άνω του 30%, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να υπολογίζει στην κατάκτηση 130-135 εδρών, με τη ΝΔ να περιορίζεται στις 71-77.

Με βάση αυτά, τα ζητούμενα στην Κουμουνδούρου είναι δύο: αφενός η αναζήτηση ένας πιθανού κυβερνητικού εταίρου και αφετέρου η διαμόρφωση μιας δυναμικής που θα μπορούσε να φέρει το σημερινό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πιο κοντά στην αυτοδυναμία.

Το πρώτο στοιχείο εμφανίζεται σήμερα εξαιρετικά προβληματικό για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ακόμη και η μοναδική συμμαχία που μπορεί να θεωρείται δεδομένη, αυτή με τους Ανεξάρτητους Ελληνες, πάλι δεν φαίνεται να δίνει κυβερνητική πλειοψηφία. Οσον αφορά δε μια πιθανολογούμενη στροφή της ΔΗΜΑΡ προς τη συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ, τίποτε δεν δείχνει ότι μπορεί να θεωρείται δεδομένη, λόγω των συνθηκών και της διχογνωμίας που επικρατεί στο κόμμα του κ. Φ. Κουβέλη, αλλά κυρίως λόγω της αβεβαιότητας για το αν εν τέλει η ΔΗΜΑΡ θα κατορθώσει να μπει στην επόμενη Βουλή.

Στο πλαίσιο αυτό, ο προβληματισμός στην Κουμουνδούρου εντάθηκε τις τελευταίες ημέρες, λόγω του «φλερτ» του κ. Κουβέλη με το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, στοιχείο το οποίο πιθανώς θα διαμορφώσει άλλες συνθήκες στην πορεία προς τις ευρωεκλογές. Είναι ενδεικτικό ότι τη στιγμή που εκδηλώθηκε αυτό το φλερτ ο κ. Τσίπρας εγκαινίασε μια καταφανώς επιθετική πολιτική κατά του κ. Μάρτιν Σουλτς, κατηγορώντας τον υποψήφιο των Σοσιαλιστών για την προεδρία της Επιτροπής ως εκλεκτό της καγκελαρίου Μέρκελ (σε συνέντευξη στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων).

Χλιαρή δυναμική

Στοιχείο που περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα ως προς το πολιτικό κλίμα και τις τάσεις που καταγράφονται στην πορεία προς τις κάλπες είναι ένα πρωτοφανές παράδοξο που εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις. Και αυτό είναι το γεγονός ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και για τη ΝΔ) τα ποσοστά που αναφέρονται στις μετρήσεις για τις ευρωεκλογές είναι χαμηλότερα από εκείνα που καταγράφονται στις αντίστοιχες για τις εθνικές εκλογές.

Σύμφωνα με παρατηρήσεις δημοσκόπων, αυτό είναι ένα στοιχείο που παρουσιάζεται για πρώτη φορά, καθώς κυρίως για τα κόμματα της αντιπολίτευσης η τάση είναι παραδοσιακά πολύ πιο δυναμική στις μετρήσεις της «χαλαρής» ψήφου των ευρωεκλογών.

Ολα τα παραπάνω προξενούν στον ΣΥΡΙΖΑ έντονο προβληματισμό και μια προσπάθεια αναπροσαρμογής της ρητορικής και των εξαγγελιών, με στόχο τη διεύρυνση του ακροατηρίου και της δεξαμενής των δυνάμει ψηφοφόρων. Στο πλαίσιο αυτό, ήδη από τις προηγούμενες ημέρες εμφανίστηκαν κάποια δείγματα της τακτικής που θα ακολουθήσει η Κουμουνδούρου τις επόμενες εβδομάδες.

Μεταξύ αυτών, καταγράφηκαν δηλώσεις με βάση τις οποίες η βεβαιότητα του κ. Τσίπρα ότι το κόμμα του καλπάζει προς την αυτοδυναμία έδωσε τη θέση της σε μετριοπαθέστερες διατυπώσεις περί σχηματισμού κυβέρνησης «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ» (Δ. Παπαδημούλης στον Σκάι). Παράλληλα όμως επιχειρείται και η διατύπωση θέσεων για ζητήματα ουσίας, με στόχο την καλλιέργεια της εντύπωσης ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι μια δύναμη με ευρωπαϊκό προσανατολισμό και θέσεις που δεν είναι ασύμβατες με την παραμονή της χώρας στην Ενωση.

Το «επαχθές» χρέος

Την προσπάθεια αυτή επωμίζονται κάποια από τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Ι. Δραγασάκης, ο κ. Γ. Σταθάκης και δευτερευόντως ο κ. Ι. Μηλιός, οι οποίοι είναι και οι βασικοί συνομιλητές με ευρωπαίους πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες. Ο μεν πρώτος τονίζει τις τελευταίες ημέρες σε δημόσιες παρεμβάσεις του ότι οι διεκδικήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον ως προς το θέμα της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας τους επόμενους μήνες, δεν είναι ασύμβατες με την ευρωπαϊκή πρακτική. Και επισημαίνει σε αυτό το πνεύμα ότι το «κλειδί» βρίσκεται στην ΕΚΤ, η οποία θα πρέπει να προστατεύσει την Ελλάδα, όπως το έπραξε και στις περιπτώσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας διά στόματος του επικεφαλής της κ. Μάριο Ντράγκι, ο οποίος σε κρίσιμη στιγμή είχε κάνει την περίφημη δήλωση πως η Τράπεζα θα κάνει «ό,τι περνάει από το χέρι της για να διαφυλάξει το ευρώ».

Ενδεικτικές ήταν και δύο παρεμβάσεις του κ. Σταθάκη, ο οποίος την προηγούμενη εβδομάδα δήλωσε με πολύ κατηγορηματικό τρόπο ότι «έξοδος από το ευρώ δεν νοείται χωρίς καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία», ενώ παράλληλα έκλεισε ουσιαστικά τη συζήτηση περί «επαχθούς χρέους» και άφησε να εννοηθεί ότι ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικήσει την «απαραίτητη» διαγραφή χρέους, αυτή δεν θα υπερβαίνει ένα ποσοστό της τάξεως του 30%-40%.

Σε συνδυασμό με όλα αυτά, ο κ. Μηλιός παρείχε δημόσιες διαβεβαιώσεις ότι το κόμμα του έχει σαφώς πολιτική ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και υπό την έννοια αυτή ένα πρωτογενές πλεόνασμα συνιστά εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για τη συνέχεια.