Τοp 10 θεατρικών παραστάσεων
Από τη Μαριλένα Αστραπέλλου και τον Γιώργο Νάστο
«Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα», σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά
Η καλύτερη παράσταση της χρονιάς, χάρη στις ερμηνείες και στη διεισδυτική σκηνοθετική ματιά.
«Γκόλφω», σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου
Η επιστροφή στις ρίζες δεν είχε λουστεί ποτέ ξανά με τόσο μελαγχολικό φως. Αγάπη, άλλωστε, είναι η μοναξιά που πρέπει στον καθένα.
«Πλούτος», σε σκηνοθεσία Διονύση Σαββόπουλου
Γλυκόπικρη παράσταση, βάλσαμο στην ψυχή. Ενας μαγικός κόσμος τσίρκου, πάλκου, μπουλουκιών, Καραγκιόζη και commedia dell’arte.
«Ο κυκλισμός του τετραγώνου», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά
Το κείμενο του Δημήτρη Δημητριάδη μπορεί να σε βυθίσει σε υπαρξιακές σκέψεις. Ο νεαρός σκηνοθέτης το υπηρέτησε με ωριμότητα.
«Ο Πουπουλένιος», σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη
Η τολμηρή απόφαση να παιχτεί ένα τόσο σκοτεινό έργο σε κεντρικό, εμπορικό θέατρο δικαιώθηκε.
«Προσοχή! Ο πρίγκιπας λερώνει», σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου
Υπέροχα κοστούμια και, επιτέλους, μεστό μήνυμα: η αγάπη θέλει δουλειά.
«Αντιγόνη» του Ζαν Ανούιγ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου
Ουσιαστική σκηνοθεσία από τον Γιάννη Μπέζο και η απόδειξη πως η Ηρώ Μπέζου είναι μια ταλαντούχα ηθοποιός.
«Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν», σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου
Η ορμητική σκηνική ανάγνωση του έργου του Μπρεχτ σε έκανε να ζηλέψεις τους συντελεστές της.
«Ιλιάδα», σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού
Είναι τέτοια η δύναμη του ομηρικού έπους που δεν μπορείς να μην παρασυρθείς από την ομορφιά του.
«Αλεπούδες», σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη
Στέρεο κείμενο για τους αόρατους εχθρούς και δυνατές ερμηνείες με τη σκηνοθετική υπογραφή μιας γυναίκας εργατικής και μεθοδικής.
Top 5 ταινιών από έλληνες δημιουργούς
Aπό τον Γιάννη Ζουμπουλάκη
«Μικρά Αγγλία» του Παντελή Βούλγαρη
Η 12η και καλύτερη ταινία του έμπειρου σκηνοθέτη είναι ένα υποβλητικό ερωτικό δράμα εποχής που λειτουργεί σχεδόν θεραπευτικά σε μια εποχή που το ελληνικό σινεμά μοιάζει εγκλωβισμένο στην αρρωστημένη αλληγορία.
«Ο εχθρός μου» του Γιώργου Τσεμπερόπουλου
Η ιστορία ενός μεσήλικου που αποφασίζει να εκδικηθεί τους κλέφτες που εισέβαλαν στο σπίτι του και βίασαν την κόρη του. Σφιχτοδεμένο, ρεαλιστικό, σύγχρονο δράμα που δεν μασάει τα λόγια του και, χωρίς να σε καταθλίβει, σε προβληματίζει.
«O μανάβης» του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου
Καταγράφοντας με υπομονή τη διαδρομή ενός πλανόδιου μικροπωλητή στα χωριά της Νότιας
Πίνδου, ο σκηνοθέτης πετυχαίνει μια ουσιαστική χαρτογράφηση της περιοχής.
«Αδάμαστος: Τα χρονικά του Δρακοφοίνικα» του Θάνου Κερμίτση
Η απάντηση του φτωχού Ελληνα στο «Κόναν ο βάρβαρος» γυρίστηκε με ελάχιστα μέσα, αλλά με πολλή ψυχή, και απέδειξε ότι ακόμη και στη χώρα μας υπάρχει χώρος για αυτού του είδους το σινεμά.
«Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά
Το εξαιρετικά δυσάρεστο αλλά γοητευτικά κινηματογραφημένο χρονικό μιας βαθύτατα νοσηρής οικογένειας θριάμβευσε στο τελευταίο Φεστιβάλ Βενετίας (βραβείο σκηνοθεσίας για τον Αβρανά και ανδρικής ερμηνείας για τον Θέμη Πάνου).
Top 10 ξένων τηλεοπτικών σειρών
Από τη Μαριλένα Αστραπέλλου και τον Γιώργο Νάστο
«House of Cards»
Ο ανάλγητος Κέβιν Σπέισι είναι ακαταμάχητος, η βασίλισσα του πάγου Ρόμπιν Ράιτ είναι κατά βάθος θλιμμένη, και ο Ντέιβιντ Φίντσερ ξέρει πώς να σου κόβει την ανάσα.
«Breaking Bad»
Ο πιο πολυεπίπεδος χαρακτήρας της τηλεόρασης μας έμαθε τα μυστικά της μεθαμφεταμίνης και της προσέγγισης της ανθρώπινης αδυναμίας.
«Mad Men»
Ο έκτος κύκλος μάς έφερε λίγο πιο κοντά στην απάντηση του ερωτήματος «Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Ντον Ντρέιπερ;», καθώς και τον ίδιο αντιμέτωπο με τους δαίμονές του.
«Girls»
Φυσιολογικές γυναίκες, αληθινοί διάλογοι, ζωντανοί καβγάδες, γόνιμοι προβληματισμοί και ένα role model με περιττά κιλά και κυτταρίτιδα.
«The Fall»
Δεν πρόκειται για το συνηθισμένο «μαντέψτε ποιος είναι ο δολοφόνος», αλλά για μια σπουδή επάνω σε δύο χαρακτήρες που μοιάζουν.
«Hannibal»
Τόποι εγκλήματος που μοιάζουν με καλλιτεχνικά installations, εντυπωσιακή φωτογραφία, καταπληκτικές ερμηνείες.
«The Americans»
Το νέο «Homeland» – στο πιο σέξι. Τα αδιέξοδα δύο παντρεμένων (μεταξύ τους) οι οποίοι τυγχάνει να είναι κατάσκοποι.
«Orange is the Νew Βlack»
Η πιο πρωτότυπη μαύρη κωμωδία των τελευταίων ετών. Θα κλάψετε, θα γελάσετε, θα ερωτευτείτε.
«Broadchurch»
Η επιδεξιότητα των βρετανών ηθοποιών, αλλά και η υπέροχη σκηνοθεσία απογειώνουν αυτό το συνηθισμένο κατά τα άλλα αστυνομικό στόρι: ένα αγόρι βρίσκεται δολοφονημένο σε μια μικρή αγγλική πόλη…
«Game of Thrones»
Ποτέ δεν χάσαμε το μυαλό μας με αυτή τη σειρά, όμως μάλλον είναι η πιο αγαπημένη των ελλήνων τηλεορασόπληκτων – της αξίζει επομένως μια θέση στο Τop 10.
Τοp 10 ελληνικών τραγουδιών
Από τον Γιώργο Νάστο
«Η επιμονή σου», Ελεωνόρα Ζουγανέλη – Κώστας Λειβαδάς
Δεν πρόκειται για το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ της, είναι όμως αυτό που ακούστηκε από την Ορεστιάδα ως το Καστελόριζο. Ανάταση μετά μουσικής.
«Πάμε ξανά», Νατάσσα Μποφίλιου
Υπουλο. Σου αποκαλύπτεται ακρόαση την ακρόαση. Η δύναμη που κρύβει το «μαζί». Ο στίχος «δεν θα γίνεις ποτέ μια χαμένη ευκαιρία».
«Η Μαίρη», Παύλος Παυλίδης & B-Movies
Κινηματογραφικό και φευγάτο, η καλύτερη επιλογή για να ξεκινήσεις βραδινό ταξίδι με προορισμό ένα μέρος που δεν έχεις ξαναδεί.
«Διόδια», Σταύρος Σιόλας – Φωτεινή Βελεσιώτου
Νεοπαραδοσιακός ήχος, δύο υπέροχες φωνές, δυνατοί στίχοι. Από τα κομμάτια που δεν περιμένεις να περάσουν τα χρόνια για να καταλάβεις αν είναι κλασικό.
«Αμφιβολία», Μαρία Παπαγεωργίου
Αυτό που λέμε ήρεμη δύναμη. Ανήκει στην κατηγορία εκείνη των τραγουδιών που νομίζεις ότι θα τα παίζει κάπου αέναα μια ορχήστρα μέχρι το τέλος του κόσμου.
«Μόνο ένα γεια», Δήμητρα Γαλάνη – ΤΑΚΙΜ
Δύσκολο να μην παρασυρθείς από τον ανατολίτικο ρυθμό του. Λέει ότι η ζωή είναι αυτή που αποφασίζει τελικά. Δίκιο έχει.
«Τίποτα πια», Γιάννης Μπέζος
Πανέμορφο. Το έγραψε ο Κωστής Μαραβέγιας για την παράσταση «Ο φιλάργυρος», το τραγουδούν οι θεατές βγαίνοντας από το Εθνικό.
«Ο δρόμος μου για σένα», Κόρε. Υδρο.
Το νέο «Οχι πια έρωτες». Μιλά για τα Χριστούγεννα και τη νέα χρονιά, επομένως θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι και επίκαιρο.
«Μηδέν», Πάολα
Ελληνικό Top 10 χωρίς έστω ένα αυθεντικό καψουροτράγουδο από τη νέα βασίλισσα της πίστας δεν θα έπρεπε να υπάρχει.
«Τα σπίτια», Κωνσταντίνος Νάρης
Νέα άφιξη στην εκπνοή του χρόνου. Ωραία μελωδία και τρυφερή ερμηνεία από μια φωνή με ζεστή, καθησυχαστική χροιά.
Τοp 10 βιβλίων
Aπό τη Μαριλένα Αστραπέλλου και τον Μάρκο Καρασαρίνη
«Το βιβλίο της Κατερίνας», Αύγουστος Κορτώ (εκδ. Πατάκη)
Ενα γνήσιο, συγκινητικό βιογραφικό βιβλίο με τρομακτικά άμεση γραφή.
«Η μοναδική οικογένεια»,Λευτέρης Καλοσπύρος (εκδ. Πόλις)
Ενα δυναμικό ντεμπούτο. Οταν περάσει την παιδική ασθένεια της πληθωρικότητας, ο Καλοσπύρος
θα μας εντυπωσιάσει άπαντες.
«Συγγενής»,Καρολίνα Μέρμηγκα (εκδ. Μελάνι)
Οι διαπροσωπικές σχέσεις σε μια εποχή όπου οι εξελίξεις δυναμιτίζουν τις παραδοσιακές δομές τους.
«Η αθανασία των σκύλων»,Κώστας Μαυρουδής (εκδ. Πόλις)
70 σύντομες ιστορίες ανθρώπων και σκύλων στη ζωή, στη λογοτεχνία και στην τέχνη.
«Νικήτας Δέλτα», Μαριλένα Παπαϊωάννου (εκδ. Εστία)
Τα πιο σημαντικά ιστορικά γεγονότα μέσα από την προσωπική ιστορία ενός ασήμαντου ανθρώπου.
«Η ιστορία ενός στρατιώτη (1918-1922)», Χρήστος Καραγιάννης, (εκδ. Κέδρος)
Η εκστρατεία της Μικράς Ασίας, με τη ματιά ενός «μικρού».
«Ελληνική αυτοκίνηση 1900-1940: Ανθρωποι, δρόμοι, οχήματα, αγώνες», Ηλίας Καφάογλου, (εκδ. Υψιλον)
Το αυτοκίνητο ως υλικό αντικείμενο, θεσμός, ιδέα, σύμβολο, πόθος.
«Οι κεραίες της εποχής μου ΙΙ: Ταξιδεύοντας με άλλους 30+1 διάσημους συγγραφείς απ’ όλο τον κόσμο»,Ανταίος Χρυσοστομίδης (εκδ. Καστανιώτη)
Διακεκριμένοι συγγραφείς μιλούν για τις πρώτες ύλες από τις οποίες φτιάχνονται τα αριστουργήματα.
«Σπάνιες γαίες»,Σώτη Τριανταφύλλου (εκδ. Πατάκη)
Μια παραβολή από τα ταραχώδη χρόνια του σταλινισμού.
«Συνειρμοί, μαρτυρίες, μυθιστορίες»,Γιώργος Β. Δερτιλής (εκδ. Πόλις)
Μέσα από τη γοητευτική αφήγηση του σημαντικού ιστορικού αναδύεται η πολιτική και η ιστορική πορεία της Ελλάδας στον 20ό αιώνα.
*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013
