Η 16η Δεκεμβρίου ήταν εφέτος η πρώτη ημέρα του ακαδημαϊκού έτους για το Πανεπιστήμιο Αθηνών, που άνοιξε επισήμως χωρίς όμως να έχουν κλείσει ακόμη οι «πληγές» του. Στο Ιδρυμα γίνεται αγώνας δρόμου από τη Δευτέρα για να μπουν σε ένα πρόγραμμα οι λειτουργίες των τμημάτων και των σχολών του, με τους εκπροσώπους μίας από τις παρατάξεις στο ΔΣ των διοικητικών υπαλλήλων του να επιμένουν στην απεργία και κατ’ επέκταση σε μια πιθανότητα τα προβλήματα σε γραμματείες και υπηρεσίες του να είναι περισσότερα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, το πρόγραμμα των μαθημάτων που σε πολλές περιπτώσεις έχει καταρτιστεί στα περισσότερα Τμήματα του Καποδιστριακού φτάνει και τις 10 (!) ώρες καθημερινά και μέσα στις γιορτές. Από την άλλη πλευρά όμως παραμένουν ακόμη κλειστά λόγω κατάληψης των κτιρίων τους η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και τμήματα της Φυσικομαθηματικής Σχολής. Στις περιπτώσεις των κλειστών σχολών τα προβλήματα εντείνονται καθώς το θέμα του εξαμήνου δεν έχει λήξει. Παράλληλα παραμένει ο προβληματισμός γύρω από το πώς θα μπορέσει τελικά να αναπληρωθεί ο χαμένος ακαδημαϊκός χρόνος.
Κλειστές ήταν τη Δευτέρα πολλές αίθουσες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, οι γραμματείες του υπολειτουργούσαν, ενώ προβλήματα υπήρχαν και στη φύλαξη των κτιρίων του –οι φύλακες άλλωστε βρίσκονταν στις λίστες της διαθεσιμότητας.
Πάντως, όλα τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα που εντάσσονται στο πρόγραμμα της διαθεσιμότητας αντιμετωπίζουν προβλήματα και κενά σε θέσεις διοικητικών υπαλλήλων τα οποία θα γίνει προσπάθεια να ξεπεραστούν σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας με βάση την πολιτική του περί «διαϊδρυματικής κινητικότητας».
Σε ένα από τα πρώτα μαθήματα της Φιλοσοφικής
Αυξημένη ήταν η κίνηση στους χώρους της πανεπιστημιούπολης στου Ζωγράφου από το πρωί της Δευτέρας. Οι ουρές στις στάσεις των λεωφορείων που οδηγούν προς αυτήν ξεχείλιζαν από νεαρά πρόσωπα. Πρωτοετείς και μεγαλύτεροι φοιτητές ετοιμάστηκαν για να αρχίσουν τα μαθήματα του εξαμήνου. Οι πρωτοετείς μάλιστα κάθησαν στα έδρανα χωρίς καν να έχουν εγγραφεί –τυπική η διαδικασία βέβαια αλλά…
Ηταν 9 το πρωί και λιγοστά τα αυτοκίνητα στους χώρους πέριξ του κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής. Η αρχική εντύπωση, ότι η προσέλευση θα ήταν αθρόα, διαψευδόταν όσο κυλούσε η ημέρα. Μικρές ομάδες περίμεναν έξω και μέσα στα αμφιθέατρα τους διδάσκοντες. Ολα έδειχναν ότι η ακαδημαϊκή λειτουργία έπαιρνε πάλι μπροστά. Η απουσία όμως θυρωρών, καθαριστριών, φυλάκων ήταν έκδηλη. Λιγοστοί και στις γραμματείες, οι περισσότεροι συγκεντρωμένοι όμως βρίσκονταν στο κυλικείο για να πάρουν τον πρωινό καφέ.
Τριγυρίζοντας στον χώρο έβλεπε κανείς τα τραπεζάκια των παρατάξεων άδεια, μερικές αφίσες να καλύπτουν τον χώρο και να διατυμπανίζουν ότι «κανείς δεν θα μείνει μόνος στο πανεπιστήμιο της κρίσης». Μια γαλάζια αφίσα της ΔΑΠ με τη σόλα ενός αθλητικού παπουτσιού σε πρώτο πλάνο φαινόταν απειλητική σαν οδοστρωτήρας παρά ως το «πρώτο βήμα» που διατράνωνε με κεφαλαία γράμματα.
Η κινητικότητα είχε αυξηθεί, μερικοί φοιτητές, πρωτοετείς μάλλον, αναζητούσαν πληροφορίες για προσανατολισμό στους χώρους. Σε κάποια αμφιθέατρα οι προτζέκτορες ήταν αναμμένοι, έτοιμοι για την παράδοση του μαθήματος. Η ώρα πέρασε, οι πόρτες έκλεισαν. Ωρα για το πρώτο μάθημα του εξαμήνου, Δεκέμβριο μήνα… Ποιες συστάσεις τώρα; Μερικοί –όχι και λίγοι –αργοπορημένοι παίρνουν θέσεις στα έδρανα. Ο διδάσκων βηματίζει σκεπτικός. Τι να πούμε τώρα για την απεργία, φαίνεται να σκέφτεται. Και το εξηγεί το δίλημμα: να το προσπεράσει κανείς ή να μείνει σε αυτό; Το γεγονός είναι ότι έγινε, το πανεπιστήμιο έκλεισε. Αλλά ποιος έχει την πολυτέλεια να μείνει στο παρελθόν; Ο χρόνος βιάζει…
Περισσότερα στις ανακοινώσεις της κοσμητείας διότι ούτε η ίδια η ακαδημαϊκή κοινότητα γνωρίζει πώς θα σωθεί αυτό το εξάμηνο. Μοιάζει όμως απαραίτητο να διασωθεί, όπως φάνηκε από την απουσία αντιρρήσεων ή άλλης αποδοκιμαστικής αντίδρασης. Φοιτητές και διδάσκοντες κοιτούν μπροστά…
Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 16 Δεκεμβρίου 2013
HeliosPlus
