Το Bath είναι όντως μια πανέμορφη περιοχή σε σχετικά κοντινή απόσταση από την βρετανική πρωτεύουσα. Μια πόλη εντελώς διαφορετική από αυτές που συναντάμε στην Γηραιά Αλβιόνα. Με σημαντικά μνημεία, θέατρα, γκαλερί, εξαιρετικά έργα τέχνης. Γνωστή για τα περίφημα ρωμαϊκά λουτρά της. Η πόλη με τα δημοφιλή baths βρίσκεται στην περιοχή Somerset στην Νοτιοδυτική Αγγλία. Το Bath χρησιμοποιήθηκε στην αρχή μόνο σαν spa ενώ οι Ρωμαίοι είχαν δώσει στην περιοχή το όνομα Aquae Sulis (τα νερά του Sulis).
Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτή η πόλη με μελαγχολούσε πάντα. Ίσως επειδή από τα παιδικά μου ακόμα χρόνια συνδύαζα την Αγγλία με πανέμορφα κάστρα, δάση όπου κρυβόταν ο Ρομπέν των Δασών, μαγικούς πύργους με θαρραλέους ιππότες και γενναίους βασιλιάδες όπως ο Αρθούρος και εύθραυστες πριγκίπισσες.
Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που επισκέφθηκα το “Lucknam Park Hotel & Spa”. Ένα ξενοδοχείο που μοιάζει με τα μαγεμένα παλάτια των fairy tales. Λίγες μέρες μετά μεταφέρθηκα στο Λονδίνο. Αισθάνθηκα πραγματικά μεγάλη χαρά όταν την ουρά από την μακριά σατέν τουαλέτα σε χρώμα ροδακινί και την υπογραφή Ulyana Sergeenko, όμοια με αυτή που φορούσε η Κέητ Μος για τη φωτογράφισή της στην τελευταία βρετανική “Vogue” (by Mario Testino) πάτησε-κατά λάθος πάντα- ένας φλεγματικός Βρετανός, μέλος της επιτελικής ομάδας του “Lucknam Park Hotel & Spa”. Βρισκόταν εκεί για να παραστεί στο glamorous Dinner de grands chefs . Κυρίες και κύριοι με tuxedo και μακριές τουαλέτες κατέφθαναν στην… ταπεινή ψαραγορά, πάνω στον Τάμεση για να δοκιμάσουν δείπνο πολλών αστέρων, το οποίο είχε διοργανωθεί από τα Relais & Châteaux σε συνεργασία με την σαμπάνια Vranken Pommery.
Action against hunger
Αισθανόμουν υπερήφανη για το “L.P” το οποίο παρουσιάζει, λόγω του ιδιοκτησιακού του καθεστώτος, ελληνικό ενδιαφέρον. Τα έσοδα του dinner διατέθηκαν σε ένα δημοφιλέστατο και πολύ active οργανισμό ο οποίος βοηθάει ανθρώπους που ζουν σε άθλιες συνθήκες. Action against hunger λοιπόν με την σφραγίδα του λόρδου Harry Dalmeny, έναν από τους μεγαλύτερους δημοπράττες στην Αγγλία. Ο κ. Dalmeny είναι επίσης deputy chairman του βρετανικού Sotheby’s.
Το γεύμα των chefs εστιατορίων 5 Michelin περιελάμβανε ότι καλύτερο και πλέον πολύπλοκο έχει να επιδείξει η διεθνής κουζίνα. Τα έσοδα πολλά, η δημοπρασία από ένα σημαντικό άνθρωπο του Sotheby’s εξαιρετικά επιτυχής, θα ανακουφίσει πάσχοντες συνανθρώπους μας.
Οι αίθουσες τέχνης
Η σκέψη μου ταξιδεύει από τα “Sotheby’s” στην αγαπημένη μου γκαλερί Σάντι Κολς του Λονδίνου, την Γκάβιν Μπράουν στις Η.Π.Α. και την “Rodeo” της τρομερά κοσμοπολίτικης πλέον Κωνσταντινούπολης. Με ιδιοκτήτρια μια δυναμική Ελληνίδα, την Σύλβια Κούβαλη. Η “Rodeo” θα λάβει μέρος στην παγκοσμίου φήμης έκθεση “Freeze” τον Μάιο, στο Big Apple. Στην Αθήνα όλο και πιο συχνά παρουσιάζονταν καινούργιες γκαλερί. Λίγες από αυτές κατόρθωσαν τελικά να «επιζήσουν» μέσα σε ένα δύσκολο οικονομικά περιβάλλον. Κάποιες έκλεισαν. Μερικές απλά υπάρχουν. Είναι τολμηρό λοιπόν σε μια εξαιρετικά δύσκολη εποχή για την χώρα μας να δραστηριοποιηθεί κάποιος στο χώρο της τέχνης; Επιλέγοντας μάλιστα να ανοίξει τον δικό του προσωπικό χώρο; Η απάντηση είναι όχι. Αν διαθέτει όραμα, ευαισθησίες, πείσμα, δημιουργικά σχέδια.
Η Δάφνη Κωστοπούλου και το DC artworks
Η Δάφνη Κωστοπούλου επέλεξε να ανοίξει ένα μικρό μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας. Ο ζεστός, φιλικός, φωτεινός χώρος αντικατοπτρίζει το ύφος, τη διάθεση, το πάθος ενός νεαρού κοριτσιού να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό.
Παραδέχεται ότι η απόφασή της αυτή έγινε σε μια δύσκολη χρονικά συγκυρία για το χώρο της τέχνης στην Ελλάδα.
«Ανακάλυψα ένα χώρο που επέτρεπε τη συστέγαση του εργαστηρίου μου και μίας μόνιμης έκθεσης επιλεγμένων κοσμημάτων και άλλων έργων τέχνης. Έτσι, και μετά από πολύ τρέξιμο δημιουργήθηκε το “DC artworks” στη οδό Χάρητος» λέει. «Εδώ προσφέρονται προς πώληση μοναδικά χειροποίητα έργα τέχνης σε προσιτές τιμές. Για μένα κάτι μοναδικό και αισθητικά όμορφο είναι από μόνο του έργο τέχνης, δηλαδή “artwork”. Έτσι εδώ δεν υπάρχουν μόνο πίνακες, γλυπτά, ή κοσμήματα, αλλά οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί έργο τέχνης, όπως π.χ. ένα ωραία ζωγραφισμένο κεραμικό πιάτο ή ένα έπιπλο με δική του ταυτότητα και αισθητική» συνεχίζει. «Επιθυμία μου είναι στο χώρο αυτό να μαζευτούν νέα παιδιά και να κάνουμε μαζί μια νέα αρχή γύρω από τα σημερινά δεδομένα της προσιτής τέχνης στην Ελλάδα. Εκτός από τα δικά μου έργα, επιθυμώ να παρακινήσω και άλλους καλλιτέχνες οι οποίοι έχουν την διάθεση να εκθέσουν δικά τους πράγματα και δεν έχουν τις κατάλληλες «άκρες» υποστηρίζει. «Ψάχνω για συνεργάτες που φτιάχνουν μόνοι τους έργα τέχνης που δεν υπάρχουν «εκεί έξω». Επίσης θέλω να μπορούμε να φτιάχνουμε και συγκεκριμένα πράγματα για πελάτες κατά παραγγελία. Κάτι που κάνω ήδη με τα κοσμήματα μου. Να μπορεί δηλαδή κάποιος, πέραν των έτοιμων προς πώληση έργων τέχνης, να παραγγείλει ένα σχέδιο που έχει στο μυαλό του, από το υλικό που επιθυμεί, και με την τεχνοτροπία που τον ενδιαφέρει. Αυτό είναι και η μεγαλύτερη φιλοδοξία του DC artworks: με την βοήθεια και την συμβολή του καλλιτέχνη (εμού ή κάποιου συνεργάτη) να μπορεί ο καθένας να πάρει τελικά σπίτι του ή να κάνει δώρο κάτι που ο ίδιος σκέφτηκε. Κάτι που θα είναι ωραίο, κάτι που είναι στα μέτρα του, κάτι που πραγματικά επιθυμεί» υπογραμμίζει.
Οι σπουδές της Δάφνης
BFA (Bachelor of Fine Arts) από το Parsons School of Design. Σπούδασε επίσης για 3 χρόνια στο Παρίσι και αργότερα στη Βοστώνη (year abroad στο School of the Museum of Fine Arts). Εκεί παρακολούθησε για πρώτη φορά μαθήματα κοσμήματος.
Γύρισε στην Ελλάδα για να προετοιμαστεί για το μάστερ και να δουλέψει πάνω στο αντικείμενο που ήθελε τότε να ακολουθήσει, Art Education. Σε αυτό το διάστημα ξεκίνησε να ασχολείται πιο εντατικά με τον σχεδιασμό και την κατασκευή κοσμημάτων.
Δούλεψε σε διάφορα εργαστήρια ζωγραφικής για παιδιά όπου και συνειδητοποίησε ότι δεν θα μπορούσε να έχει τον απαραίτητο χρόνο για να κάνει τα δικά της έργα. Παρουσιάστηκε η ευκαιρία να δουλέψει για ένα χρόνο στο Photo Studio του Metropolitan Museum of Art στην Νέα Υόρκη όπου και παρέμεινε για ένα χρόνο. Παράλληλα με την δουλειά στο εργαστήριο φωτογραφίας του MET παρακολουθούσε μαθήματα σχεδίου κατασκευής κοσμημάτων αλλά και με ζωγραφική, σχέδιο, και χαρακτική.
Γυρίζοντας πάλι στην Ελλάδα ασχολήθηκε επαγγελματικά πλέον με την κατασκευή χειροποίητων κοσμημάτων, χαρακτικών και έργων ζωγραφικής ενώ παράλληλα δούλευε εθελοντικά στο Φωτογραφικό αρχείο του μουσείου Μπενάκη.
Το 2011-12 έκανε την πρώτη της έκθεση στην Ελλάδα στη Gallery Skoufa. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στο Παρίσι είχε συμμετάσχει και σε άλλες εκθέσεις.
