Τα «μυστήρια της Χαλκιδικής» συμβαίνουν στο μεγάλο τουριστικό συγκρότημα Πόρτο Καρράς: ξενοδοχειακές μονάδες λειτουργούν παράνομα, τουρίστες που κάνουν διακοπές με χρονομεριστική μίσθωση αποβάλλονται από ξενοδοχείο του συγκροτήματος, ενώ οι νέοι ιδιοκτήτες είναι «στα μαχαίρια» με τους ιδιοκτήτες του καζίνου, το κτίριο του οποίου κυριολεκτικά «σαπίζει»!
Μια από τις πιο ολοκληρωμένες και γνωστές τουριστικές μονάδες στη χώρα μας βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα παρά τα περίπου 30 δισ. που ξοδεύτηκαν από τον όμιλο της Τεχνικής Ολυμπιακής για την απόκτηση των μετοχών της επιχείρησης και παρά τις προϋπολογιζόμενες επενδύσεις ύψους 13 δισ. στην επόμενη διετία. Συγκεκριμένα η ΑΕ Πόρτο Καρράς (οι μετοχές της οποίας ανήκουν καθ’ ολοκληρίαν στις εταιρείες Τεχνική Ολυμπιακή και Μοχλός συμφερόντων Κωνσταντίνου Στέγγου) αγόρασε τον Ιανουάριο του 2000 έπειτα από πλειοδοτικό διαγωνισμό το συγκρότημα από την εταιρεία Ποτίδαια ΑΕ, η οποία ανήκει στην Εθνική Τράπεζα. Μάλιστα το τίμημα που κατεβλήθη άφησε άναυδους τους συνδιεκδικητές αφού θεωρήθηκε ιδιαίτερα υψηλό, κάνοντας τους ανθρώπους της Εθνικής να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση. Οπως θα δούμε όμως στη συνέχεια, ο κ. Στέγγος έχει ιδιαίτερα σοβαρούς επιχειρηματικούς λόγους να προσφέρει υψηλό τίμημα, αφού το συγκρότημα «κρύβει φιλέτο» στη διαχείριση και ανάπτυξη ακινήτων. Παρ’ όλα αυτά το Πόρτο Καρράς παραμένει βαθύτατα… διχασμένο.
Το Πόρτο Καρράς αποτελείται από τρεις επί μέρους ενότητες: Μελίτων, Ακτή Σιθωνία, όπου και το καζίνο, και Village Inn. Ιδρύθηκε από τον μακαρίτη Γιάννη Καρρά και πέρασε από «σαράντα κύματα» ώσπου να φθάσει στα χέρια του κ. Κ. Στέγγου.
Από αυτά μόνο το Μελίτων διοικείται από την Τεχνική Ολυμπιακή. Διευθυντές είναι οι κκ. Κεραστάρης και Κανιάμος αλλά, σύμφωνα με πληροφορίες, στη διοίκηση βρίσκονται η κόρη και ο γαμβρός του κ. Στέγγου, κ. Ι. Δεληκανάκης, αρμόδιος για το real estate του ομίλου. Το Ακτή Σιθωνία, μέσα στο οποίο βρίσκεται και το καζίνο, είναι μισθωμένο στους ιδιοκτήτες του καζίνου Ελληνοκαναδούς κκ. Νάκο και Γουλάκο. Ο κ. Νάκος είναι ιδιαίτερα εύπορος γουνέμπορος στη βορειοαμερικανική χώρα ενώ ο κ. Σωκράτης Γουλάκος, πρώην στέλεχος της υπηρεσίας Καζίνο του Καναδά, είναι και ο νόμιμος εκπρόσωπος του ξενοδοχείου. Το τρίτο τμήμα του συγκροτήματος είναι το γνωστό Village Inn, δεύτερης κατηγορίας, το οποίο μέχρι πρότινος λειτουργούσε με το καθεστώς της χρονομεριστικής μίσθωσης (timesharing).
* Πρόβλημα πολυδιοίκησης
Ασφαλώς αυτή η πολυδιοίκηση στο τουριστικό συγκρότημα δεν ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να τύχει στην Τεχνική Ολυμπιακή η οποία, έτσι και αλλιώς, είναι ένας από τους πιο σοβαρούς κατασκευαστικούς ομίλους στη χώρα αλλά χωρίς εμπειρία τουριστικής διοίκησης. Επεκτείνεται με εντυπωσιακούς ρυθμούς στο real estate και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο (εξαγορά του 80% της αμερικανικής Newmark Homes, δραστηριότητα στη Βρετανία με πρωτοβουλία για εξαγορά τοπικής εξειδικευμένης εταιρείας) αλλά δεν περίμενε να βρει τέτοια κατάσταση στο Πόρτο Καρράς, πόσο μάλλον όταν δεν διαθέτει «τεχνογνωσία» τουριστικών μονάδων.
Κατ’ αρχάς, ο όμιλος δεν ήταν υποχρεωμένος να λειτουργήσει το συγκρότημα από την πρώτη χρονιά κατά την οποία το απέκτησε. Αλλωστε υπάρχει το προηγούμενο παράδειγμα, εξαιρετικά πρόσφατο μάλιστα, του ομίλου Μαντωνανάκη που απέκτησε το Ξενία Λαγονήσι αλλά εφέτος το κρατάει κλειστό για να το ανακαινίσει. Η Τεχνική Ολυμπιακή όμως άγνωστο γιατί αποφάσισε να λειτουργήσει το Πόρτο Καρράς, χωρίς να υπολογίσει την απειρία, τις δυσλειτουργίες και τα προβλήματα, τα οποία ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια λίγο αργότερα.
Το αποτέλεσμα αυτής της απόπειρας μόνο στην ελληνική πραγματικότητα μπορούσε να παρατηρηθεί: οι νέοι ιδιοκτήτες βασιζόμενοι σε πιθανό νομικό κενό των συμβάσεων εξεδίωξαν τους ενοίκους του Village Inn οι οποίοι ανύποπτοι είχαν συνάψει συμβάσεις χρονομεριστικής σύμβασης και, σήμερα, το ξενοδοχείο λειτουργεί αυτόνομα με μια μόνο μικρή λεπτομέρεια: δεν έχει άδεια ξενοδοχείου από τον ΕΟΤ, άρα λειτουργεί παράνομα! Μάλιστα! Εν έτει 2000, ξενοδοχείο δυναμικότητας 164 κλινών μέσα στο Πόρτο Καρράς λειτουργεί παράνομα!
* Η σύμβαση χρονομίσθωσης
Οι νέοι ιδιοκτήτες για να διαλύσουν τη σύμβαση χρονομεριστικής μίσθωσης βασίστηκαν σε μια γνωμάτευση του καθηγητή Νομικής κ. Μπέη, η οποία πάντως πολύ έντονα αμφισβητείται από όσους άμεσα θίγονται και κυρίως από τους θιασώτες του συστήματος time-sharing. Δεν αποκλείεται μάλιστα όταν οι πρώτοι ξένοι διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Village Inn να έχουμε και τις πρώτες διεθνείς καταγγελίες εις βάρος τόσο του ξενοδοχείου αλλά και του ελληνικού τουρισμού.
Ηδη οι χρονομισθωτές έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη για τη διεκδίκηση των αιτημάτων που απορρέουν από τους όρους της χρονομίσθωσης. Παράλληλα η εταιρεία Πόρτο Καρράς που αγόρασε το ξενοδοχείο, σύμφωνα και με δήλωση του επισήμου εκπροσώπου της κ. Α. Κεραστάρη, δεν σκοπεύει να αναλάβει τις υποχρεώσεις της χρονομίσθωσης αφού, όπως δηλώνει, αγόρασε μετοχές της επιχείρησης μέσω πλειστηριασμού και όχι τις προηγούμενες υποχρεώσεις. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι η απόκτηση ενός περιουσιακού στοιχείου μέσω πλειστηριασμού αποτελεί και τον ασφαλέστερο τρόπο κτήσης και χρήσης αφού γίνεται υπό καθεστώς απόλυτης διαφάνειας και χωρίς αμφισβητήσεις. Σε κάθε περίπτωση όμως η εμπλοκή με τη χρονομεριστική μίσθωση θα έπρεπε να κάνει τους ιδιοκτήτες περισσότερο συγκρατημένους και προσεκτικούς στις κινήσεις τους.
Αλλά και στο Ακτή Μελίτων (το οποίο πάντως λειτουργεί νομίμως) η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Σύμφωνα με παρατηρήσεις που έγιναν από τους ελεγκτές του ΕΟΤ, το συγκρότημα χρειάζεται γενική ανακαίνιση σε καίρια σημεία του, όπως τα αποδυτήρια, εκσυγχρονισμό σε σημαντικούς κοινόχρηστους χώρους αλλά και σε χώρους ιδιαίτερης υγιεινής, όπως η κουζίνα, ενώ το εστιατόριο, το μπαρ και το μίνι μάρκετ του συγκροτήματος δεν διαθέτουν άδεια λειτουργίας από την αρμόδια δημοτική αρχή.
Ακριβώς λόγω αυτών των σημαντικών ελλείψεων ο ΕΟΤ δεν μπορεί να δώσει στα ξενοδοχεία σήμα ότι ανήκουν σε κάποια κατηγορία.
* Η κόντρα στο καζίνο
Μη φανταστείτε όμως ότι η κατάσταση στο Ακτή Σιθωνία, όπου βρίσκεται και το καζίνο, είναι καλύτερη. Κάθε άλλο! Υπάρχει πολύ μεγάλη κόντρα ανάμεσα στην ιδιοκτήτρια εταιρεία Πόρτο Καρράς ΑΕ (η οποία ανήκει στην Τεχνική Ολυμπιακή) και στην Πόρτο Καρράς Καζίνο ΑΕ, η οποία ανήκει στους κκ. Νάκο και Γουλάκο. Οι ιδιοκτήτες θέλουν να κάνουν έξωση στο καζίνο και υπάρχουν δικαστικές εκκρεμότητες μεταξύ τους. Ωσπου να λυθούν τα δικαστικά προβλήματα λοιπόν οι «καζινάδες» δεν βάζουν ούτε πινέζα στο συγκρότημα, με αποτέλεσμα το Ακτή Σιθωνία να θυμίζει βομβαρδισμένο κτίριο στο Κοσσυφοπέδιο. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τι εντύπωση αποκομίζει κάποιος Ελληνας ή ξένος που θέλει να παίξει στο καζίνο και αντικρίζει πεσμένους σοβάδες, οξειδωμένες προθήκες και σκουριασμένες σχάρες!
Και για να μην ξεχνιόμαστε: το καζίνο του Πόρτο Καρράς έχει πολλές ανεπίλυτες εκκρεμότητες με την επιτροπή των καζίνων και κανονικά δεν θα έπρεπε να λειτουργεί διότι δεν έχει αποπληρώσει παλαιότερα χρέη. Λειτουργεί όμως ύστερα από ειδική ρύθμιση με τον ΕΟΤ, αφού οι υπεύθυνοι καταθέτουν καθημερινά στην τράπεζα το ποσοστό από τα έσοδα το οποίο αναλογεί στο ελληνικό Δημόσιο και παίρνουν άδεια λειτουργίας μόνο για την επόμενη ημέρα.
* Οι έλεγχοι του ΕΟΤ
Από όσα έχουν προκύψει μέσω των ελέγχων που έκαναν οι υπηρεσίες του ΕΟΤ, η εταιρεία Πόρτο Καρράς δεν κάνει επενδύσεις τουλάχιστον προς το παρόν στο συγκρότημα, προφανώς περιμένοντας τις εξελίξεις τόσο στο θέμα του timesharing όσο και στο θέμα του καζίνου. Αυτό βεβαίως έχει κάποια λογική και θα μπορούσε να εξηγηθεί εν μέρει. Το ακατανόητο της υπόθεσης είναι γιατί ο κ. Στέγγος απεφάσισε να λειτουργήσει από εφέτος τον Μελίτωνα και το Village Inn διακινδυνεύοντας τόσο τη σοβαρότητα της εταιρείας του όσο και τη φήμη του ελληνικού τουρισμού στο εξωτερικό, η οποία τόσα πυρά δέχεται τον τελευταίο καιρό.
Οι έλεγχοι του ΕΟΤ αποδεικνύουν εκ του ασφαλούς το βιαστικό και το ανοργάνωτο του εγχειρήματος.
Ας μην ξεχνάμε, τέλος, ότι για ολόκληρο το συγκρότημα του Πόρτο Καρράς υπάρχει περιβαλλοντική μελέτη του ΥΠΕΧΩΔΕ και προεδρικό διάταγμα ειδικής δόμησης, το οποίο επιτρέπει στον ιδιοκτήτη να ασχοληθεί με real estate και να αναπτύξει την περιοχή, σε μια έκταση περίπου 7.000 στρεμμάτων. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, αυτή η δραστηριότητα ήταν που οδήγησε τον κ. Στέγγο στην απόφαση να προσφέρει εξαιρετικά υψηλό τίμημα και να αποκτήσει το συγκρότημα, αιφνιδιάζοντας δύο άλλους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους οι οποίοι ακόμη δεν μπορούν να πιστέψουν ότι έχασαν τη μάχη! Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να προχωρήσει το γρηγορότερο η ανάπτυξη του real estate ώστε να τελειώνουν και οι γκρίνιες από όλους; Εν τω μεταξύ μήπως θα έπρεπε να ληφθεί μέριμνα για το τουριστικό κομμάτι το οποίο φαίνεται να έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του με απροσδιόριστες αρνητικές επιπτώσεις;
Η άποψη της Τεχνικής Ολυμπιακής
Τι απαντά ο κ. Στέγγος σε όλα αυτά; Είναι χαρακτηριστικό ότι με επιστολή που έστειλε στις 10 Αυγούστου προς τα υπουργεία Οικονομικών, Δημόσιας Τάξης, Ανάπτυξης και Υγείας απλώς διαμαρτύρεται για τους συχνούς ελέγχους που γίνονται στο Πόρτο Καρράς! Τη συχνότητα μάλιστα των ελέγχων την προσδιορίζει ο ίδιος, λησμονώντας φυσικά ότι ο χρόνος και ο τρόπος ελέγχου πρέπει να ανήκει στο Δημόσιο. Υπαινίσσεται μάλιστα και ανάμειξη των «άσπονδων» φίλων του από το καζίνο, αφού υπενθυμίζει διπλωματικά ότι όσο καιρό τα «δικά του» δύο ξενοδοχεία υφίσταντο εξονυχιστικούς ελέγχους ουδείς ησχολήθη με το τρίτο ξενοδοχείο στο οποίο βρίσκεται το καζίνο!
Οι έλεγχοι του Δημοσίου πάντως ούτε προαναγγέλλονται ούτε έχουν τακτικό χρονικό χαρακτήρα, διαφορετικά θυμίζουν τη ρήση παλαιού γραφικού καθηγητή στο Λύκειο (καλή του ώρα) ο οποίος μας προειδοποιούσε για «ξαφνικό διαγώνισμα την άλλη Πέμπτη».
Στην ίδια επιστολή του ο κ. Στέγγος παραδέχεται ότι ήταν ανέτοιμος να λειτουργήσει ένα τόσο μεγάλο συγκρότημα από εφέτος αλλά τονίζει χαρακτηριστικά: «Η επιχείρηση πιεζόμενη κατ΄ ουσίαν από παράγοντες πέραν των επιχειρηματικών κριτηρίων και με εμφανές το πρόβλημα του οικονομικού κόστους και των επαπειλούμενων αρνητικών οικονομικών αποτελεσμάτων ξεκίνησε τη λειτουργία του ξενοδοχειακού συγκροτήματος μόλις την 15.6.2000, χωρίς τον απαιτούμενο ελάχιστο χρόνο προετοιμασίας».
Ποιοι είναι λοιπόν οι «άγνωστοι» παράγοντες που πίεσαν τον κ. Στέγγο να λειτουργήσει νωρίς την επιχείρηση; Δεν πιστεύουμε βεβαίως ότι είναι οι τοπικοί συνδικαλιστές για τις δραστηριότητες των οποίων πολλά ακούγονται. Αν φθάσουμε στο σημείο να παραδεχθούμε ότι ένας ιδιώτης επιχειρηματίας ξοδεύει 30 δισ. δρχ. για να αποκτήσει μια επιχείρηση και είναι δέσμιος οποιασδήποτε «τοπικής μικρομαφίας», τότε σίγουρα δεν πάμε καθόλου καλά.
