Όλο και περισσότερο έχω την αίσθηση πως ζω σε ένα απέραντο βουστάσιο. Το ότι ο Χρυσοχοΐδης δεν διάβασε το Μνημόνιο, ή ξέχασε αν το είχε διαβάσει, μου θυμίζει εκείνο το ερώτημα που έθεσε ο άνθρωπος στην αγελάδα, όπως το περιγράφει ο Νίτσε στους «Ανεπίκαιρους στοχασμούς» του.

«Γιατί δεν μου μιλάς για την ευτυχία σου και μόνο με κοιτάζεις»;


Το ζώο θέλει να απαντήσει και να πει: «τούτο εδώ συμβαίνει γιατί πάντα ξεχνώ αμέσως αυτό που ήθελα να πω». Να όμως που ξέχασε και τούτην ακόμη την απάντηση, και σιώπησε.


Ξέμεινε λοιπόν ο άνθρωπος να απορεί».

Με αυτήν την απορία έμεινα και καλοτύχισα τα ζώα.