Νόβακ Τζόκοβιτς: Προσεχώς Ελληνας;

Για κάποιον ασαφή αλλά υπαρκτό λόγο, η χώρα μας ασκεί ακαταμάχητη γοητεία στους διεθνείς σταρ της αντισφαίρισης.

Ο Ραφαέλ Ναδάλ έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια παράρτημα της ακαδημίας του στο Sani Resort της Χαλκιδικής, ο κορυφαίος προπονητής Πάτρικ Μουράτογλου έχει στήσει το δικό του τενιστικό κέντρο στην Costa Navarino, τις τελευταίες ημέρες οι φήμες οργιάζουν ότι και ο Νόβακ Τζόκοβιτς σκέφτεται σοβαρά, αν δεν το έχει αποφασίσει ήδη, να εγκατασταθεί συν γυναιξί και τέκνοις στην Αθήνα.

Αν μη τι άλλο, η σκέψη του – σύμφωνα με τις φήμες – να αξιοποιήσει το πρόγραμμα της Golden Visa ξάφνιασε πολλούς, αφού ο 38χρονος «Νόλε» διαθέτει ένα διόλου ευκαταφρόνητο και αμελητέο χαρτοφυλάκιο ακινήτων στα πιο προνομιακά σημεία του πλανήτη – από το Μαϊάμι μέχρι το Μόντε Κάρλο αλλά και την κοσμοπολίτικη Μαρμπέγια της Ισπανίας. Σε κάθε περίπτωση, η έλευσή του στα μέρη μας αναδεικνύει παγκοσμίως τη χώρα και ως προορισμό για… συνταξιούχους, μια και δεν είναι μακριά η ημέρα που νομοτελειακά ο τενίστας των 24 Grand Slams θα κρεμάσει τα παπούτσια του.

Κόκκινο πανί

Η πορεία του προς την Ελλάδα, πάντως, φαίνεται πως δεν έχει να κάνει μόνο με το γεγονός πως στην αττική γη – συγκεκριμένα στα βόρεια προάστιά της, όπου φέρεται να έχει ήδη εντοπίσει την ιδανική κατοικία του – ο Τζόκοβιτς βρίσκει ένα φιλόξενο απάγκιο, αλλά διαθέτει και πολιτικό υπόβαθρο. Τους τελευταίους μήνες ο οικουμενικά διάσημος σέρβος αθλητής που ενσαρκώνει μάλλον τον πιο φωτογενή σύγχρονο ήρωα για τους συμπατριώτες του, βρίσκεται σε ένα ατέρμονο, ομηρικό «beef» με την κυβέρνηση της πατρίδας του.

Ο πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, και τα φίλα προσκείμενα σε εκείνον μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν στοχοποιήσει τον Τζόκοβιτς αλλά και τη σύζυγό του Γελένα λόγω της υποστήριξης που εξέφρασαν στο κοινωνικό κίνημα που γεννήθηκε μετά την πολύνεκρη κατάρρευση στεγάστρου στον σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβι Σαντ πέρυσι τον Νοέμβριο.

Οι 15 θάνατοι έγιναν η θρυαλλίδα για την εκδήλωση πάνδημης διαμαρτυρίας εναντίον της σερβικής κυβέρνησης, που εγκαλείται για διαφθορά και ολιγωρίες, και η στάση του Τζόκοβιτς τον μετέτρεψε εν μιά νυκτί σε αποδιοπομπαίο τράγο. Και αυτό παρότι ο ίδιος μέσω του ιδρύματος που έχει συστήσει έχει να επιδείξει πυκνή φιλανθρωπική δράση στην πατρίδα του, με αιχμή τη στήριξη των εκπαιδευτικών δομών της.

Μένουμε Ελλάδα

Οσο οριακές μοιάζουν οι σχέσεις του με τον επικεφαλής της σερβικής κυβέρνησης τόσο θερμές, από την άλλη, φαίνεται να είναι με τον έλληνα πρωθυπουργό. Παρότι γράφτηκε έντονα πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιθυμούσε έναν αγώνα τένις με τον «Νόλε», τελικά οι δύο άνδρες δεν μοιράστηκαν το ίδιο τερέν, αλλά συνέφαγαν στο ίδιο τραπέζι σε εμβληματικό εστιατόριο των Αθηνών.

Η αλήθεια είναι πως το δείπνο τους θα είχε σίγουρα μεγαλύτερο ενδιαφέρον από μια ενδεχόμενη τενιστική μονομαχία, δεδομένων των κάπως εκκεντρικών διατροφικών συνηθειών του σέρβου πρωταθλητή. Στο βιβλίο του με τίτλο «Serve to Win», που κυκλοφόρησε το 2013, ο Τζόκοβιτς έχει δώσει μέχρι κεραίας λεπτομέρειες για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται και μεταχειρίζεται την τροφή. Και αυτό είναι αναντίρρητα προϊόν αλλά και απόσταγμα σοφίας της συνεργασίας του με τον σερβοβόσνιο ολιστικό γιατρό Igor Cetojevic που ξεκίνησε το 2010.

Οι γκουρού που τον σημάδεψαν

Επειτα από μια σειρά αποτυχιών και αγωνιστικών καταρρεύσεων, ο τενίστας απευθύνθηκε στον άνθρωπο που πολύ σύντομα θα αναγόρευε σε γκουρού, για να βρει τι ήταν εκείνο που λειτουργούσε ως τροχοπέδη στην τέλεια αγωνιστική φόρμα του. Ανάμεσα στις άλλες δοκιμασίες στις οποίες τον υπέβαλε ο γιατρός ήταν το τεστ του ψωμιού. Του έδωσε να κρατήσει ένα καρβέλι στο ένα του χέρι για να διαπιστώσει αν ο «Νόλε» άντεχε το βάρος. Φυσικά, ο πρωταθλητής έχασε την ισορροπία του. Με αυτόν τον τρόπο ανακάλυψε τη δυσανεξία του στη γλουτένη και με άλλα εφάμιλλα τεστ τη μη ανοχή του στη λακτόζη.

Πλάι όμως στον γκουρού που τον έβγαλε από το σωματικό τέλμα στο οποίο βρισκόταν, απέκτησε και άλλες παράξενες γνώσεις. Οπως, λόγου χάριν, ότι η τροφή και το νερό επηρεάζονται από τα συναισθήματα με τα οποία τα προσεγγίζουμε. Ο Τζόκοβιτς πιστεύει πως μια αρνητική σκέψη μπορεί να κάνει ένα ποτήρι νερό τοξικό, ενώ αντιθέτως πρεσβεύει πως μια καλή σκέψη έχει τη δύναμη να μετατρέψει ακόμα και ένα μολυσμένο τρόφιμο σε βρώσιμο.

Για το τελευταίο είχε μάλιστα τοποθετηθεί σε ινσταγκραμικό του live το 2020 με έναν από τους μεγάλους δασκάλους του, τον πρώην κτηματομεσίτη, νυν αυτόκλητο ευζωιστή Chervin Jafarieh. Εύλογα κανείς αναρωτιέται τι ενεργειακό πεδίο να δημιουργήθηκε στο δείπνο του με τον έλληνα πρωθυπουργό, αλλά και αν το μενού περιλάμβανε χουρμάδες, οι οποίοι είναι μακράν η αγαπημένη τροφή του σέρβου πρωταθλητή.

Οι μεταφυσικές ανησυχίες και οι ιδιορρυθμίες του Τζόκοβιτς είναι τόσες πολλές, ώστε  καμιά φορά επισκιάζουν τις ουρανομήκεις επιδόσεις του, τις οποίες η αλήθεια είναι πως η παγκόσμια τενιστική κοινότητα θεωρεί λίγο πολύ δεδομένες. Καθοριστική στη στροφή του προς το μεταφυσικό ήταν η συνεργασία του για δύο χρόνια – μεταξύ 2016 και 2018- με τον παλαίμαχο τενίστα Pepe Imaz. Για τη γνωριμία του με τον νέας κοπής σαμάνο ευθύνεται ο μικρότερος αδελφός του Νόλε, επίσης αθλητής του τένις, Μάρκο.

Μασάει ο «Νόλε» χορτάρι;

Ποιος για παράδειγμα μπορεί να λησμονήσει την εικόνα του Τζόκοβιτς να παίρνει βαθιές εισπνοές μέσα από ένα μπουκάλι στον αγώνα του εναντίον του Γιάνικ Σίνερ στο Γουίμπλεντον του 2022 ή τη σπουδή του φυσιοθεραπευτή του να του περάσει εντός του αγωνιστικού χώρου ένα παγούρι με αδιευκρίνιστο περιεχόμενο λίγους μήνες μετά στη διάρκεια μονομαχίας του με τον Στέφανο Τσιτσιπά στο Rolex Paris Masters; Και στις δύο περιπτώσεις ο Σέρβος που είναι άλλωστε γνωστός για το παροιμιώδες χιούμορ του, το οποίο συχνά αγγίζει τις παρυφές της τρολιάς, εξήγησε στους δημοσιογράφους πως επρόκειτο για τον πολύ προσωπικό «μαγικό ζωμό» του.

Το ίδιο περίεργη είναι και η συνήθειά του να βοσκά λίγες τούφες γρασιδιού από τα γήπεδα του Γουίμπλεντον τις φορές που καταφέρνει να φύγει από το Λονδίνο τροπαιούχος. Ο ίδιος αποδίδει το φυτοφαγικό ξέσπασμά του που έχει γίνει θεσμός στον παιδικό ενθουσιασμό που τον καταλαμβάνει κάθε φορά που επιστρέφει στην κορυφή του βάθρου. Άλλωστε όταν κάποτε ως παιδί-θαύμα του τένις είχε φιλοξενηθεί στη σερβική τηλεόραση είχε εκφράσει με απερίφραστο θράσος την πεποίθησή του πως κάποια ημέρα θα γινόταν ο κυρίαρχος του αγγλικού open.

Θρησκόληπτος & αντιεμβολιαστής

Αν τα παραπάνω έχουν μια ιδέα σόου και εντυπωσιασμού, δε συνέβη το ίδιο με την απόφασή του να καταφτάσει το 2022 στο Open της Μελβούρνης ανεμβολίαστος. Ο ίδιος που είχε ταχθεί ανοιχτά εναντίον του εμβολιασμού εναντίον κατά της Covid-19  – ίσως θεωρούσε ότι λειτουργούσε ως ασπίδα η δεδηλωμένη και ακλόνητη πίστη του στο Θεό ή οι συχνές επισκέψεις του στην ενεργειακά φορτισμένη πυραμίδα του ήλιου στην περιοχή Βισόκο της Βοσνίας- πρωταγωνίστησε σε μια σειρά παλινωδιών που είχαν ως αποτέλεσμα τον περιορισμό του από τις αρχές σε ένα ξενοδοχείο και τελικά την απέλασή του από τη χώρα.

Ευτυχώς, για εκείνον ρέφαρε τη χασούρα την αμέσως επόμενη χρονιά, όταν επέστρεψε στο μάλλον αγαπημένο του τουρνουά και στέφθηκε νικητής. Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να παραγνωρίσει πως τέτοια περιστατικά, όπως και οι μεταφυσικές ενατενίσεις του, πληγώνουν την αναντίρρητη αθλητική ευφυΐα του και κατατάσσουν ένα σπουδαίο αθλητή – με μυθιστορηματική μάλιστα ιστορία ζωής – στη σφαίρα του αμφιλεγόμενου. Ο ίδιος βέβαια δε διαχωρίζει την αθλητική καριέρα του από την πορεία της ζωής του. Την αντιλαμβάνεται ως ένα αδιαίρετο σύνολο.

Πόλεμος πατήρ πάντων

Άλλωστε όπως έχει πει τη δίψα του για διάκριση και την πείνα του για φιλοδοξία έθρεψαν τα ζοφερά παιδικά χρόνια του στη Σερβία. Ο Τζόκοβιτς πιστεύει πως δε θα ήταν ο ίδιος άνθρωπος εάν δεν είχε βιώσει τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, αν δε κρυβόταν επί σχεδόν 80 ημέρες, όσο δηλαδή διήρκεσαν οι βομβαρδισμοί του Βελιγραδίου, στο υπόγειο του σπιτιού του παππού του, αν δεν είχε μαθητεύσει στο άθλημα που θα διέπρεπε μέσα σε άδειες εγκαταλειμμένες πισίνες που εντόπιζαν στη χειμαζόμενη από τον πόλεμο πατρίδα του οι προπονητές του.

Τότε που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει πως ο γιος δύο καντινιέρηδων σε χιονοδρομικό κέντρο της Σερβίας θα κατακτούσε το ρεκόρ των Γκραν Σλαμ με 24 συνολικά στο παλμαρέ του, θα γινόταν ο κορυφαίος των κορυφαίων με 428 εβδομάδες παραμονής στο νούμερο 1 του αθλήματός του, θα είχε μόνο από την τενιστική διαδρομή του κέρδη σχεδόν 200 εκατομμυρίων δολαρίων αλλά και θα επικρατούσε στα 37 του χρόνια του νέου αναδυόμενου αστέρα του αθλήματος, του Κάρλος Αλκαράθ στους περσινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.

Λίγα λόγια για τον επίγονο

Το σημερινό νούμερο 2 της παγκόσμιας κατάταξης μπορεί να μην έχει τη μυθιστορηματική ζωή του Τζόκοβιτς αλλά ούτε και τα δυσανάλογα για την ευγένεια του αθλήματος της αντισφαίρισης ξεσπάσματά του εντός των κορτ, όμως η αλήθεια είναι πως δούλεψε πολύ και σκληρά από παιδί, προκειμένου να εκπληρώσει εκών άκων ένα οικογενειακό όνειρο. Ή καλύτερα απωθημένο.

Ο παππούς του, όπως και ο πατέρας του, που ανέλαβε μεγάλο μέρος της προπόνησής του από παιδί, δεν είχαν καταφέρει λόγω οικονομικών δυσχερειών και κοινωνικών συνθηκών να κυνηγήσουν με αξιώσεις μια καριέρα στο τένις, δημιούργησαν όμως. Ετσι ο κλήρος έπεσε στον Κάρλος, ο οποίος χρειάστηκε να πάρει ένα μεγάλο μάθημα προτού αρχίσει να εκκολάπτεται σε εξ αγχιστείας διάδοχο του Φέντερερ, του Ναδάλ και του Τζόκοβιτς. Επρεπε να μάθει να χάνει.

Για αυτό το τελευταίο, κομβικό ρόλο είχε η ψυχοθεραπεύτρια που ανέλαβε να τον κουράρει. Και μάλλον οι συνεδρίες τους έπιασαν τόπο, αν λάβει κανείς υπόψη το πλατύ χαμόγελο με το οποίο πλέον ο 22χρονος Αλκαράθ απαθανατίζεται στις νίκες αλλά και στις ήττες του. Πάντως τίποτα δεν θα ήταν ίδιο στην καριέρα του χωρίς τη χορηγία μιας τοπικής ισπανικής επιχείρησης συσκευασίας γαλακτοκομικών γλυκισμάτων που ανέλαβε τα ναύλα και πλήρωσε το κόστος για τη συμμετοχή του νεαρού τενίστα στο open της Κροατίας το 2021.

Ραντεβού στο Wimbledon

Τότε κανείς δεν υπολόγιζε πως θα τερμάτιζε στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης το 2022, πως πλέον θα είχε δύο τίτλους Γουίμπλεντον στο παλμαρέ του – αμφότερους με νίκη απέναντι στον Τζόκοβιτς, το 2023 και το 2024 – και πως ο Σέρβος θα είχε αποφανθεί για εκείνον ότι συνδυάζει τα καλύτερα στοιχεία τεχνικής και στυλ από τον ίδιο, τον Ρότζερ Φέντερερ και τον Ραφαέλ Ναδάλ. Ο Τζόκοβιτς έχει το προνόμιο αλλά και την ατυχία να είναι ο μόνος από τους τρεις που βρίσκεται ακόμα στην ενεργό δράση και άρα φυλά τις Θερμοπύλες της παλιάς φρουράς απέναντι στη νέα.

Παρότι 16 χρόνια γηραιότερος, ο «Νόλε» εξακολουθεί να κοιτάζει στα μάτια τον νεότερο συνάδελφό του, που έχει ήδη αποθησαυρίσει σχεδόν 50 εκατομμύρια ευρώ από τις νίκες του, όπως απέδειξε η αναμέτρησή τους στους περυσινούς Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά και η συνάντησή τους τον περασμένο Ιανουάριο στο Australian Οpen στη Μελβούρνη, όπου ο Σέρβος επικράτησε του Ισπανού στην προημιτελική φάση.

Οι δυο τους έχουν διασταυρωθεί εντός των κορτ οκτώ φορές έως σήμερα και είναι πολύ πιθανό να μονομαχήσουν στο τουρνουά του Γουίμπλεντον που ξεκινά στις 30 Ιουνίου στο Λονδίνο. Το επίδικο θα είναι ένα. Εάν ο νέος θα αποδειχτεί ωραίος ή ο παλιός θα παραμείνει αλλιώς.