Σονόμα, Καλιφόρνια. Η Λίζα Ροθ ήρθε εδώ για να λερώσει τα χέρια της. Αντ’ αυτού όμως, βρέθηκε βουτηγμένη ως τον αστράγαλο σε σκουροκόκκινα σταφύλια. Η επενδύτρια ακινήτων έβγαλε τα παπούτσια της, απολύμανε τα πόδια της και μπήκε σε έναν τεράστιο κάδο γεμάτο μέχρι πάνω με χυμώδη σταφύλια. Και άρχισε να τα πατάει. «Τα κρύα κοτσανάκια των σταφυλιών έκαναν ένα είδος μασάζ στα πόδια μου» είπε η Ροθ. «Ηταν δροσερό και αναζωογονητικό».
Η δουλειά ήταν σκληρή. Εκανε τροχάδην επί τόπου, κρατώντας από το χέρι τη μητριά της, η οποία γλιστρούσε συνεχώς πάνω στο υγρό μείγμα.
Το πάτημα των σταφυλιών ήταν μέρος μιας εκδρομής για λίγους εκλεκτούς την οποία είχε διοργανώσει η Ενωση Οινοπαραγωγών της επαρχίας της Σονόμα με σκοπό να προσελκύσει ενδιαφερόμενους που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν πολλά για να συμμετάσχουν στην εξουθενωτική (και μεθυστική) εμπειρία της οινοπαραγωγής.
Εμπαιναν ανά δύο στους κάδους, πατώντας τα σταφύλια για 2-3 λεπτά περίπου. Κάποιοι χόρευαν. Για πολλούς ήταν η πραγματοποίηση μιας παλιάς επιθυμίας, η οποία μάλιστα θα είχε και υλικό αντίκρισμα. Ο μούστος που παρήγαγαν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί σε ένα ροζέ κρασί που σχεδιάζει να βγάλει του χρόνου το οινοποιείο Limerick Lane Cellars του Χέλντσμουργκ στην Καλιφόρνια.
«Σαν σκηνή από τη “Λούσι”»
«Ολοι έλεγαν ότι είναι σαν σκηνή από τη “Λούσι”» λέει η Ροθ, αναφερόμενη στο κλασικό επεισόδιο της σειράς «Λούσι» (I Love Lucy), στο οποίο η ομώνυμη κωμική ηρωίδα πατούσε τα σταφύλια. «Νόμιζα ότι ήταν μόνο για το θεαθήναι, αλλά αυτοί μου είπαν: “Α, όχι, δεν χαραμίζουμε ποτέ τα σταφύλια. Αυτά τα σταφύλια θα είναι ιδιαιτέρως γευστικά”».
Δεν βλέπει την ώρα να πάρει ένα μπουκάλι από αυτό το κρασί. Το οινοποιείο είπε ότι θα ενημερώσει τους συμμετέχοντες όταν θα είναι διαθέσιμο. Το Sonoma County Grape Camp δίνει την ευκαιρία σε λάτρεις του κρασιού και της περιπέτειας να συμμετάσχουν σε ολοήμερες οινοποσίες και να πάρουν μια γεύση από την αυθεντική αμπελουργία.
Η εποχή του τρύγου στην οινοπαραγωγική περιοχή της Καλιφόρνιας, η οποία διαρκεί συνήθως από τις αρχές Αυγούστου έως τις αρχές Νοεμβρίου, δεν είναι για τους αδύναμους. Οι αγρότες, οι οποίοι αρχίζουν να προσαρμόζουν τα ωράρια του ύπνου τους εκ των προτέρων, συχνά εργάζονται όλη τη νύχτα για να μαζέψουν τα τσαμπιά που είναι φωλιασμένα μέσα στα φύλλα. Ετσι, και οι συμμετέχοντες μεταφέρονται με κάρα μέσα από σκονισμένα χωράφια για να κόψουν τα σταφύλια από τα κλήματα, καιρού επιτρέποντος, και για να παρακολουθήσουν τις μηχανές συγκομιδής να διαχωρίζουν τα πολύτιμα σταφύλια τη νύχτα, προετοιμάζοντάς τα για την οινοποίηση.
Αλλά όπως και στις οργανωμένες επισκέψεις σε οινοποιεία, η εμπειρία σου δίνει απλώς μια γεύση της διαδικασίας. Η ομάδα διαμένει σε πολυτελή καταλύματα και γεύεται μερικά από τα καλύτερα πιάτα της τοπικής κουζίνας. Φυσικά, η πολυτέλεια πληρώνεται: 5.000 δολάρια το άτομο ή 7.500 δολάρια τα δύο.
Το Grape Camp ξεκίνησε το 2007 δίνοντας την ευκαιρία στους λάτρεις του κρασιού να μυηθούν στην κουλτούρα του τρύγου και στα μυστικά της οινοποίησης. Η φθινοπωρινή εξόρμηση διοργανωνόταν κάθε χρόνο έως το 2017, οπότε διακόπηκε λόγω αλλαγής στη στρατηγική της Ενωσης και, στη συνέχεια, εξαιτίας της πανδημίας. Επέστρεψε φέτος με τη βοήθεια του Μαρκ και της Τζούλια Σέμες, οι οποίοι είχαν συμμετάσχει στη διοργάνωση το 2014 και το 2016 και έστελναν επίμονα μηνύματα στη διοργανώτρια Καρίσα Κρουζ, παρακαλώντας την να την επαναλάβει.
Οι Σέμες δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν φέτος – είχαν άλλα σχέδια για τα 70ά γενέθλια του Μαρκ – αλλά σκοπεύουν να επιστρέψουν στους αμπελώνες ξανά το 2026. Ο Μαρκ θυμάται ακόμη την ευχάριστη αίσθηση από τα περίπου 100 διαφορετικά κρασιά που δοκίμασε κατά τη διάρκεια του camp.
Το μάζεμα των σταφυλιών
Μια άλλη κορυφαία στιγμή είναι όταν φοράς τα προστατευτικά γάντια και μπαίνεις βαθιά στους αμπελώνες νωρίς το πρωί για να μαζέψεις με το χέρι εκλεκτά σταφύλια. «Σε βάζουν να δουλέψεις λίγο και σε αφήνουν να απολαύσεις τους καρπούς του κόπου σου» είπε. Μετά από λίγες ώρες, βρέθηκε μαζί με τους άλλους συμμετέχοντες μπροστά σε ένα πρωινό με προϊόντα «από το χωράφι στο τραπέζι» μέσα στον αμπελώνα. Φέτος, η εξόρμηση για τον τρύγο ακυρώθηκε λόγω βροχής και ομίχλης, απογοητεύοντας τους συμμετέχοντες.
«Ολοι ήθελαν να τρυγήσουν» είπε η Τζιλ Ζούλο. Η Ζούλο, που ζει στη Μινεάπολη, και η φίλη της Κρίστεν Κογουάλσκι είχαν δώσει για το ταξίδι πολύ περισσότερα από τα 7.500 δολάρια που κοστίζει κανονικά, σε μια δημοπρασία για την οικονομική ενίσχυση ενός παιδιατρικού αντικαρκινικού νοσοκομείου. Αρνήθηκε να αποκαλύψει πόσα πλήρωσε, λέγοντας απλώς: «Εχω ιδιαίτερη αγάπη στη γεωργία».
Το ταξίδι στους αμπελώνες τής καλλιέργησε αυτή την αγάπη και της γέννησε ένα νέο όνειρο για τη συνταξιοδότησή της: «Θέλω να συμμετέχω στον τρύγο δωρεάν για δύο εβδομάδες» δήλωσε η Ζούλο. Εχει βάλει στόχο το οινοποιείο Dutton Ranch, στο Σεμπάστοπολ της Καλιφόρνιας.
Στο μεταξύ, αποφάσισε να στηρίξει την τοπική οινοπαραγωγή: Εγγράφηκε σε τέσσερις λέσχες κρασιού και πήρε μια συσκευασία με 12 μπουκάλια για το σπίτι. Σκοπεύει να τα μοιραστεί με την Κογουάλσκι. Οι οινοποιοί πιέζονται από τους δασμούς, την υπερπροσφορά σταφυλιών και το κρασί που μένει απούλητο, καθώς ο κόσμος πίνει λιγότερο – στοιχεία που μοιράστηκαν με τους συμμετέχοντες κατά την επίσκεψή τους στους αμπελώνες. «Οταν ακούς αυτές τις ιστορίες, τι άλλο να κάνεις;» σχολίασε η Ζούλο.
Μια ανέλπιστη νίκη
Η επενδύτρια ακινήτων, Ροθ, δεν θα περιέγραφε τον εαυτό της ως οινογνώστρια, αν και αγόρασε κρασιά σε πολλές από τις στάσεις που έκαναν στη διάρκεια του camp. Ηρθε στο ταξίδι για την εμπειρία. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή της όταν έμαθε ότι είχε κερδίσει μαζί με τη μητριά της τον διαγωνισμό οινοποίησης του Grape Camp. Στον διαγωνισμό δόθηκε σε κάθε ομάδα ένα κρασί βάσης, για παράδειγμα Cabernet Sauvignon, και στη συνέχεια το ανέμειξαν με άλλες ποικιλίες για να δημιουργήσουν ένα μοναδικό χαρμάνι. Τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν από έναν οινοποιό στο γειτονικό Rodney Strong Vineyards.
«Νικήσαμε τον εκδότη του Food & Wine!» είπε η Ροθ, σοκαρισμένη.
«Λατρεύω το κρασί, αλλά δεν έχω ιδιαίτερες γνώσεις» πρόσθεσε. «Τώρα λυπάμαι όποιον έρθει στο σπίτι μου. Θα είναι αναγκασμένος να ακούσει όλη την ιστορία!».
