Μια ακόμη μελέτη ήρθε πρόσφατα να προστεθεί στον ολοένα αυξανόμενο αριθμό μελετών που καταδεικνύουν τα οφέλη της άσκησης γενικότερα και του περπατήματος ειδικότερα στην ανθρώπινη υγεία. Και το εντυπωσιακό είναι ότι η εν λόγω μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και δημοσιεύθηκε την περασμένη Δευτέρα 3 Νοεμβρίου στο επιστημονικό περιοδικό «Nature Medicine», αφορά την πρόληψη της νόσου Αλτσχάιμερ!
Και ειδικότερα, αφορά την αποτροπή της νοητικής παρακμής που επέρχεται με τη νόσο όταν άτομα που εμφανίζουν μεν τα μοριακά σημάδια της αλλά δεν έχουν ακόμη εμφανίσει κανένα γνωστικό σύμπτωμα αρχίζουν να κάνουν 3.000 έως 5.000 βήματα την ημέρα.
Πρόκειται για εύρημα μιας πολυετούς μελέτης, ονομάζεται Μελέτη του Χάρβαρντ για τη Γήρανση του Εγκεφάλου, στην οποία συμμετείχαν 296 εθελοντές ηλικίας 50-90 ετών. Κανείς από τους εθελοντές δεν είχε σημάδια γνωστικής εξασθένησης στην έναρξη της μελέτης και η κατάσταση της υγείας τους παρακολουθούνταν περιοδικά με τις ενδεδειγμένες για την πορεία της νόσου εξετάσεις. Παράλληλα, οι εθελοντές φορούσαν ποδόμετρα, συσκευές οι οποίες μετρούν τον αριθμό βημάτων.
Οπως έδειξε η ανάλυση των δεδομένων των πρώτων 14 ετών της μελέτης (η οποία είναι ακόμη σε εξέλιξη) αρκούν 3.000-5.000 βήματα την ημέρα για να επιβραδυνθεί η γνωστική παρακμή κατά 3 χρόνια, κατά μέσο όρο, ενώ αν ο ημερήσιος αριθμός βημάτων είναι 5.000-7.500 βήματα, η παρακμή επιβραδύνεται κατά μέσο όρο 7 χρόνια! Οι συγκρίσεις έγιναν με άτομα που έκαναν καθιστική ζωή, ενώ περισσότερα από 7.500 βήματα την ημέρα δεν έδειξαν να αυξάνουν το όφελος.
Πώς όμως συμβάλλει το περπάτημα στην προστασία του εγκεφάλου; Στα άτομα που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ παρατηρείται συσσώρευση δύο πρωτεϊνών: του β-αμυλοειδούς και της ταυ. Τα επίπεδα β-αμυλοειδούς αρχίζουν να αυξάνονται πρώτα, ακολουθούμενα από τα επίπεδα της ταυ. Σύμφωνα με τα ευρήματα των αμερικανών επιστημόνων η γνωστική εξασθένηση φαίνεται πως συνδέεται περισσότερο με τη συσσώρευση της ταυ πρωτεΐνης η οποία επιβραδύνεται με το περπάτημα.
Η αλήθεια είναι ότι η άσκηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανθρώπινη εξελικτική ιστορία. Οι πρόγονοί μας ήταν κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες, ένα είδος διαβίωσης που προϋπέθετε περπάτημα μεγάλων αποστάσεων (άσκηση αντοχής), κυνήγι και μεταφορά βαριών φορτίων τροφής (άσκηση ταχύτητας και άρση βαρών), αλλά και κάποιες φορές φυγή από επικείμενες απειλές (άσκηση ταχύτητας). Το ότι η άσκηση είναι εγγεγραμμένη στην ανθρώπινη φυσιολογία αποδεικνύεται και από τη θετική επίδρασή της στην πρόληψη άλλων ασθενειών όπως τα καρδιαγγειακά και ο διαβήτης.
Οπως και να έχει, το ότι λίγο περπάτημα μπορεί να χαρίσει χρόνια ποιοτικής ζωής σε όσους κινδυνεύουν να πάθουν Αλτσχάιμερ είναι ένα μήνυμα που αξίζει να διαδοθεί.
