Οι απανωτές αποκαλύψεις από τις αστυνομικές αρχές και άλλους ελεγκτικούς μηχανισμούς κυκλωμάτων βαριάς και οργανωμένης εγκληματικότητας σε ναρκωτικά, καύσιμα, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, απάτες και μέσα από την κρατική μηχανή, όπως οι παράνομες επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ, προκαλούν, όπως είναι φυσικό, έντονο προβληματισμό και ανησυχία στους πολίτες, που θέλουν να ζουν και να δραστηριοποιούνται σε μια ευνομούμενη χώρα.
Ολη αυτή η οργανωμένη εγκληματική δράση, ειδικά, όπως αποκαλύπτεται τελευταία και στην Κρήτη, με συμμορίες με ναρκωτικά, όπλα, που εμπλέκονται σε υφαρπαγές δημόσιων εκτάσεων, με επιρροές ακόμα και σε κρίσιμα εκκλησιαστικά αξιώματα με την κάλυψη πολιτικών, καθιστά φανερό πως το πράγμα, παρά τις προσπάθειες των τελευταίων ετών, έχει πάρα πολύ ξεφύγει.
Πολλοί ευελπιστούσαν πως η κρατική μηχανή, μετά τα διαλυτικά φαινόμενα της δημοσιονομικής κρίσης, η οποία άφησε πίσω της ερείπια στον κρατικό μηχανισμό, θα οργανωνόταν σε σοβαρές βάσεις, με όρους αξιοκρατίας και αποτελεσματικότητας, για να συμβάλει στη εύρυθμη λειτουργία ενός σύγχρονου κράτους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια του πολίτη, των περιουσιών του, την οικονομία και τον υγιή ανταγωνισμό.
Ωστόσο οι αλλεπάλληλες αποκαλύψεις κυκλωμάτων παρανομίας κάθε είδους εμφανίζουν σήμερα μια κρατική μηχανή όχι μόνο αναποτελεσματική, ανοργάνωτη και σε πολλούς τομείς ανεκπαίδευτη, αλλά σε κρίσιμους τομείς και απούσα!
Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι συγκροτημένες ομάδες παρανόμων, συμμορίες κανονικές, δρουν στην Κρήτη, όπως αποκαλύφθηκε από τη μεγάλη επιχείρηση της Αστυνομίας, χωρίς να έχει γίνει αντιληπτή αυτή η βαριά εγκληματικότητα από τις τοπικές αστυνομικές αρχές, ενώ υπάρχουν πληροφορίες, δυστυχώς, και για δικαστικούς, που έκαναν εκόντες άκοντες τα στραβά μάτια, αθωώνοντας προκλητικά όσους κατά καιρούς η Αστυνομία είχε συλλάβει.
Η κυβέρνηση, που εκλέχθηκε και με τη δέσμευση για την επανίδρυση του κράτους στη λογική της οργάνωσης και της αξιοκρατίας προς το συμφέρον των πολιτών, φαίνεται πως δεν τα κατάφερε. Παρά τις προσπάθειες στο πεδίο της θεσμικής θωράκισης, της λειτουργίας βασικών θεσμών και της δημιουργίας μιας οργανωμένης και σύγχρονης κρατικής μηχανής, δεν πέτυχε και πολλά πράγματα.
Η απουσία του κράτους, που προκάλεσε σε διάφορους τομείς έξαρση της παρανομίας και του παράνομου πλουτισμού με όλα τα μέσα, με την ανοχή ακόμα και κρατικών και πολιτικών αξιωματούχων, είναι πρόβλημα σοβαρότατο. Πρόβλημα λειτουργίας της δημοκρατίας, των θεσμών της και έλλειψης κοινωνικής ενσυναίσθησης σε ένα κομμάτι της κοινωνίας που αφέθηκε να συνεχίζει, όπως για χρόνια είχε εθιστεί, να ζει με παρασιτικό τρόπο, εισπράττοντας χωρίς να καταβάλλει κόπο και χρησιμοποιώντας μεθόδους που σε ακραίες περιπτώσεις φθάνουν ως το βαρύ έγκλημα και την οργάνωση συμμοριών.
Σε όλα αυτά να προστεθεί και ο παράγοντας «τοπικισμός», που έχει διεισδύσει και στην οργάνωση του κράτους, όπου αστυνομικοί, εφοριακοί, δικαστικοί υπηρετούν για χρόνια στον τόπο καταγωγής τους, καθώς η απαγόρευση της εντοπιότητας έχει προ πολλών ετών αποτελέσει παρελθόν. Απόν, λοιπόν, το κράτος και κακοοργανωμένο, παρούσες η παρανομία και οι συμμορίες. Ωραία πράγματα!
