Φθάνοντας στο λιμάνι της Νάξου, το μάτι πέφτει σχεδόν αστραπιαία στην εμβληματική Πορτάρα, το απομεινάρι του ημιτελούς ναού του Απόλλωνα, προστάτη της αρχαίας Νάξου. Ωστόσο, κοιτώντας λίγο πιο προσεκτικά, προς τη Χώρα, ένα ακόμη κτίριο τραβάει την προσοχή.
Επιβλητικό, σπάζοντας με το ελαφρύ χρώμα του την απόλυτη κυριαρχία του κυκλαδίτικου λευκού, το κτίριο της ελληνογαλλικής σχολής των Ουρσουλινών, γνωστής από την αναφορά του Νίκου Καζαντζάκη στο έργο του «Αναφορά στον Γκρέκο» – οι Ουρσουλίνες όπως προτιμούν οι περισσότεροι στη Νάξο – υποδέχεται και αυτό με τον τρόπο του κάθε παρατηρητικό επισκέπτη.
Βέβαια, ο παρατηρητικός επισκέπτης δεν θα αργήσει να καταλάβει πως η σχολή των Ουρσουλινών δεν είναι παρά μόνο ένα από τα πολλά κομμάτια της ιστορίας της εκπαίδευσης στο μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, τελικό κομμάτι της οποίας είναι και το ιστορικό ΓΕΛ Νάξου – «Μανώλης Γλέζος».
Ιστορικό, γιατί συνεχίζει μια μακρά εκπαιδευτική παράδοση, που αρχίζει το 1822 με την ίδρυση του αλληλοδιδακτικού σχολείου της Αγίας Κυριακής, ακολουθεί η ίδρυση του Γυμνασίου Νάξου το 1924 και ολοκληρώνεται με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1976 και την ίδρυση του τότε Λυκείου Νάξου.
Από το 2020 προστέθηκε στον τίτλο του το όνομα του Μανώλη Γλέζου, του ναξιώτη αγωνιστή που ταυτίστηκε με το έπος της εθνικής αντίστασης. Δεν είναι τυχαίο πως από τους διαδρόμους του σχολείου πέρασαν μερικές από τις πιο γνωστές προσωπικότητες της σημερινής Νάξου αλλά και της ευρύτερης ναξιώτικης ομογένειας τόσο στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Σήμερα, το ΓΕΛ Νάξου – «Μανώλης Γλέζος», ως ένα δυναμικό και σύγχρονο σχολείο, έχει στο ενεργητικό του υψηλά ποσοστά επιτυχίας στις πανελλαδικές εξετάσεις και ξεχωρίζει σε ολόκληρες τις Κυκλάδες θέτοντας τις βάσεις για ένα διαρκώς εξελισσόμενο σχολείο του 21ου αιώνα.
Εξωστρεφές και λειτουργικό, το σχολείο μας αγκαλιάζει κάθε μαθητή-μαθήτρια και εκπαιδευτικό, κρατώντας πάντα ανοιχτή την πόρτα του σε κάθε έφηβο της Νάξου αλλά και εκπαιδευτικό που κατάγεται ή έρχεται στο νησί μας. Και αυτό για εμάς είναι η μεγαλύτερη πρόκληση.
Μέσα στο σημερινό περιβάλλον τεκτονικών αλλαγών που ζούμε, να καταφέρουμε να κρατήσουμε ορθάνοιχτη την πόρτα του δημόσιου σχολείου ενσωματώνοντας παράλληλα κάθε καινοτομία, εκπαιδευτική και τεχνολογική, που εμφανίζεται στον δρόμο μας.
Πράγμα που δεν είναι καθόλου εύκολο, ούτε φυσικά εγγυημένο. Ωστόσο, με επιμονή, σύνεση και ατελείωτη υπομονή, πετυχαίνουμε να στεκόμαστε πλάι σε κάθε επιτυχία αλλά και πρόκληση των παιδιών μας, ενώ είμαστε πάντα διαθέσιμοι στα γραφεία μας ακούγοντας κάθε λογικό – και αστείο αρκετές φορές – προβληματισμό τους. Γιατί, πάνω από όλα, το να είσαι εκπαιδευτικός δεν είναι επάγγελμα, είναι λειτούργημα, είναι προσφορά στην κοινωνία του αύριο.
Στο ένθετο αυτό βλέπετε το πορτρέτο μιας Νάξου διαφορετικής από αυτή των διαφημίσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μιας Νάξου αποτυπωμένης μέσα από τις ιστορίες των ανθρώπων και των τόπων της, όπως τις κατέγραψαν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β’ τάξης του μεγαλύτερου σχολείου του νησιού.
Ιστορίες δοσμένες με την πένα και τη γραφή των Ναξιωτών της νέας γενιάς, αλλά και των δυναμικών εκπαιδευτικών του ΓΕΛ Νάξου – «Μανώλης Γλέζος» που, παρά τα μποφόρ του Αιγαίου (και της εκπαίδευσης συνολικά), χαράζουν και αυτοί το αύριο της εκπαιδευτικής ιστορίας αυτής της μακρινής γωνιάς του Αιγαίου.
Ο κύριος Δημήτρης Σκουλάτος είναι διευθυντής του Γενικού Λυκείου Νάξου – «Μανώλης Γλέζος».
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο ένθετο «Το Βήμα της Νάξου» του ΓΕΛ Νάξου – «Μανώλης Γλέζος» που κυκλοφόρησε με «Το Βήμα της Κυριακής» στις 27 Απριλίου 2025.
