Το τραγούδι της φάλαινας ακούγεται αυτοσχέδιο, μυστηριώδες και απόκοσμο. Ομως, οι ήχοι αυτοί, που μπορεί να διαρκέσουν μέχρι και 20 ώρες, αποτελούνται από προτάσεις με συγκεκριμένη σύνταξη και γραμματικούς κανόνες. Τα τραγούδια διαφέρουν από αγέλη σε αγέλη και μερικές φορές οι φάλαινες υιοθετούν ένα δημοφιλές τραγούδι μιας άλλης αγέλης, που γίνεται επιτυχία και στη δική τους. Οι ήχοι των πουλιών ταξινομούνται συνήθως σε κελαηδίσματα και καλέσματα για να προσελκύσουν το θηλυκό ή για να υπερασπιστούν την επικράτειά τους. Στην πραγματικότητα όμως οι ήχοι αυτοί έχουν πολιτισμική σημασία, μεταβιβάζονται σε μέλη της ίδιας ομάδας και τα δημιουργικά πουλιά μπορούν να δώσουν τη δική τους παραλλαγή προκειμένου να αποδώσουν νέα νοήματα και να στείλουν μηνύματα. Τα παραπάνω είναι δύο από τα παραδείγματα που αναφέρει η Εύα Μέιερ στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο της με τίτλο Οι γλώσσες των ζώων (εκδ. Καστανιώτη), για να καταδείξει ότι είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η μόνη πραγματική γλώσσα είναι η ανθρώπινη και με βάση αυτή να μετριέται η γλωσσική ικανότητα και η ευφυΐα των άλλων ζώων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
