Γαλλία – Διαδηλώσεις: Μια γενιά σε εξέγερση για «το κίνημα της 10η Σεπτεμβρίου» – Στους μαθητές η «σκυτάλη»

Η Γαλλία βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο των κοινωνικών αναταράξεων. «Το κίνημα της 10ης Σεπτεμβρίου», ή αλλιώς η εκστρατεία «Block Everything», που ξεκίνησε από τα social media, ξέσπασε στις 10 Σεπτεμβρίου 2025 σε μια επίδειξη οργής εναντίον του Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, της πολιτικής ελίτ και των προγραμματισμένων περικοπών δαπανών.

Οι αλλαγές που πλήττουν τη δημόσια παιδεία, την υγεία και τις κοινωνικές υπηρεσίες, τροφοδοτούν την αγανάκτηση μιας κοινωνίας που νιώθει ότι θυσιάζεται στο όνομα της λιτότητας, προκαλώντας οργή στους πολίτες της Γαλλίας.

Στην πρώτη γραμμή βρέθηκε η νεολαία, μαθητές και φοιτητές, που με πανό και συνθήματα έδωσαν το μήνυμα ότι δεν πρόκειται απλώς για μια αντίδραση, αλλά για την κραυγή μιας γενιάς που αισθάνεται ότι το μέλλον της συμπιέζεται από οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές αποφάσεις.

• Ο απολογισμός του Bloquons tout: Ο θυμός έφτασε στα Ηλύσια, αλλά δεν μπλόκαρε τα πάντα

Η Gen Z «γιορτάζει»

Περίπου 175.000 άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους, σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών, ενώ το μεγάλο συνδικάτο CGT μιλά για πάνω από 250.000 διαδηλωτές. Συνολικά, η αστυνομία πραγματοποίησε 473 συλλήψεις, 203 εκ των οποίων στο Παρίσι.

Εικόνες συνωστισμού, φωνές, πανό και οδοφράγματα έδωσαν σε όλη τη Γαλλία τον παλμό μιας διαμαρτυρίας που δύσκολα περνά απαρατήρητη.

Ένα κίνημα που ξεκίνησε από τα social media, και κατάφερε να γεμίσει τους δρόμους της Γαλλίας με νέους ανθρώπους που αντιμετώπισαν την ημέρα σαν μια «γιορτή», περνάει το μήνυμα μιας νεολαίας που ζητάει μια άλλη λογική διακυβέρνησης.

Μια Γαλλία που επενδύει στους πολίτες της και δίνει φωνή στην νέα γενιά που μεγαλώνοντας βλέπει το μέλλον της να συρρικνώνεται.

Στη χώρα, τις τελευταίες ώρες, οι νέοι μαζεύονται στις πλατείες κάνοντας συνελεύσεις, χωρίς να αφήνουν την αστυνομία να τους απομακρύνει.

Βάζουν μουσική, μαγειρεύουν για τον κόσμο που παρευρίσκεται εκεί, ζωγραφίζουν, και ο καθένας ξεχωριστά ετοιμάζει το δικό του μήνυμα σε πανό.

Η νεολαία είναι το κέντρο της κινητοποίησης. Μαθητές και φοιτητές στο Παρίσι, τη Λυών, τη Μασσαλία, καθώς και σε άλλες γαλλικές πόλεις βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή, «μπλοκάροντας» σχολεία και πανεπιστήμια, και φωνάζοντας συνθήματα επιζητώντας ένα μέλλον με προοπτική.

Οι νέοι χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα προκειμένου να οργανωθούν και να διαδώσουν τις κινητοποιήσεις με ταχύτητα, μετατρέποντας τις τοπικές διαμαρτυρίες σε εθνικό «κίνημα».

Ωστόσο, γύρω από τη νεολαία συγκεντρώνονται οικογένειες, εργαζόμενοι και συνδικάτα που αισθάνονται ότι οι πολιτικές λιτότητας πλήττουν δικαιώματα και υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα η υγεία και η στέγαση. Οι διαφορετικές κοινωνικές ομάδες δίνουν στη διαδήλωση μια αίσθηση ευρείας κοινωνικής βάσης.

Στην Place des Fêtes, ένας νέος διαδηλωτής έβαλε φωτιά σε σκουπίδια κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, μια από τις 267 φωτιές που καταγράφηκαν συνολικά στη χώρα την Τετάρτη (10/9). Μια μαθήτρια, ετοιμάζει το πανό της στο οποίο έχει γράψει με κόκκινα γράμματα «Μακρόν σε σιχαίνομαι», χωρίς ωστόσο να είναι η μόνη που επέλεξε το συγκεκριμένο σύνθημα. Οι νέοι είναι γεμάτοι οργή, διότι φοβούνται πως οι πολιτικοί προσπαθούν να διχάσουν τη Γαλλία. Σε μια χώρα όπου αισθάνονται ελεύθεροι και οραματίζονται την εξάλειψη του ρατσισμού, βλέπουν αυτούς που κυβερνάνε να μισούν τη διαφορετικότητα.

Αντίστοιχα, στην «Place de la République» (πλατεία της Δημοκρατίας), χιλιάδες άνθρωποι, είχαν συγκεντρωθεί από την Τρίτη, οργανώνοντας το κίνημά τους. Ακόμα, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, φοιτητές και μαθητές είχαν ανέβει στο άγαλμα της πλατείας προσπαθώντας να κάνουν τη φωνή τους να ακουστεί, και να περάσουν τα δικά τους αιτήματα.

Την Τετάρτη της 10ης Σεπτεμβρίου, οι 80.000 αστυνομικοί δεν κατάφεραν να αποδιοργανώσουν τα πλήθη, παρόλο που σε άλλες πλατείες της πόλης η πρόσβαση σε περαστικούς ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Αυτοκίνητα και μηχανές της αστυνομίας είχαν περικυκλώσει την περιοχή, αλλά και αρκετούς δρόμους  κάνοντας ελέγχους σε προσωπικά αντικείμενα των διαδηλωτών.

Παράλληλα, αρκετοί από αυτούς που πρόσφατα ενηλικιώθηκαν, δηλώνουν μέσα από τα μηνύματα τους τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, στην προσπάθεια τους να ανεξαρτητοποιηθούν από τις οικογένειές τους.

Πιο συγκεκριμένα, δηλώνουν πως είναι αδύνατο να τα καταφέρουν με 1.800€, με πολλούς από αυτούς να μένουν στα αυτοκίνητά τους, επιζητώντας μέσα από τα πανό τους «λεφτά για τους μισθούς».

Όσα αποτυπώνονται στο φακό της Μάρως Κουρή, ο δυναμισμός, οι φωνές των νέων που μάχονται για ένα καλύτερο μέλλον, και το γεγονός ότι αντιμετώπισαν τη συγκεκριμένη μέρα, της 10ης Σεπτεμβρίου ως μια «γιορτή», δεν είναι απλώς στιγμιαία έκρηξη οργής, αλλά το αποτύπωμα μιας γενιάς που νιώθει το μέλλον της να περιορίζεται συνεχώς.

Η νεολαία, με τη δύναμη της οργάνωσης, της φαντασίας και της μαζικότητας, έδειξε ότι μπορεί να μετατρέψει την αγανάκτηση σε συλλογική φωνή. Μια φωνή που δεν αμφισβητεί τη δημοκρατία, αλλά απαιτεί μια πιο δίκαιη, συμμετοχική και ανθρώπινη διακυβέρνηση.