…δεν πρόκειται προφανώς για εκείνον του Ζντάνοφ, αλλά αυτόν του Ανδρουλάκη.
Η «ισχυρή φωνή ρεαλισμού» την οποία επικαλείται, εμένα τουλάχιστον μου φέρνει στο νου το διάσημο «τσιτάτο» της zhdanovchina: «Η μοναδική αντίθεση που επιτρέπεται στη σοβιετική τέχνη είναι εκείνη μεταξύ καλού και καλύτερου».
Οπότε, ποιος απ’ τους δυό; Τσίπρας , ή Μητσοτάκης;
