Άλλη μια φορά το ερώτημα από αυτόν που παρακολουθεί τη Βουλή (από την τηλεόραση) σαν κακό θάατρο.
Άλλο ένα ηλίθιο ερώτημα που θέτει στον εαυτό του από την πλατεία (τον καναπέ).
Άλλη μια παγίδα, αν απαντήσει «θεσμικά» ή «αναρχικά».
Διότι από τι υποφέρει αυτός ο ανίσχυρος θεατής;
Από το ότι κανείς από όσους του απευθύνονται δεν απαντά στο ερώτημα: «Γιατί οι άνθρωποι αγωνίζονται υπέρ της σκλαβιάς τους σαν να επρόκειτο για την σωτηρία τους;»
Στο ερώτημα αυτό (του Ράιχ), ο Ντελέζ και ο Γκουττάρι, από το μακρινό 68, στον «Αντι – Οιδίποδα» τους, που μόλις κυκλοφόρησε από το «Πλέθρον» σε νέα μετάφραση, δίνουν την δική τους απάντηση: ή σχιζο – ανάλυση.
Σχίζω, είμαστε. Αναλυμένοι, όχι.
