Η κοινή αντίληψη, ότι η «γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, αλλά πρέπει να είναι υπεράνω πάσης υπονοίας» (είναι η προσχηματική απάντηση του Καίσαρα ενώπιον δικαστηρίου για να επιτύχει το διαζύγιο από την τρίτη σύζυγό του Πομπηϊα – Will Durant, Παγκόσμια Ιστορία του Πολιτισμού, τομ. τρίτος, κεφ. ένατο), τροφοδοτήθηκε με επίκαιρα σχόλια για την «πρώτη φορά Αριστερά», της οποίας το ηθικό πλεονέκτημα και οι καυστικές δηλώσεις καταδίκης της «κομματικοποίησης της Διοίκησης», αμφισβητήθηκαν στην πράξη μετά το κύμα διορισμών συγγενών κυβερνώντων.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης (ΒΗΜΑ 17.1.2016) θεωρεί «δέον» η διακυβέρνηση να υλοποιείται από τους καταλληλότερους και η διοίκηση να στελεχώνεται από τους αξιότερους, χωρίς να αποκλείει το διορισμό σε δημόσια θέση συγγενών των κυβερνώντων όταν τούτο επιβάλει το δημόσιο συμφέρον «εφαρμογής ενός Κυβερνητικού Προγράμματος», (δεν αρκεί, λοιπόν, το άρθρο 103 του Συντάγματος, που ορίζει «οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι εκτελεστές της θέλησης του Κράτους . . .»), ενώ παράλληλα παραδέχεται, ότι υπάρχει πρόβλημα, το οποίο δεν μπορεί να λυθεί περιστασιακά, αλλά με νομοθετική διοικητική μεταρρύθμιση.
Για να μην διαιωνίζεται η πολιτική διαμάχη περί του ποιος, πότε, πως, διόρισε περισσότερους οικείους και για να μην γίνεται εκμετάλλευση του δήθεν ηθικού ερείσματος της ρήσης του Καίσαρα ( που μόνο ανηθικότητα υπηρέτησε), ας τύχει προσοχής ως βάση οποιασδήποτε ρύθμισης στο πνεύμα των εξαγγελιών του Πρωθυπουργού στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης, των αρχών του Υπουργού Δικαιοσύνης και των φιλοδοξιών του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, πρόταση που υπέβαλα, όταν οι πολιτικές συνθήκες ήσαν λιγότερο χρωματισμένες (Κυβέρνηση Παπαδήμου).
(ακολουθεί διάταξη)
«Περιορισμός δαπανών και αξιοποίηση επίτιμων κρατικών λειτουργών»
Όπου στη νομοθεσία για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα προβλέπεται γενικά ή ειδικά η σύσταση θέσεων μετακλητών υπαλλήλων ή ειδικών συμβούλων και ειδικών συνεργατών ή η σύνθεση υπηρεσιών και γραφείων με συμμετοχή προσώπων με τις ιδιότητες αυτές, καθώς και η συμμετοχή σε συνιστώμενες επιτροπές και ομάδες εργασίας δημόσιων λειτουργών και λειτουργών του δημόσιου τομέα και γενικά η ανάθεση στα πρόσωπα αυτά καθηκόντων ειδικών συμβούλων και ειδικών συνεργατών, οι σχετικές θέσεις (μπορεί να) καλύπτονται και οι σχετικές υπηρεσίες (να) παρέχονται από δημόσιους λειτουργούς, που έχουν αποχωρήσει από την υπηρεσία λόγω συμπλήρωσης ορίου ηλικίας ή νόμιμου χρόνου υπηρεσίας. Το αντικείμενο της υπηρεσίας και τυχόν ειδικές γνώσεις και εμπειρίες αυτών, πρέπει να προσιδιάζουν στο αντικείμενο της νέας υπηρεσίας τους.
Οι σχετικές υπηρεσίες παρέχονται κατόπιν προσκλήσεως εθελουσίως χωρίς καταβολή αμοιβής (ή καταβολή αμοιβής μέχρι το ένα πέμπτο των επίσημων αποδοχών τους), μόνον με την καταβολή εξόδων κίνησης, που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού ή με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μετά από πρόταση οργάνου διοίκησης και κατά παρέκκλιση από κάθε άλλη διάταξη.
Για τους προσλαμβανομένους ή επιλεγομένους, ισχύουν τα ασυμβίβαστα, τα κωλύματα και τα προσόντα της υπηρεσιακής τους κατάστασης στην ενέργεια, πλην του ορίου ηλικίας, καθώς και οι βασικές υποχρεώσεις της υπηρεσίας αυτής.
Κατά τα λοιπά ισχύουν οι κείμενες διατάξεις για τον τρόπο πλήρωσης των θέσεων ή της ανάθεσης καθηκόντων, τα καθήκοντα και τον τρόπο απόλυσής τους.
(Η πρόταση συνδυάζει την ανάγκη δραστικής μείωσης των δημόσιων δαπανών και της αξιοποίησης του δυναμικού επίτιμων κρατικών λειτουργών και άλλων λειτουργών του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Περιέχει ισχυρό συμβολισμό, γιατί αφορά στις υπάρχουσες, όχι απόλυτα επιτυχείς και μάλλον πολυτελείς, δομές στο πλαίσιο της λειτουργίας της Κυβέρνησης και αναδεικνύει τον εθελοντισμό ως βάση μιας νέας πορείας στο δημόσιο χώρο. Η δοκιμασμένη εθελοντική προσφορά των νέων για επιτυχίες όπως των Ολυμπιακών Αγώνων, μεταφέρεται στις γνώσεις και τις εμπειρίες ώριμων στελεχών του δημόσιου τομέα, που είναι μετρήσιμες από το ιστορικό καθενός και μπορεί εύκολα να αντληθούν από τις υπηρεσίες τους με αντικειμενικά κριτήρια και στοιχεία από τον υπηρεσιακό τους φάκελο. Προσδοκάται, ότι η ανταπόκριση σε σοβαρές προσκλήσεις θα είναι ανάλογη, πολύ περισσότερο αν συνδυαστεί με κάποιας μορφής εύφημη μνεία, η οποία δεν δημιουργεί προνόμιο αντίθετο προς κείμενες διατάξεις, αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς ότι η Πατρίδα χρειάζεται σε δύσκολες στιγμές τους πολίτες της και πρέπει να τους ανταμείβει. Θεωρώ διδακτικές για την αξιοκρατία και τις αμοιβές από την Πατρίδα, τις διατάξεις του σχεδίου Συντάγματος του Ρήγα, – άρθρα 5 και 21 –, των Ελληνικών Συνταγμάτων – ισότητα στα αξιώματα και τις τιμές «δοτήρ δε τούτων μόνη η αξιότης εκάστου» -, τη διάταξη πθ’ του Κεφαλαίου Ι του Συντάγματος του Άστρους του 1823 – «η Διοίκησις χρεωστεί βραβεία και αμοιβάς προς τα αποδεδειγμένα υπερ Πατρίδος ανδραγαθήματα και τας άλλας προς αυτήν εκδουλεύσεις». Αυτό που λέει και ο Περικλής κλείνοντας τον Επιτάφιο).
Ο Κωνσταντίνος Βολτής είναι επίτιμος Αντιπρόεδρος του Ν.Σ Κράτους και η ανωτέρω διάταξη περιέχεται και στο βιβλίο του «Εγκόλπιο «σωστού» ψηφοφόρου» (έκδοση Αντ. Ν. Σάκκουλα, Σόλωνος 69, Αθήνα).
