Η επόμενη κρίση είναι τώρα σε εξέλιξη, και η Μέρκελ αντέδρασε με αγανάκτηση στην κριτική ότι η Γερμανία επιτρέπει την είσοδο σε πάρα πολλούς πρόσφυγες. «Αν πρέπει τώρα να ζητάμε συγγνώμη επειδή δείχνουμε ένα φιλικό πρόσωπο ανταποκρινόμενοι σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, τότε αυτή δεν είναι η χώρα μου», είπε την Τρίτη. Παρ΄όλο που μίλησε με τον συνήθη νηφάλιο τρόπο της, ήταν ένα απρόσμενα ειλικρινές σχόλιο που θα το θυμόμαστε για πολύ καιρό», τονίζει ο Νέλες.
«Δεν ήταν μια πολιτική επιτελικός που μίλησε αυτή τη φορά, αλλά η κόρη ενός συμπονετικού πάστορα από το ανατολικό κρατίδιο του Βραδεμβούργου – μία πολιτικός που διατηρεί πλήρη επίγνωση του χριστιανικού στοιχείου στην ατζέντα του κόμματός της. Από την άποψη αυτή, η Μέρκελ παρέχει μια ευπρόσδεκτη αντίθεση με τον Χορστ Ζεεχόφερ, ηγέτη των Χριστιανοκοινωνιστών, του βαυαρικού αδελφού κόμματος. Στο βιβλίο του, η φιλανθρωπία σταματάει μπροστά στον φράχτη του κήπου», συνεχίζει ο Νέλες.
Αλλά έχει πλέον καταστήσει σαφές ότι δεν θα παρεκκλίνει από την βασική της πορεία. Στέλνει ένα μήνυμα κατά της σπασμωδικής ξενοφοβίας. Οτι ο συντηρητισμός της ταξιαρχίας της Βαυαρίας και κάποιων πολιτικών στο δικό της κόμμα ήταν πάντοτε μια ξένη έννοια για την Ανγκελα Μέρκελ δεν ήταν ποτέ πιο εμφανές από ό,τι είναι τώρα. Δέκα χρόνια στην εξουσία έχουν σαφώς αλλάξει την Μέρκελ. Εχει πλέον τη δύναμη και την ανεξαρτησία να εκφράσει τη γνώμη της πιο ηχηρά, ακόμη και αν προκαλέσει την κατακραυγή των συμμάχων της.
Τελικά, αυτό αποδεικνύει ότι έχει πραγματικά φτάσει στο φθινόπωρο της ηγεσίας της. Από τον Χέλμουτ Σμιτ στον Γκέρχαρντ Σρέντερ, πολλοί καγκελάριοι άρχισαν να μιλάνε πιο ανεπιφύλακτα προς το τέλος της θητείας τους στην εξουσία, κολυμπώντας ενάντια στο ρεύμα της κυρίαρχης γνώμης του κόμματός τους».
