Υπάρχουν ιστορικές στιγμές – όπως λέει ο αμερικανός διανοούμενος Ρίτσαρντ Ρόρτυ – κατά τις οποίες νοιώθουμε βαθιά ντροπή για αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας. Και η σημερινή συγκυρία που περνάει ο τόπος μας κάνει να αισθανόμαστε κάτι ανάλογο. Τι εννοώ;
Ηλικιωμένοι που περιμένουν αποκαμωμένοι για να πάρουν τη σύνταξή τους, κλειστές τράπεζες, ένα κράτος εντελώς διαλυμένο και ένα «περήφανο όχι» από ένα ψευδεπίγραφο δημοψήφισμα (ή μια αδιέξοδη οργή κατά των πολιτικών της λιτότητας που δεν μπορεί να επενδυθεί πουθενά, γιατί o πρωθυπουργός πήγε στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο εντελώς αποδυναμωμένος παρά ενισχυμένος, όπως πίστευε ο ίδιος).
Και βεβαίως ο πρωθυπουργός αποδείχθηκε ο πιο πιστός οπαδός της θεωρίας του Ζαν Μπρωντιγιάρ του «μεταμοντέρνου μηδενισμού». Γιατί; Γιατί υποσχέθηκε εικονικά στους απελπισμένους νέους (δηλαδή «στους απόβλητους της νεωτερικότητας») ένα περήφανο δρόμο «ρήξης» ή εθνικού απομονωτισμού, χωρίς δυσκολίες και χωρίς «μνημόνια».
Έτσι οι νέοι άνθρωποι ανταποκρινόμενοι σε αυτό το πρωθυπουργικό κάλεσμα ψήφισαν πλειοψηφικά το εύκολο όχι (και υπό αυτήν την έννοια χάθηκε για μια ακόμη φορά η ιστορική ευκαιρία να ειπωθεί η αλήθεια σε αυτό τον τόπο).
Δηλαδή ότι είμαστε μέλη ενός «υπερεθνικού κατασκευάσματος» που λέγεται ευρωζώνη, όπου υπάρχουν και άλλοι φτωχότεροι λαοί από εμάς, οι οποίοι σκέφτονται διαφορετικά και όμως μας χρηματοδοτούν!
Και βεβαίως δεν ειπώθηκε – κατά τη διάρκεια της σύντομης αυτής προεκλογικής καμπάνιας – και μια ακόμη πικρή αλήθεια: Ότι ενώ ο κ. Τσίπρας υπερασπίζεται δήθεν τα συμφέροντα των φτωχών, αποφεύγει από την άλλη μεριά επιμελώς να φορολογήσει τα τεράστια εφοπλιστικά κέρδη !
Όμως σήμερα πρέπει να κλείσουμε μέχρι την Κυριακή οπωσδήποτε τη συμφωνία με την Ευρώπη για να αποφύγουμε την πλήρη καταστροφή (που θα συνεπάγεται η μετάβαση μας στη δραχμή ή σε άλλο υποκατάστατο νόμισμα).
Μέσα σε αυτό πλαίσιο ο πρωθυπουργός έχει τις ακόλουθες εθνικές υποχρεώσεις:
1.Να αψηφήσει τις διάφορες μηδενιστικές απόψεις, που διατυπώνονται από τη δήθεν αριστερή πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ και «μιλάνε» για συντεταγμένη έξοδο (negotiated exit) από την ευρωζώνη!
2.Να φέρει τη συμφωνία στη Βουλή και να αποδεχθεί τη ψήφισή της και από άλλους κομματικούς σχηματισμούς, έστω και αν κάποιοι βουλευτές (ή Υπουργοί) του ΣΥΡΙΖΑ δεν την υπερψηφίσουν!
3.Να παραιτηθεί ΄ ο ίδιος άμεσα και ειλικρινώς, αν πιστεύει ότι δεν μπορεί να κλείσει τη συμφωνία με τους Ευρωπαίους (έστω και αν είναι πολύ «βαρύτερη» από άποψη παρενεργειών σε σχέση με τις προηγούμενες, αφού το κλείσιμο των τραπεζών εκτροχίασε απίστευτα τα δημοσιονομικά μας μεγέθη) !
4.Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε τελευταία ανάλυση πρέπει να διαφυλάξει την παραμονή μας στην Ευρώπη και ως ύστατο συνταγματικό «οχύρωμα» να προκαλέσει εκλογές – μέσω της παραίτησης του – αν κάποιοι δεν θελήσουν σκόπιμα να συνάψουν τη συμφωνία με τους Ευρωπαίους!
Διαφορετικά σε πολύ λίγο καιρό θα αναφωνούμε όλοι μαζί αυτό που έλεγε ο μέγας Θουκυδίδης μετά την πανωλεθρία των Αθηναίων στη Σικελία: « Ουδέν εστίν ότι ουκ απώλετο», δηλαδή δεν υπάρχει τίποτε που να μη χάθηκε!
Ο κ. Καλφέλης Γρηγόριος είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ
