Το επταήμερο του Διόδωρου

Ο νέος ηλεκτρικός κινητήρας για το μοντέλο «Ζωή» της Renault. Κατασκευάζεται στην πόλη Cleon της Νορμανδίας, η οποία μάλλον δεν έχει σχέση με τον αθηναίο δημαγωγό που «κολάκευε τον λαό υιοθετώντας τη βιαιότητά του»

Οι καλύτερες στιγμές στις κηδείες υπερηλίκων στην επαρχία είναι όταν έχουν σταματήσει πια οι μοιρολογίστρες και έχουν εξαντληθεί οι προσωπικές αναμνήσεις που έχει καθένας για τον απελθόντα. Εκεί λοιπόν που ξενυχτάνε τον νεκρό κουτσοπίνοντας και ψευτοτρώγοντας για να περάσει η ώρα, αρχίζουν τα ανέκδοτα και τα καλαμπούρια.

Κάπου εκεί βρισκόμαστε· έχουμε κλάψει και ξανακλάψει για την Ευρώπη που χάνουμε, για τη συμφωνία που δεν θα υπογράψει ο Βαρουφάκης –παρά μόνο αν τον εξαπατήσουν, μεταμφιεστεί η Λαγκάρντ σε βαρουφίτσα και πάει να του ζητήσει αυτόγραφο πάνω στο έγγραφο της συμφωνίας.

• Στο κάτω-κάτω, καλά περνάμε: όλοι αποσύρουν από τις τράπεζες ό,τι είχε απομείνει και το καταναλώνουν, για να μην τις έχουν σπίτι τους τις οικονομίες τους και τους ληστέψουν. Μόνο άτεκνοι γέροντες και γερόντισσες που έχουν άνοια και δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει έχουν αφήσει καταθέσεις.

Για τούτο, είχε δίκιο ο, ευρωβουλευτής πλέον, Γιάννης Μηλιός που δήλωσε πως έπρεπε από την πρώτη στιγμή, από τις 25 Ιανουαρίου, να είχε επιβάλει ελέγχους κεφαλαίων η κυβέρνηση πρώτη φορά Αριστερά. Τα μεγαλειώδη οικονομικά οράματα του ίδιου και του Γιάννη Βαρουφάκη μπορεί να μη συγκλίνουν αλλά έχουν κοινή προϋπόθεση: να μπορεί η κυβέρνηση να βάλει χέρι στις αποταμιεύσεις μας και στα κέρδη των επιχειρήσεων.

Ε, ως τη Δευτέρα 22 Ιουνίου αυτό δεν μπορούσε να το κάνει. Από Δευτέρα και μετά δεν θα βρει τίποτα στις τράπεζες, θα πρέπει να γυρίζει σπίτι-σπίτι ο Λαπαβίτσας να τα μαζεύει για να εφαρμόσει το δικό του όραμα, που δεν ξέρω τι σχέση έχει με τα οράματα των άλλων δύο. Εξαρτάται τι πίνει ο καθένας προτού τα δει –μπορεί όμως και να χορεύουν σαν δερβίσηδες, και αυτή η μέθοδος είναι καλή για ευχάριστες παραισθήσεις.

• Πήγε στο Λένινγκραντ η μισή κυβέρνηση και έγιναν σοβαρές δηλώσεις: «Βρισκόμαστε στη μέση μιας μεγάλης φουρτούνας, αλλά ως λαός της θάλασσας… δεν φοβάται να ανοιχτεί σε μεγάλα πελάγη» –Αλέξη Τσίπρα, τι θες εσύ, ένας Τζουμερκιώτης, στη θάλασσα; Νομίζεις πως μεγάλο πέλαγος είναι ο Σαρωνικός, η διαδρομή Πειραιάς – Αίγινα για το σπίτι του Φλαμπουράρη ή την πισίνα του Βαρουφάκη;

Σε ποια κατάσταση είμαστε άραγε; «Το πλοίο θα σαλπάρει για λιμάνια ξένα, για λιμάνια ξένα…»; Μάλλον «Σαλπάρει, το καράβι απαλά και μας πάει μακριά, μέσ’ στη Μπαρμπαριά»; Μπα, άλλη είναι η πραγματικότητα: «Αλέξη, το λιμάνι φεύγει!» είπε τρομοκρατημένος ο Γιάννης, μόλις ξύπνησαν μέσα στη βάρκα με πονοκέφαλο από το hangover της εξουσιαστικής μέθης. Οπως είχε πει προφητικά ο Φράνκο στον Τσίτσο πριν από μισό αιώνα.

Αλλωστε ο μόνος τρόπος να απαλλαγείς από τον στραβό γιαλό είναι να φύγει μακριά σου, μαζί με τα λιμάνια.

Φτερά και πούπουλα

Είπε και άλλα στο Λένινγκραντ ο πρωθυπουργός: «Το διαβόητο Grexit δεν μπορεί να είναι επιλογή ούτε για τους Ελληνες ούτε για την Ευρωπαϊκή Ενωση και θα αποτελούσε την αρχή του τέλους της ευρωζώνης, με πολύ αρνητικές συνέπειες για τους λαούς της Ευρώπης» –«να τη πετιέται από ξαρχής, αντριεύει και θεριεύει» η θεωρία της πυρηνικής βόμβας που διαθέτει η Ελλάδα, κρυμμένη στα υπόγεια της Πλατείας Κουμουνδούρου. Δίστασε κατά τα Δεκεμβριανά το ΚΚΕ και δεν ανατίναξε ο Μανώλης Γλέζος τη «Μεγάλη Βρεταννία» και τον Τσόρτσιλ που έμενε εκεί –αυτή την ηλιθιότητα δεν θα την επαναλάβουν οι επίγονοι. Για τούτο παραιτήθηκε από ευρωβουλευτής, να έρθει εδώ να διορθώσει το λάθος της νεότητάς του.

«… και καμακώνει το ευρώ με το καμάκι του Πούτιν»: ο πιο ματσό πολιτικός της υφηλίου δήλωσε πως «ο κ. Τσίπρας είπε πολύ σωστά ότι το πρόβλημα της κρίσης δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό… Αν έχεις χρέος, το πρόβλημα το έχουν οι πιστωτές, και όχι η Ελλάδα». Είμαι σίγουρος πως αυτή η μεγαλοφυής ιδέα δεν είναι δική του, ο Λαφαζάνης του την είπε εμπιστευτικά και αυτός την έκλεψε.

• Συμβαίνουν και στις Βρυξέλλες ενδιαφέροντα για να περάσει η ώρα δίπλα στο φέρετρο: «Διάλογο με ενηλίκους στο δωμάτιο» απαίτησε για την Ευρωομάδα της Δευτέρας η Κριστίν Λαγκάρντ –η κατηγορία κυρίας ότι ο Βαρουφάκης δεν μπορεί να διαλέγεται σαν ενήλικος στα δωμάτια, δημιουργεί σκέψεις που είναι αρμοδιότητας ψυχαναλυτών σε ό,τι αφορά την προσωπικότητα του υπουργού μας.

• Το αθηναϊκό φαινόμενο «Ζωή Κωνσταντοπούλου» δεν είναι για να αστειευόμαστε και να ξεπερνάμε το πένθος μας, ημερολόγιό μου –βλέπουμε ζωώδεις καταστάσεις όπου δεν ισχύει παρά ο κανόνας της επιβολής του ισχυρότερου. Τράπεζα της Ελλάδος, μέντια, αντίπαλοι, όλα ξεσκίζονται με μανία. Οχι όπως στη ζούγκλα από ανάγκη διατροφής, για την ευχαρίστηση και μόνο. Φρικτό θέαμα, σαν αυτά που θα αντικρίζει συνεχώς ο προσφιλής νεκρός μας αν βρεθεί στην κόλαση.

• Κυριακή, 21 Ιουνίου έχουμε το θερινό ηλιοστάσιο, την πιο μικρή νύχτα του χρόνου, δεν θα έχουμε καιρό για πολλά αστεία γύρω από το φέρετρο. Αλλά είναι αστεία αυτά που λέμε ή η πλήρης διάλυση του λόγου και της λογικής όπως στο Finnegans Wake του Τζόις, στο ιρλανδέζικο ξενύχτι δίπλα από τον νεκρό Φίνεγκαν; Που η οικογένεια του προσφέρει το σώμα του για να ψευτοτρώνε ξενυχτώντας οι πενθούντες; Κάτι τέτοιο μου φαίνεται μας κάνει η πρόεδρος της Χρυσής Βουλής.

• Ή θα τελειώσει το chicken game ή Grexit, δήλωσε ο πρόεδρος Ντόναλντ Τουσκ. Και θυμήθηκα τι μου έλεγε ο παλιόφιλος Βασίλης: αν αντίπαλοι στο chicken game είναι τρένο και chicken και το ηλίθιο chicken δεν υποχωρεί, τότε το αποτέλεσμα είναι πούπουλα. Στη δική μας περίπτωση, το τρένο δεν είναι καν αντίπαλος: «ανεβείτε πάνω» μας λένε.

Αλλά αν νιώθεις «μηχανοδηγός της Ιστορίας» –όπως ο Λένιν, ο Στάλιν, ο Μάο –τότε πιστεύεις πως οδηγείς τρένο ακατανίκητο. Που το θωρακίζει η «πολιτική βούληση». Φτερά, φτερά και πούπουλα θα απαντούσε ειρωνικά η πασίγνωστη «Φτερού» του κέντρου της Αθήνας.