Το επταήμερο του Διόδωρου

Μοσχοβολά χυμούς ανοιξιάτικους η Εύα Χερτζίκοβα

Μας άγγιξε η άνοιξη την εβδομάδα που πέρασε. Τη νιώθεις στην ατμόσφαιρα, τη νιώθεις στα δέντρα που καθώς περνάς δίπλα τους ακούς τις μικροσκοπικές κυτταρικές νανοαντλίες τους να δουλεύουν στο φουλ για να ανεβάσουν χυμούς στα κλαδιά, να γεμίσουν φύλλα. Σε λίγο θα τις μιμηθούν και οι δικές μας μικρές ορμονικές μικροαντλίες, θα ξεπαγώσουν συνάψεις εγκεφαλικών νευρώνων που τουρτούριζαν μέσα τα άγχη όλο τον χειμώνα, θα ξυπνήσουν συναισθήματα και σκέψεις που ήσαν σε χειμέρια νάρκη –και ποιος μας πιάνει, μετά, ημερολόγιό μου.

Και εκείνο το λεφτόδεντρο που τόσα χρόνια πότιζαν οι συριζαίοι και ψέκαζαν οι ανελίτες, συμμετέχει στον ανοιξιάτικο οργασμό που ξεκινάει, θα βγάλει φύλλα και κλαδιά, θα δώσει τους καρπούς που μας έχουν τάξει. Ηδη οι μικροκομματικές λαφαζανικές νανοαντλίες έστειλαν οβολούς στη ΔΕΗ για να μπολιαστεί το κομματικοσυνδικαλιστικό ήθος. Εχει καιρό να γίνει συγκέντρωση υπέρ της κυβέρνησης, αρχίζουν να νιώθουν μοναξιά οι κινηματικοί. Και μόλις ο ενθουσιασμός αναγεννηθεί, το λεφτόδεντρο θα μεταβολίσει την αξιοπρέπεια σε ευρώ, θα πάρουμε όλοι μας.

• Το έλεγαν και οι παλιοί «ακόμη τούτην άνοιξη… ώσπου να ‘ρθεί ο ΣΥΡΙΖΑ».

Το άλλο λεφτόδεντρο, της ΕΚΤ, είναι παγωμένο. Αργεί η άνοιξη στον ευρωπαϊκό Βορά, θα πει κανείς –αλλά και σε τόπους εξίσου νότιους όπως Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, οι αντλίες που θα έστελναν χυμούς στα κλαδιά του δεν λένε να ξεκινήσουν. Τις έχει βάλει σε βαθιά κατάψυξη, πέντε αστέρων, η λεβέντικη ελληνική κυβέρνηση.

Της ίδιας που στο όνομα του ευρωπαϊσμού πότιζε και κλάδευε τη «συμμαχία του Νότου» –γιγαντιαία στρατηγική σύλληψη ανθρώπων που νόμιζαν πως η άνοιξη είναι θέμα απόφασης, πολιτικής βούλησης, όπως λένε: αρκεί να πεις «ήρθε η άνοιξη» και αμέσως οι νανοαντλίες φυτών, ζώων και ανθρώπων και τραπεζών αρχίζουν να δουλεύουν σε όλα τα πλάτη και μήκη της υφηλίου.

Ο κόσμος και οι λέξεις

Φυσικά, αν είναι εύκολο να φέρεις την άνοιξη όποτε θέλεις, είναι ακόμη ευκολότερο να αποτελειώσεις το μνημόνιο και να καταργήσεις την τρόικα. Διότι ταυτόχρονα με το «τέλος το μνημόνιο, καταργήθηκε η τρόικα» ψιθυρίζεις και «πούπουλο νυχτερίδας, σαύρας δάχτυλο,φτερό κουκουβάγιας, στόμα σκουληκιού, γλώσσα μανδροσκύλου και οχιάς κεντρί,όλ’ ανακατωθείτε και αφρίζετε» και κάτι άλλα πολύ πιο μυστικά αμπρακανταμπρικά φρικτά μαγικά που τα ξέρουν μόνο οι του Μαξίμου και οι τρεις μάγισσες του Μάκβεθ –μήπως ο Γιαχβέ των εβραίων δεν έφτιαξε τον κόσμο λέγοντας απλώς λέξεις;

Ο Σίβα των ινδουιστών έφτιαξε τον κόσμο χορεύοντας. Από τα μαγικά αυτής της παράδοσης αντλείται το μαγικό ξόρκι που κάνει να χορεύουν οι αγορές πεντοζάλη και να ανεβαίνουν οι χυμοί προς το λεφτόδεντρο. Οπως παίζουν μουσική οι φακίρηδες και ανεβαίνει με λικνισμό η κόμπρα –για όλα τα ενδεχόμενα έχει προνοήσει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αιώνια άνοιξη θα έχουμε από εδώ και πέρα.

• Ετσι είναι, ημερολόγιό μου· δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων νανοαντλίες, ασύλληπτος αριθμός ακόμα και αν τον συγκρίνεις με το ελληνικό δημόσιο χρέος ή με τον αριθμό των Ελλήνων και Ελληνίδων που είναι ευχαριστημένοι από την κυβέρνηση, φέρνουν την άνοιξη, πατούν τον θάνατο και δίνουν ώθηση στη ζωή –λογικό ήταν να πάρουν φόρα και η πολιτικές και νομικές αντλίες της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Οργιάζουν, παράγουν θέσφατα που δεν τα είχαμε ξανακούσει το ζωικό βασίλειο και η Ελληνική Δημοκρατία –ας πούμε, ότι η προηγούμενη Βουλή ψήφιζε νόμους αντισυνταγματικούς επειδή δεν ήσαν παρόντες οι βουλευτές της ΧΑ.

Επρεπε να έρθει η άνοιξη για να το πάρει είδηση: πέρυσι το καλοκαίρι που συνέβη το αποτρόπαιο ήσαν οι αντλίες της, όπως όλων μας, χαυνωμένες από τη ζέστη. Για τούτο δεν είχε θέσει θέμα τότε και ψήφιζε αδιαμαρτύρητα «όχι» σε όλα τα μνημονιακά χωρίς να νιώθει ότι της έλειπε η γλυκιά συντροφιά του Νίκου Μιχαλολιάκου στις ψηφοφορίες, να εξεγερθεί το είναι της για την κατάφωρη αντισυνταγματικότητα των συμβαινόντων. Ηταν σε κατάσταση «τα ζώα μου αργά» τότε η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Ζωική Δημοκρατία

Αλλά τούτες τις ημέρες έχουμε πολλαπλές άνοιξες –κοσμική με τον ήλιο να σπεύδει προς την εαρινή ισημερία, φυτική και ζωική που την περιγράψαμε, πολιτική που την υπαινιχθήκαμε –για τούτο συνειδητοποίησε επίσης η Πρόεδρος της Βουλής πως αδίκως καταλαμβάνουν 200 ολόκληρα τετραγωνικά μέτρα στο κτίριο του Κοινοβουλίου οι πρώην πρωθυπουργοί Μητσοτάκης, Σημίτης, Παπανδρέου –για τον Καραμανλή τον Μικρό δεν τίθεται θέμα γιατί μπορούσε να έχει πάει στα 1.000 τετραγωνικά του Προεδρικού Μεγάρου αν ήθελε και τα αρνήθηκε. Και επιπλέον είχε σκεφθεί προ οκταετίας να παραχωρήσει αυτά τα 1.000 τετραγωνικά στον Νίκο Κωνσταντόπουλο –δεν του αξίζει ανταμοιβή του Μικρού για τη γενναιοδωρία του;

Η ζωή είναι μνήμη, ημερολόγιό μου· αν δεν θυμόντουσαν τα όντα της Ζωικής Δημοκρατίας (όπως θα πρέπει στο εξής να ονομάζουμε το Ζωικό Βασίλειο για προφανείς λόγους) πώς ήταν η κατάστασή τους την προηγούμενη άνοιξη, πώς θα ξεπερνούσαν τις συνέπειες της θερινής χαύνωσης και της χειμέριας νάρκης;

Και απολύτως δίκαιη είναι η τιμωρία του Κώστα Σημίτη –αυτός μας έβαλε στο ευρώ, πελέκησε το λεφτόδεντρο του Χολαργού που ήταν γεμάτο χυμούς χειμώνα – καλοκαίρι και πρέπει να περιμένουμε να έρθει η άνοιξη για να ανθίσει το νέο στη Φρανκφούρτη· να μας δώσει κάτι τις από τα 7,2 δισεκατομμύρια που λέγαμε περήφανα «δεν τα θέλουμε».

Με άγγιξε η άνοιξη, ημερολόγιό μου –δεν μπορώ άλλο να είμαι μακριά από την Ιζαμπώ και να περιμένω να ανθίσει το λεφτόδεντρο της Φρανκφούρτης· το μαραίνουν τα γέλια όσων διαβάζουν τις «λίστες μεταρρυθμίσεων Βαρουφάκη», το δύστυχο.

Φεύγω για τα Λεχαινά, με περιμένει η καλή μου, με κράζουν η άνοιξη και ο κήπος μου.