Γιώργος Καραγκούνης: Αυτή είναι η ευκαιρία της ζωής μας

Είναι ο γηραιότερος παίκτης της εθνικής ομάδας, αλλά το πάθος του για ποδόσφαιρο παραμένει το ίδιο όπως ήταν προ 23 ετών, όταν πραγματοποιούσε το ντεμπούτο του στην Εθνική Παίδων. Σε ηλικία 37 ετών πια ο Γιώργος Καραγκούνης κατέγραψε την 138η συμμετοχή του με την Ελλάδα και ως τη στιγμή της αντικατάστασής του στο καθοριστικό παιχνίδι της περασμένης Τρίτης με την Ακτή του Ελεφαντοστού (2-1) είχε κατορθώσει να «τρελάνει» τα μηχανήματα της FIFA, καθώς ήταν ο ποδοσφαιριστής που είχε τρέξει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στον αγωνιστικό χώρο της Αρένα Καστελάο! Ισως γι’ αυτό ο «θεός του ποδοσφαίρου» είναι γενναιόδωρος μαζί του και τον αξίωσε να βιώσει άλλη μία σπουδαία επιτυχία με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Επειτα από τρεις συμμετοχές σε Euro, μία κατάκτηση και μία πρόκριση στους «8» και δύο παρουσίες σε Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Τυπάρας έχει παραλάβει ήδη το παράσημο της πρώτης ελληνικής πρόκρισης από τη φάση των ομίλων του Μουντιάλ και πλέον διεκδικεί απόψε (23.00) με αντίπαλο την Κόστα Ρίκα το «χρυσό» εισιτήριο για τις οκτώ καλύτερες ομάδες του κόσμου…

«Πραγματικά νιώθω ευλογημένος, το έχω πει πολλές φορές και θα συνεχίσω να το λέω. Είμαι παρών σε όλες αυτές τις μεγάλες στιγμές της Εθνικής ομάδας την τελευταία δεκαετία και έχω ζήσει μοναδικές εμπειρίες. Πρόκειται για στιγμές που έχουν ανεκτίμητη αξία για εμένα. Και σαν το κερασάκι στην τούρτα ήρθε αυτή η πρόκριση σε επόμενη φάση Μουντιάλ. Ηθελα πολύ αποχωρώντας από την Εθνική να καταφέρουμε αυτό που δεν είχαμε πετύχει ποτέ άλλοτε ως σήμερα. Τελικά το πετύχαμε και οι στιγμές που ζούμε είναι καταπληκτικές».

«Είχα την τύχη να είμαι στην Εθνική Παίδων από 14-15 ετών και εκεί γαλουχήθηκα με το τι σημαίνει εθνική ομάδα. Αγάπησα την Εθνική και δέθηκα μαζί της. Από τότε πέρασα τα πάντα: νίκες, ήττες, τίτλους, χαρές, λύπες, έντονα συναισθήματα. Είκοσι τρία χρόνια μετά παραμένω εδώ σε υψηλό επίπεδο, σε ένα Μουντιάλ και με την ομάδα πια στις 16 καλύτερες του κόσμου. Αυτά τα 23 χρόνια είναι μια ολόκληρη ζωή δίπλα στις εθνικές ομάδες, τα περισσότερα εκ των οποίων συνδυάστηκαν με μεγάλες επιτυχίες. Κάτι που κάνει ακόμη πιο όμορφο το συναίσθημα που νιώθω για την Εθνική και όσα έχουμε πετύχει μαζί».

«Ισως γι’ αυτό ακόμη δεν έχει τελειώσει για εμάς το Μουντιάλ. Ο θεός του ποδοσφαίρου είναι με την Ελλάδα και μάλλον μας θέλει παρόντες στη Βραζιλία. Και εύχομαι αυτό το ταξίδι να κρατήσει όσο πιο πολύ γίνεται».

«Θυμάμαι όταν στο Euro της Πορτογαλίας προκριθήκαμε από τον όμιλο και επρόκειτο να αντιμετωπίσουμε τη Γαλλία. Τότε όλοι μας λέγαμε: “Εντάξει, πετύχαμε τον στόχο μας, ας παίξουμε αυτό το ματς και ας γυρίσουμε πίσω στην Ελλάδα”. Και τελικά φτάσαμε ως την κατάκτηση του τίτλου. Εγώ και τότε έλεγα ό,τι λέω και τώρα: Οι ευκαιρίες στη ζωή δεν είναι πολλές και τη στιγμή που σου δίνονται θα πρέπει να κάνεις τα πάντα για να τις εκμεταλλευθείς. Το κάναμε στο παιχνίδι με την Ακτή Ελεφαντοστού και θέλουμε να το ξανακάνουμε απέναντι στην Κόστα Ρίκα. Δεν έχουμε κάθε μέρα την ευκαιρία για να φτάσουμε στις οκτώ καλύτερες ομάδες του κόσμου. Γι’ αυτό πρέπει να δώσουμε τα πάντα για να τα καταφέρουμε. Είναι μοναδικές οι στιγμές που ζούμε».

«Δεν ήθελα να φύγουμε με άδοξο τρόπο. Θα ήταν άδικο. Και για την ομάδα αλλά και για εμένα προσωπικά, ειδικά με την εμφάνιση που πραγματοποιήσαμε με την Ακτή. Ειλικρινά όμως δεν το σκεφτόμουν, γιατί πίστευα στη νίκη. Κι ούτε θα το σκέφτομαι στο επόμενο ματς με την Κόστα Ρίκα, γιατί πάντοτε έχω στο μυαλό την πρόκριση στην επόμενη φάση. Ισως να το συνειδητοποιήσω μόνο αν χάνουμε με δύο γκολ διαφορά στο τελευταίο λεπτό. Οσο θα βρισκόμαστε όμως μέσα στο παιχνίδι της πρόκρισης θα έχω το μυαλό μου μόνο στην πρόκριση».

«Ο Θεός ήταν μαζί μας και ήθελε να συνεχίσουμε στη διοργάνωση. Σίγουρα αξίζαμε την πρόκριση και έπρεπε να την είχαμε πάρει από πιο νωρίς, αφού ήμασταν καλύτεροι, είχαμε δοκάρια και χάσαμε πολλές ευκαιρίες για να καθαρίσουμε το παιχνίδι. Ετσι όμως όπως ήρθε η νίκη κυριολεκτικά στο τελευταίο λεπτό, έκανε ακόμη πιο γλυκιά αυτή την πρόκριση. Αν είναι να παίρνουμε τέτοιες μεγάλες προκρίσεις, ας έρχονται στο φινάλε και με τέτοιο σασπένς».

«Δεν θέλω να το βλέπω έτσι, γιατί κάθε αγώνας είναι ξεχωριστός. Πράγματι όμως κάναμε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια μας. Ακόμη πάντως κι αν δεν παίζαμε καλά, εδώ που φτάσαμε σημασία θα είχε η πρόκριση στους “16” του Μουντιάλ. Προφανώς η καλή εμφάνιση σε τόσο υψηλό επίπεδο δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία σε αυτή την επιτυχία, διότι απέναντί μας είχαμε μία από τις καλύτερες αφρικανικές ομάδες, η οποία μάλιστα διαθέτει εξαιρετικές μονάδες. Πρέπει να παραδεχθούμε ωστόσο ότι μας βόλεψε το ποδοσφαιρικό στυλ της Ακτής, γιατί και χώρους μάς έδωσε και τακτικά δεν είναι τόσο καλή ομάδα. Μπορεί να διαθέτει σταρ παγκόσμιας εμβέλειας στο δυναμικό της, αλλά εμείς είμαστε καλύτεροι ως ομάδα και το αποδείξαμε στο γήπεδο. Επίσης, η νίκη μας αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία γιατί παίζαμε με την πλάτη στον τοίχο, την ώρα που οι αντίπαλοί μας διεκδικούσαν δύο αποτελέσματα για να περάσουν στην επόμενη φάση. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και πριν από δύο χρόνια στο Euro με τη Ρωσία. Το καταφέραμε τότε, το καταφέραμε και τώρα, κάτι που δείχνει τον χαρακτήρα αυτής της ομάδας».