Η νέα παραγωγή της «Νυχτερίδας», η αυλαία της οποίας άνοιξε στην Εθνική Λυρική Σκηνή στις 28/2, προκάλεσε ουκ ολίγες συζητήσεις. Οι αντιρρήσεις δεν έλειψαν, κυρίως μεταξύ όσων ανέμεναν, έχουν συνηθίσει ή απλώς προτιμούσαν ένα κλασικό ανέβασμα της θρυλικής οπερέτας του Γιόχαν Στράους του νεότερου. Τα θετικά σχόλια όμως για την παράσταση του Αλέξανδρου Ευκλείδη ήταν σαφώς περισσότερα.
Πρόκειται αναμφίβολα για μια τολμηρή παραγωγή η οποία δικαιώνεται επί σκηνής: η ιδέα της μεταφοράς της δράσης στα αστικά σαλόνια της Αθήνας και στις καμπάνες του «Αστέρα» Βουλιαγμένης κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60 –το πάρτι του σοβιετικού πρέσβη Ορλόφσκι, μάλιστα, διοργανώνεται το βράδυ της 20ής Απριλίου 1967, παραμονή του πραξικοπήματος των Συνταγματαρχών –υποστηρίζεται με τρόπο «στέρεο» και πειστικό. Χωρίς «τραβηγμένες από τα μαλλιά» υπερβολές, χωρίς ίχνος διδακτισμού αλλά με ισχυρές δόσεις χιούμορ και με εικόνες δυνατές και εντούτοις ουδόλως κουραστικές…
Στα συν της παραγωγής η νέα μετάφραση του Δημήτρη Δημόπουλου: φρέσκια, σύγχρονη, κοντά στον σημερινό θεατή, χωρίς ωστόσο να πέφτει στην παγίδα των επιθεωρησιακού χαρακτήρα ευκολιών… Επιτυχημένο το οπτικό μέρος της παράστασης, τα σκηνικά του Σωτήρη Στέλιου και τα κοστούμια της Αλεξίας Θεοδωράκη. Στο πλαίσιο μιας γενικά εύστοχης διανομής της πρεμιέρας ξεχώρισαν η Αντέλε της Βασιλικής Καραγιάννη και ο Ορλόφσκι της Ελένης Βουδουράκη.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
