Ηταν 1967 όταν πρωτακούστηκε ο τίτλος «The Queen of Soul», ένας τίτλος που τον κέρδισε με το σπαθί της η σημαντικότερη και πιο επιτυχημένη τραγουδίστρια της μαύρης μουσικής, η Αρίθα Φράνκλιν, με τραγούδια όπως τα «Respect», «Chains of Fools» και «(You Make me Feel Like) Α Natural Woman». «Βασίλισσα» της πιο αντιπροσωπευτικής μουσικής της μαύρης κουλτούρας τα τελευταία 40 χρόνια. Μιας μουσικής που τίμησαν πολλές γυναίκες τις δεκαετίες ’60 και ’70, όπως η Νταϊάνα Ρος, η Ρομπέρτα Φλακ, η Γκλάντις Νάιτ, η Τίνα Τάρνερ και η Ντιον Γουόργουικ. Εκτοτε τον τίτλο αυτόν με όσες αλλαγές υπέστη το είδος στην πορεία ελάχιστες τραγουδίστριες τόλμησαν να διεκδικήσουν και όχι πάντα με επιτυχία. Η καλλιτέχνις που θα μπορούσαμε να πούμε ότι και με τη φωνή της αλλά και με το ρεπερτόριό της μονοπώλησε το γυναικείο σόουλ τραγούδι τα τελευταία 15 χρόνια είναι η Γουίτνεϊ Χιούστον.
Σήμερα όμως παρατηρείται μια μαζική διείσδυση στους καταλόγους των επιτυχιών από μια νέα γενιά μαύρων αμερικανίδων τραγουδιστριών οι οποίες δεν φαίνονται διατεθειμένες να παίξουν το παιχνίδι των ανδρών. Δεν περιμένουν με αγωνία στο στούντιο κάποιον να τους γράψει τους στίχους ή τη μουσική για να ξεκινήσουν την ηχογράφηση. Είναι οι ίδιες που καθοδηγούν το παιχνίδι. Και γνωρίζουν άριστα τους κανόνες αυτού του παιχνιδιού. Είναι οι νέες «βασίλισσες» της σόουλ.
Η Μίσι Ελιοτ είναι μια από τις σημαντικότερες παραγωγούς των ημερών μας – ποιος δεν θέλει να συνεργαστεί σήμερα μαζί της, συμπεριλαμβανομένων της Γουίτνεϊ Χιούστον και του Μικ Τζάγκερ. Η επιτυχία της δεν ήλθε λόγω των σωματικών της αναλογιών – οι οποίες πόρρω απέχουν από τις επιβεβλημένες του μόντελινγκ – αλλά από τη διορατικότητά της στον ερχομό του νέου ήχου καθώς και την ικανότητά της να σκαρφίζεται έξυπνα ρεφρέν σε συνδυασμό με τον μεταμοντέρνο χιπ-χοπ ήχο της. Το τραγούδι της «Get ur Freak on» ακούστηκε όσο λίγα τη χρονιά που πέρασε και ο τρίτος δίσκος της «Miss Ε… So Addictive» μπήκε σε όλες τις λίστες με τους καλύτερους δίσκους τού 2001.
Η άλλη μεγάλη κυρία των ημερών μας είναι αναμφίβολα η Μαίρη Τζέι Μπλάιτζ: δυναμική, με χορευτικό ήχο όταν αυτό επιβάλλεται και ερωτική και αισθησιακή διάθεση όταν το νιώθει πραγματικά. Η Μαίρη Τζέι Μπλάιτζ είναι μια από τις σημαντικότερες ερμηνεύτριες των ημερών μας, με φωνή που ξεχωρίζει και η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί θαυμάσια στα γκόσπελ ή στα σπιρίτσουαλ, όπου η σόουλ έχει τις ρίζες της. Την υπέροχη φωνή της χρησιμοποίησαν τόσο ο Ελτον Τζον στην τελευταία συναυλία του στο Madison Square Garden όσο και ο Τζορτζ Μάικλ στη διασκευή που πραγματοποίησε στο «As» του Στίβι Γουόντερ. Το τελευταίο δίμηνο του 2001 εγκαταστάθηκε στο Νο. 1 των αμερικανικών σινγκλ με την επιτυχία της «Family Affair» μέσα από το καταπληκτικό άλμπουμ της «Νο More Drama».
Η περίπτωση της μικρούλας Αλίσια Κιζ μάς φέρνει στον νου άλλους μεγάλους του παρελθόντος, τόσο με το ύφος της γραφής της όσο και για τον τρόπο. Ακολουθώντας με σεμνότητα τον δρόμο που χάραξαν η Ρομπέρτα Φλακ, ο Πρινς και πρόσφατα ο D’ Angelo, η μικρή Αλίσια με σύμμαχο το πιάνο της έγραψε μερικές από τις ομορφότερες συνθέσεις της χρονιάς, με το Νο. 1 «Fallin’» να ξεχωρίζει. Ηδη βρίσκεται στις περισσότερες υποψηφιότητες για τα εφετινά μουσικά βραβεία, με προεξέχοντα τα Γκράμι.
Οταν είχαμε πρωτακούσει τα τραγούδια τού «On How Life is» πριν από δύο χρόνια, ομόφωνα συμφωνήσαμε ότι επρόκειτο για τον δίσκο ενός μεγάλου ταλέντου. Και όντως τέτοια είναι η Μέισι Γκρέι με την ιδιαίτερη βραχνή φωνή της, κάτι μεταξύ Μπίλι Χολιντέι και Αρίθα Φράνκλιν, και τον σέξι, συγγενή με το ροκ, σόουλ ήχο της. Αφού πέρασε μια χρονιά με μεγαλειώδεις εμφανίσεις, επανήλθε πέρυσι με τον δίσκο «ID», ενώ το «Sexual Revolution» αγαπήθηκε όσο λίγα τραγούδια το τελευταίο διάστημα.
Τέλος, η αποκάλυψη των τελευταίων χρόνων στη μαύρη μουσική ήταν αν μη τι άλλο η εμφάνιση της ντίβας Αντζι Στόουν. Μεγάλωσε τραγουδώντας γκόσπελ, ως είθισται με κάθε μεγάλη ερμηνεύτρια της σόουλ, και στη συνέχεια διοχέτευσε το ταλέντο της σε τραγούδια για άλλους σταρ, όπως η Μαίρη Τζέι Μπλάιτζ και ο D’ Angelo. Το 1999 κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος της, με τίτλο «Black Diamond», με τη μεγάλη επιτυχία «Life Story», και μόλις πριν από μερικές εβδομάδες το ολοκαίνουργιο «Mahogany Soul», το οποίο περιέχει μεταξύ πολλών άλλων εξαιρετικών τραγουδιών και μια πολύ καλή διασκευή τού «Wish Ι didn’t Miss you» των Ο’ Jays.
Και δεν είναι μόνο αυτές. Στον μακρύ κατάλογο θα μπορούσαν να προστεθούν η αδικοχαμένη Αλίγια, οπωσδήποτε η Λορίν Χιλ – της οποίας τον νέο δίσκο περιμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον – αλλά και η Ερικα Μπάντου. Ερμηνεύτριες μοναδικές της άλλης μουσικής παράδοσης των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτής που ίσως έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον όσο περνάει ο καιρός.
