* Η κυρία Ισαβέλλα Ανανιάδη από την Αθήνα ερωτά:
«Από ετών κατέχω επ’ ονόματί μου ένα συγκρότημα ενοικιαζόμενων δωματίων στη Νάουσα της Πάρου, χτισμένο εντός οικισμού σε οικόπεδο 780 τ.μ. με κτίσμα 360 τ.μ. Το συγκρότημα έχει χτιστεί σύμφωνα με τον τότε συντελεστή δόμησης 0,5 ο οποίος και εξαντλήθηκε. Με την πάροδο ετών από την ανέγερση της οικοδομής, ο συντελεστής δόμησης αυξήθηκε σε 0,8, χωρίς όμως εγώ να προβώ σε αύξηση των τετραγωνικών της οικοδομής. Η Νάουσα έχει πληθυσμό 2.100 κατοίκους και είναι χαρακτηρισμένη τουριστική περιοχή. Από την αρχή της λειτουργίας του το συγκρότημα λειτουργούσε ως ενοικιαζόμενα δωμάτια με προσωρινή άδεια του ΕΟΤ, η οποία ανανεωνόταν κάθε χρόνο. Την τελευταία τριετία λειτουργεί με το ειδικό σήμα του ΕΟΤ για τα ενοικιαζόμενα δωμάτια. Από την αρχή της λειτουργίας του λειτουργεί με ΑΦΜ, βιβλία εσόδων – εξόδων, φορολογείται με αντικειμενικά κριτήρια ως τουριστική επιχείρηση και δεν έχει σχέση με κατοικία.
Η άδεια έχει εκδοθεί το 1987 και επειδή η Νάουσα έχει χαρακτηριστεί περιοχή περιορισμένης δόμησης, η άδεια που έχει εκδοθεί από την Πολεοδομία το χαρακτηρίζει εξοχικές κατοικίες. Ετσι έχει η κατάσταση. Θα ήθελα να ξέρω αν μπορώ να απαλλαγώ από τον ΦΜΑ για πρώτη κατοικία».
Απάντηση: Τα ενοικιαζόμενα δωμάτια που έχετε αποτελούν αντικείμενο της επαγγελματικής σας δραστηριότητος και δεν θεωρούνται πρώτη κατοικία. Σύμφωνα εξάλλου με την Ν. 572/5/12.4.1982 – ΠΟΛ. 74 εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών, έχουν δικαίωμα απαλλαγής από τον φόρο μεταβίβασης για την απόκτηση πρώτης κατοικίας οι ιδιοκτήτες ξενοδοχείων, αποθηκών, βιομηχανοστασίων και γενικά επαγγελματικών στεγών.
Αν κατά συνέπεια έχετε τις λοιπές προϋποθέσεις του Ν. 1078/1980, κατά την άποψη της στήλης δικαιούστε απαλλαγή από τον φόρο για την απόκτηση πρώτης κατοικίας.
Υπολογισμός ασφαλιστικών εισφορών
* Ο κ. Αθανάσιος Σάσσαλος από τη Λιβαδειά ερωτά:
«Ασκώ το επάγγελμα του χημικού – οινολόγου στη Λιβαδειά από το 1955, ασφαλισμένος στο ΤΕΑΧ (Ταμείο Επικ. Ασφαλ. Χημικών).
Το 1991 το ΤΕΑΧ μου χορήγησε 36.501 δρχ. μηνιαία σύνταξη. Μετά τη χορήγηση της συντάξεως δήλωσα ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι. Το άρθρο 18 του καταστατικού του ΤΕΑΧ προβλέπει την περίπτωση αυτή και στην παράγραφο 1 λέει ότι «… η σύνταξη διακόπτεται εάν ο συνταξιούχος καταβάλλει εισφορές 16%». Επί των κερδών ή επί των ακαθαρίστων; Ζητούσαν να καταβάλλω 16% επί των ακαθαρίστων. Για τον υπολογισμό του 35πλασίου οι εγκέφαλοι του ΤΕΑΧ δεν αφαιρούν δαπάνες αλλά αποφασίζουν ότι: αποκερδαίνω = όσα εισπράττω όπως φαίνεται και στη «διευκρινιστική» εισήγηση του νομικού συμβούλου, όπου λέει το εξής σοφό: «είναι προφανές ότι η λέξη «αποκερδαίνει» ετέθη αντί της λέξεως «εισπράττει». Αλλως η σχετική φράση θα συνεπληρούτο: να αποκερδαίνει καθαρό ποσό κλπ. » ό.έ.δ.! Μήπως εγώ είμαι αγράμματος; Εσείς τι λέτε;
Ετσι λοιπόν εισπράττοντας όσα φαίνονται από τα δελτία παροχής υπηρεσιών θεωρούνται ότι εισπράττονται καθαρά, δηλαδή αποκερδαίνονται, που σημαίνει ότι εισπράττω = εισπράττω καθαρά = αποκερδαίνω! Ετσι έπρεπε να πληρώνω εισφορές 16% εφ’ όλων των εσόδων του έτους, διότι κατ’ αυτούς όλα τα έσοδα είναι κέρδη, αφού αποκερδαίνω σημαίνει εισπράττω. Τα καθαρά κέρδη φαίνονται στη δήλωση της εφορίας, όπως και όλα τα έσοδα, και δεν καταλαβαίνει κανείς γιατί γίνονται όλες αυτές οι εξυπνάδες και τα τερτίπια. Και γιατί 16% έστω και επί των κερδών; Ακόμη αν ο εργαζόμενος συνταξιούχος «εισπράττει» το 35πλάσιο (σήμερα με την τροποποίηση του άρθρου 18 της 16ης Ιουλίου 1996 έγινε το 50πλάσιο), τότε η σύνταξη δεν διακόπτεται αλλά καταβάλλει το 16%, δηλ. σήμερα το ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη είναι 7.271 Χ 50 = 363.500 δρχ. /μήνα.
Η εισφορά είναι 363.550 Χ 16% = 58.168 δρχ. /μήνα. Η σύνταξη είναι 70.000. Επομένως 70.000 – 58.168 = 11.832 δρχ. υπόλοιπο συντάξεως, δηλαδή αν από τα ακαθάριστα (το 25% είναι κέρδη), που είναι 363.550 Χ 12 = 4.362.600 δρχ. /χρόνο μου κρατήσει 4.362.600 Χ 16% = 698.016 δρχ., τότε από τα καθαρά κέρδη θα μου μείνουν: 4.362.600 Χ 25% = 1.090.650 δρχ. – 698.016 = 392.634 δρχ. Από τη σύνταξη μένει 11.832 Χ 14 (μήνες) = 165.648 δρχ. + 392.634 (κέρδη) = 558.282 δρχ. Αν δεν δούλευα θα έπαιρνα 70.000 δρχ. Χ 14 (μήνες) = 980.000 δρχ. Δηλαδή, ενώ δουλεύω, κερδίζω 558.282 δρχ. /χρόνο. Αν δεν δουλεύω, κερδίζω 980.000 δρχ. /χρόνο. Χρειάζεται επεξήγηση; Δηλαδή απαγορεύεται να δουλεύω; Βέβαια η απάντηση είναι μη δουλεύεις. Τότε τι είναι 70.000 δρχ. τον μήνα;
Εγώ βέβαια διαφώνησα, μου διέκοψαν από τότε τη σύνταξη και προσέφυγα στο ΣτΕ, το οποίο μετά από αναβολές ανέπεμψε τελευταία την προσφυγή στα αρμόδια δικαστήρια… και το πράγμα τραβάει και η σύνταξη κομμένη. Ομως με την απόφαση της 16ης Ιουλίου 1996 ζήτησαν και τροποποίησαν το επίμαχο άρθρο (18) αφαιρώντας το «αποκερδαίνει» και βάζοντας το «εισπράττει» χωρίς το «αγκάθι» «καθαρά» γιατί έγινε αντιληπτό ότι αυτό το «καθαρά» έκανε ταύτιση με το «αποκερδαίνει», οπότε τώρα το «αποκερδαίνω» έγινε σκέτο «εισπράττω» για να δικαιωθεί ο νομικός σύμβουλος (και το συμβούλιο) οι οποίοι φαίνεται γι’ αυτό τον λόγο εισηγήθηκαν την τροποποίηση!
Οι εισφορές που πλήρωνα τόσα χρόνια για να έχω αυτή τη βοηθητική σύνταξη έχουν βγει με αίμα, αλλά οι κύριοι αυτοί και δυστυχώς οι συνάδελφοι χημικοί που απαρτίζουν το συμβούλιο έχουν ιδιόρρυθμη και ασύλληπτη λογική, έχουν στεριώσει και επανδρώσει τα γραφεία του ΤΕΑΧ με τόσες δαπάνες (υπαλληλικό προσωπικό κλπ.) που είναι ασφαλώς προβληματική η συγκέντρωση ποσών που καλύπτουν τόσες δαπάνες, δεδομένου ότι τα μέλη του ΤΕΑΧ είναι ένας μικρός αριθμός συγκριτικά με εκείνα άλλων Ταμείων. Ενα τέτοιο Ταμείο θα έπρεπε προ πολλού να έχει συγχωνευθεί με άλλα. Είναι ασύμφορο ένα Ταμείο με λίγα μέλη να είναι αυτοτελές και θα έπρεπε η πολιτεία προ πολλού άλλα τέτοια Ταμεία να τα έχει καταργήσει, ώστε οι εισφορές των μελών να έχουν ανταπόδοση.
Το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα: να γίνονται κρατήσεις (όχι 16%) και επί των κερδών μόνο, αν θέλουμε να λέμε ότι είμαστε ισορροπημένοι ώστε να μην ταυτίζουμε το αποκερδαίνω με το εισπράττω.
Εξαιτίας της δυστροπίας του ΤΕΑΧ για την ορθή αποδοχή του αποκερδαίνω, μου έχουν διακόψει τη σύνταξη από το 1992 μέχρι σήμερα.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω δεν νομίζετε ότι πρέπει:
1. να αναμορφωθεί επί υγιούς βάσεως η σχετική νομοθεσία, και
2. να μου αποδοθούν οι κρατηθείσες συντάξεις και να μου καταβάλλεται κανονικά η σύνταξη;».
Απάντηση: Η γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου του ΤΕΑΧ είναι, καθώς λένε, τραβηγμένη από τα μαλλιά, διότι η έννοια του «αποκερδαίνω» με την έννοια του «εισπράττω» απέχει παρασάγγας. Με τη λογική που διατυπώνεται στη γνωμοδότηση, αν τα ακαθάριστα έσοδα από την άσκηση του επαγγέλματός σας ανέρχονται μηνιαίως σε 1.500.000 και τα καθαρά κέρδη σε 500.000 δραχμές, θα πρέπει η ασφαλιστική εισφορά να αντιπροσωπεύει το ένα δεύτερο του μηνιαίου εισοδήματός σας.
Η στήλη έχει τη γνώμη ότι κανένα δικαστήριο δεν θα δεχθεί την άποψη της γνωμοδότησης του νομικού συμβούλου του ΤΕΑΧ.
Σύνταξη Δημοσίου
* Ο κ. Γ.Δ. από την Αθήνα ερωτά:
«Διορίστηκα το έτος 1983 στο δικαστικό σώμα. Θέλω να μάθω αν μπορώ να συνταξιοδοτηθώ με την 25ετία και αν σε αυτήν προσμετρώνται ως πραγματικά χρόνια προϋπηρεσίας τα χρόνια του στρατού και η άσκηση ως ασκούμενος δικηγόρος. Ταυτόχρονα με την 25ετία μπορώ να συνταξιοδοτηθώ και από το ΤΝ εν όψει του ότι έχω αναγνωρίσει 5 πλασματικά χρόνια προϋπηρεσίας;».
Απάντηση: Με τη συμπλήρωση εικοσιπενταετούς υπηρεσίας στο Δημόσιο θεμελιώνετε δικαίωμα συνταξιοδότησης. Η σύνταξη είναι καταβλητέα με τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας.
Η στρατιωτική θητεία και ο χρόνος απασχόλησης ως ασκούμενος δικηγόρος προσμετρώνται στην εικοσιπενταετία. Η στρατιωτική θητεία πρέπει να εξαγοραστεί.
Τα πλασματικά χρόνια που έχετε αναγνωρίσει από το ΤΝ θα χρησιμεύσουν για την προσαύξηση της σύνταξης.
* Η κ. Χ.Δ. από την Τρίπολη ερωτά:
«1. Διορίστηκα στο δικαστικό σώμα το έτος 1984. Το έτος 2004 θα έχω συμπληρώσει 20 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας και τα 2 παιδιά μου θα είναι τότε ακόμη ανήλικα (γεννήθηκαν τα έτη 1988 και 1990). Εν όψει αυτών δικαιούμαι να συνταξιοδοτηθώ με μειωμένη σύνταξη το 2004; Δικαιούμαι επίσης με τις ανωτέρω προϋποθέσεις μειωμένης συντάξεως και από το Ταμείο Νομικών στο οποίο έχω αναγνωρίσει 5 πλασματικά χρόνια προϋπηρεσίας;
2. Αν δεν ισχύουν τα ανωτέρω, πότε μπορώ να συνταξιοδοτηθώ με τη μικρότερη δυνατή προϋπηρεσία; Η 15ετία για μένα ισχύει ή όχι;».
Απάντηση: Για τις διορισθείσες στο Δημόσιο μετά την 1.1.1983 δεν ισχύει η 15ετία. Εχετε ωστόσο θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης με τα 15 έτη υπηρεσίας, αλλά η σύνταξη είναι καταβλητέα με τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας. Δεύτερη εναλλακτική λύση είναι 25 έτη υπηρεσίας και ηλικία 55 ετών.
Απαλλαγή πρώτης κατοικίας για δεύτερη φορά
* Η κυρία Μαρία Παπαδάκη από την Αθήνα ερωτά:
«Αγαμος κύριος 70 ετών, συνταξιούχος του Δημοσίου, με αναπηρία 67% (άτομο με ειδικές ανάγκες), έχει διαμέρισμα στον Χολαργό 31 τ.μ. (δεν καλύπτει τις στεγαστικές του ανάγκες). Το διαμέρισμα αυτό αγοράσθηκε το 1983.
Ο συνταξιούχος επιθυμεί τώρα να αγοράσει άλλο διαμέρισμα 65 τ.μ. στα Χανιά και ερωτά πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει την απαλλαγή λόγω πρώτης κατοικίας, ώστε να μην πληρώσει φόρο. Σημειωτέον ότι για το πρώτο διαμέρισμα των 31 τ.μ. κατεβλήθη στην Εφορία Κεφαλαίου ποσό 70.000 δρχ. για «πλασματική μεταβίβαση», όπως αναφέρει το επισυναπτόμενο φωτοαντίγραφο μέρος του συμβολαίου. Για την «πραγματική μεταβίβαση» δεν κατεβλήθη φόρος, χαρακτηρισθείσης της δηλώσεως αφορολογήτου δυνάμει του νόμου 1249/1982. Το 1983 το αντίτιμο του διαμερίσματος ήταν 1.116.000 δρχ. Στο συμβόλαιο δεν αναφερόταν πουθενά η φράση «πρώτη κατοικία».
Ερώτηση: Υπάρχει κάποιος νόμος ώστε να αγοράσει το νέο διαμέρισμα των 65 τ.μ. με ολική ή μερική απαλλαγή φόρου (εφόσον είναι άτομο με ειδικές ανάγκες) ή θα αναγκασθεί να μεταβιβάσει ή να πωλήσει το πρώτο διαμέρισμα των 31 τ.μ.;».
Απάντηση: Σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών, όσοι έτυχαν στο παρελθόν απαλλαγής για την αγορά πρώτης κατοικίας για οποιοδήποτε ποσό, έστω και με προγενέστερες διατάξεις του Ν. 1078/1980, δικαιούνται συμπληρωματικής απαλλαγής μέχρι εξαντλήσεως των αφορολογήτων ορίων που ισχύουν κάθε φορά.
Ανεξαρτήτως της πιο πάνω διαταγής του υπουργείου Οικονομικών, εφόσον η κατοικία που έχει ο άγαμος κύριος δεν καλύπτει τις στεγαστικές ανάγκες του, δικαιούται απαλλαγής για δεύτερη φορά και μάλιστα της απαλλαγής του έγγαμου λόγω της αναπηρίας με την προϋπόθεση ότι θα εκποιήσει την κατοικία που έχει πριν από τη νέα αγορά.
