«Άλλοι τα τρώνε και δροσίζονται, άλλοι τα τρώνε και ζορίζονται» λέει μια παροιμία, αρκετά επίκαιρη στις δύσκολες μέρες που διανύουμε.
Στην πραγματικότητα πάντως, και κατά κυριολεξία, είναι κυρίως οι Γερμανοί που τραβάνε ζόρι με το βακτήριο E. Coli, που ανιχνεύθηκε, καθώς λένε, σε αγγουράκια εξ Ισπανίας. Αν ήμουν συνωμοσιολόγος, θα μιλούσα για… εκδίκηση των καταραμένων και παρ’ ολίγον πτωχευμένων εταίρων (και συνεταίρων στην κρίση) μας.
Επειδή ως λαός είμαστε επιρρεπείς στον πανικό, εμείς ρωτήσαμε, μάθαμε και σας δίνουμε τις απαραίτητες πληροφορίες, για να νιώθετε ασφαλείς και να τρώτε με την ησυχία σας.
Τι μπορούμε να κάνουμε στην πράξη;
1. Καταναλώνουμε προϊόντα από τον τόπο μας, ελληνικά δηλαδή, και στην εποχή τους. Οπωσδήποτε με δυνατότητα ιχνηλασιμότητας (ποιος παραγωγός, σε ποια ακριβώς περιοχή, ποιες ημερομηνίες).
2. Αποφεύγουμε τα ανώνυμα και άγνωστης προέλευσης προϊόντα. Δεν θεωρείται άγνωστος φυσικά ο παραγωγός της λαϊκής, αφού το όνομα και η περιοχή του αναρτώνται υποχρεωτικά στον πάγκο του.
3. Προτιμάμε προϊόντα φρέσκα που δεν έχουν υποστεί κάποιο είδος επεξεργασίας. Το συγκεκριμένο βακτήριο αλλά και οι τοξίνες του αντέχουν ακόμα και στις θερμοκρασίες μαγειρέματος.Και όσον αφορά στα αγγουράκια τουρσί οι τοξίνες του βακτηριδίου αντέχουν ακόμα και στα δυνατά οξέα.
4. Φροντίζουμε σχολαστικά την καθαριότητα των φρούτων και των λαχανικών καθώς επίσης και όλων των εργαλείων που χρησιμοποιούμε στην κουζίνα . Δεν ξεχνάμε την υγιεινή των χεριών μας.
5. Χρησιμοποιούμε διαφορετικές επιφάνειες για την κοπή του κόκκινου κρέατος, του κοτόπουλου και των λαχανικών.
6. Ως καταναλωτές έχουμε περισσότερη δύναμη όταν είμαστε ενημερωμένοι και όταν απευθυνόμαστε στις αρχές και στα όργανα που είναι αρμόδια όταν αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι είναι παράνομο ή και ύποπτο.
Εμείς από την πλευρά μας κάναμε την έρευνα, μάθαμε και ενημερωθήκαμε.
Η Πολιτεία όμως τι κάνει για την προστασία του καταναλωτή;
Ο κ. Νυχάς, πρόεδρος του ΕΦΕΤ, μας είπε ότι μόνο στα προϊόντα που συνοδεύονται από τιμολόγια αγοράς υπάρχει ιχνηλασιμότητα είναι δηλαδή δυνατόν να εντοπίσουμε την προέλευσή τους.
Ο κανονισμός 2073/2005 της Ε.Ε ορίζει με σαφήνεια τα μικροβιολογικά κριτήρια που πρέπει να πληροί κάθε τρόφιμο. Ο ΕΦΕΤ, μας διαβεβαίωσε ο κ. Νυχάς, κάνει δειγματοληψίες, εργαστηριακές εξετάσεις και αναλύσεις που μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια των τροφίμων. Όταν μάλιστα ξεσπά μια κρίση όπως αυτή με τα ισπανικά αγγουράκια, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καταφύγουν στο RASFF (Rapid Alert System for Food and Feed), μια πανευρωπαϊκή βάση δεδομένων, για να ενημερωθούν για την προέλευση αλλά και τη διανομή των επικίνδυνων τροφίμων.
Επειδή όλα αυτά είναι χρήσιμα αλλά καθόλου απλά, ένα μας μένει να κάνουμε. Ασφαλώς δεν σταματάμε να αγοράζουμε αγγουράκια, τώρα που είναι και στην εποχή τους. Εάν στον πάγκο της λαϊκής ο πωλητής δεν έχει τα στοιχεία του και μας τα μασάει, πάμε στον επόμενο που θα τα έχει.
*Ευχαριστούμε τον πρόεδρο του ΕΦΕΤ Γιώργο Νυχά και τον Επικ. Καθηγητή Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιάννη Ζαμπετάκη για τη βοήθειά τους.
