Η εγκατάσταση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) ακόμη και σε αναδασωτέες εκτάσεις, η κατάργηση του περιορισμού της ελάχιστης απόστασης μεταξύ των ανεμογεννητριών και η ακόμα μεγαλύτερη απλοποίηση του κανονισμού αδειών παραγωγής προτείνονται σε έκθεση του ΥΠΕΚΑ η οποία θα αποτελέσει τη βάση διαλόγου με τους εμπλεκόμενους φορείς.
Όπως καταγγέλλει το WWF Ελλάς, η «Έκθεση για τον τομέα ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ στο πλαίσιο του σχεδιασμού αναμόρφωσης του μηχανισμού στήριξης» φαίνεται ότι λαμβάνει υπόψη μόνο τις επιδιώξεις των επενδυτών, «χωρίς να κατανοεί ότι η μεγιστοποίηση των οικονομικών κερδών ενός κλάδου δεν συμβαδίζει απαραίτητα με την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, και ότι μπορεί να επιφέρει πολλαπλές ζημίες σε άλλους κλάδους, αλλά και στο σύνολο της οικονομίας και του περιβάλλοντος».
Η οργάνωση με επιστολή της προς τον υπουργό Περιβάλλοντος κ. Γ. Παπακωνσταντίνου είχε από καιρό εκφράσει ενστάσεις για τη στελέχωση της ομάδας εκπόνησης της έκθεσης μόνο από εκπροσώπους φορέων που ασχολούνται με τις ΑΠΕ. «Με την έκθεση αυτή δυστυχώς επιβεβαιώνονται οι ανησυχίες του WWF Ελλάς», λέει ο υπεύθυνος εκστρατειών του WWF Ελλάς κ. Αχιλλέας Πληθάρας.
Ο κ. Πληθάρας εκφράζει τον έντονο σκεπτικισμό του σχετικά με τις προτάσεις και τους προβληματισμούς της ομάδας εργασίας όσον αφορά τα μέτρα τα οποία απαιτούνται προκειμένου να αναπτυχθούν περαιτέρω οι ΑΠΕ στη χώρα μας, όπως αποτυπώνονται στο κεφάλαιο 5 της έκθεσης. «Το συγκεκριμένο κεφάλαιο περιλαμβάνει μια σειρά επικίνδυνων – τόσο για την κοινωνία, όσο και το περιβάλλον – προτάσεων», τονίζει ο κ. Πληθάρας.
Σύμφωνα με το WWF, οι πιο επικίνδυνες προτάσεις, μεταξύ άλλων, είναι:
– Η ομοιόμορφη αντιμετώπιση των έργων ΑΠΕ (π.χ., αιολικών και υδροηλεκτρικών) χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ιδιαιτερότητα κάποιων επενδύσεων.
– Η αποκλειστική αρμοδιότητα της υπηρεσίας ΑΠΕ του ΥΠΕΚΑ να ερμηνεύει την εφαρμοστέα νομοθεσία. Σύμφωνα με το WWF αυτό που απαιτείται είναι η απλούστευσή της και η εναρμόνισή της με την υπόλοιπη περιβαλλοντική νομοθεσία.
– Η αδειοδότηση των έργων ΑΠΕ μέσω της υπηρεσίας ΑΠΕ του ΥΠΕΚΑ (θα λειτουργεί ως one stop shop) υποβαθμίζοντας τοπικές ευαισθησίες και ιδιαιτερότητες.
– Η ακόμα μεγαλύτερη απλοποίηση του κανονισμού αδειών παραγωγής η οποία ενδέχεται να κάνει ακόμα πιο εύκολη την εισαγωγή «αλεξιπτωτιστών» στον τομέα των ΑΠΕ.
– Η χωρίς αιτιολογία κατάργηση των ελάχιστων αποστάσεων μεταξύ ανεμογεννητριών.
– Η εγκληματική για το φυσικό περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα των υδάτινων οικοσυστημάτων προσπάθεια τροποποίησης της Υ.Α. 196978/2011 (ΦΕΚ Β’ 518) για τη χωροθέτηση Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων, η οποία μπορεί να επιφέρει οικολογική καταστροφή ρεμάτων και ποταμών.
– Η πρόταση για αναστολή ισχύος του ειδικού χωροταξικού για έργα με άδεια λειτουργίας πριν την 03.12.2008.
– Η διαστρέβλωση της διαδικασίας εκπόνησης ειδικών περιβαλλοντικών μελετών και σχεδίων διαχείρισης προκειμένου να μην υπάρξουν πρόσθετες ζώνες αποκλεισμού για τις ΑΠΕ.
– Η διά νόμου επικύρωση της εγκατάστασης ΑΠΕ σε αναδασωτέες εκτάσεις, τη στιγμή που η συνταγματικότητα παρόμοιων αδειοδοτήσεων εκκρεμεί ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
«Η προώθηση των ΑΠΕ είναι απαραίτητη για το κοινωνικό σύνολο, για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής, για την απεξάρτηση από ορυκτά καύσιμα, για την τόνωση της οικονομίας», σημειώνει ο κ. Πληθάρας. Όπως αναφέρει πρόκειται για μια εξαιρετικά σοβαρή υπόθεση η οποία «πρέπει να αντιμετωπισθεί ως περιβαλλοντική προτεραιότητα και όχι αποκλειστικά ως κερδοσκοπική επιχειρηματική δραστηριότητα».
Η έκθεση του ΥΠΕΚΑ για τον μηχανισμό στήριξης των ΑΠΕ, σύμφωνα με τον κ. Πληθάρα, «δυστυχώς δεν ξεφεύγει από αυτό το λανθασμένο πλαίσιο».
Σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας κρίνονται απαραίτητα:
– η δημιουργία συνθηκών διαφάνειας,
– η άμεση ανάπτυξη αξιόπιστων εργαλείων χωροθέτησης και περιβαλλοντικής πληροφόρησης,
– η αλλαγή του σημερινού ανεπαρκούς καθεστώτος διαβούλευσης,
– η ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στην ανάπτυξη των έργων,
– η έμφαση στην ορθή ενημέρωση των πολιτών ώστε να μη δημιουργούνται κινδυνολογικά σενάρια και
– η εκδίωξη των «αλεξιπτωτιστών» από τον κλάδο των ΑΠΕ.
