Ο κ. Τράα και τα κλεφτρόνια της Barclay’s

Η ηγεσία της βρετανικής, αλλά απολύτως διεθνοποιημένης, Τράπεζας, συνεπικουρούμενη από άλλα ισχυρά και αξιόπιστα πιστωτικά ιδρύματα, χειραγωγούσε από το 2007 το επιτόκιο της διατραπεζικής αγοράς του Λονδίνου, το περίφημο Libor, που είναι επιτόκιο αναφοράς για άπειρες πράξεις και συναλλαγές σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Εκτιμάται ότι από τις επιλογές των στελεχών της βρετανικής Τράπεζας επηρεάσθηκε ασύλληπτος αριθμός συναλλαγών παγκοσμίως, που κατά μία εκδοχή προσεγγίζουν το ιλιγγιώδες ύψος των 350 τρισ. δολαρίων.

Όπως γίνεται αντιληπτό ακόμη και ελάχιστος να είναι o επηρεασμός του συγκεκριμένου επιτοκίου αναφοράς, το κόστος είναι απροσμέτρητο για εκατοντάδες εκατομμύρια συναλλασσόμενους και επιχειρήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Για του λόγου το αληθές, αρκεί να καταγραφεί ότι όλα τα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ έχουν ως βάση το συγκεκριμένο διατραπεζικό επιτόκιο του Λονδίνου.

Η αποκάλυψη αναδεικνύει πόσο ευάλωτο είναι το διεθνές πιστωτικό σύστημα και πόσο προβληματική η λειτουργία των ελεύθερων και αυτορυθμιζόμενων αγορών.

Και βεβαίως φανερώνει πόσο μεγάλο είναι το ηθικό πρόβλημα του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, που εδώ σε εμάς εκφράζεται από την τρόικα, τον ανεξέλεγκτο κ. Μπομπ Τράα και απ’ αυτόν τον απίστευτο κύκλο των ταλιμπάν του φιλελευθερισμού με τα γκρίζα κοστούμια, που εμφανίζονται ως άλλοι τιμωροί, αλλά κρύβουν άπειρους σκελετούς στα σκοτεινά ντουλάπια τους.

Τέτοια σκάνδαλα και τέτοιες αποκαλύψεις καταδεικνύουν απλώς ότι το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και τα πολλά παράγωγά του δεν είναι υπερασπίσιμα, δεν στέκονται πουθενά.

Οι παραγωγοί της χρηματοπιστωτικής κρίσης, που φόρτωσαν τις ζημιές τους στα κράτη, τις μετέτρεψαν σε χρέη και τώρα απαιτούν να ελεγχθούν πάραυτα από τις κοινωνίες, δεν δικαιούνται να ομιλούν.

Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να σιωπούν και να σκύβουν το κεφάλι μπροστά στις θυσίες των λαών.

Οι λοιδορίες και σκληράδες δεν ταιριάζουν σε κλεφτρόνια της κακιάς ώρας.