Έχει την πολυτέλεια μια κυβέρνηση που δεν ξέρει κυριολεκτικά τι της ξημερώνει αύριο, να ασχολείται με τις προσωπικές σκιαμαχίες κάποιων υπουργών της; Φαίνεται πώς στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας,κάποιοι θεωρούν ότι μεγαλύτερη σημασία γι αυτούς έχει η προσωπική πολιτική τους επιβίωση, από την επιβίωση της χώρας.Διαφορετικά δεν εξηγείται αυτό το γαϊτανάκι διαρροών και αντιπαραθέσεων, χωρίς ουσία και χωρίς αποτέλεσμα. Το ποιος είναι περισσότερο μεταρρυθμιστής και ποιος λιγότερο, δεν κρίνεται στα λόγια ή ανάλογα με τι σχόλια θα γράψουν τα κάθε λογής ΜΜΕ ,αλλά από το πόσο προωθεί στην πράξη τις αλλαγές που επιβάλλουν οι έκτακτες συνθήκες που βρισκόμαστε …
Την ώρα που τα ελλείμματα εξακολουθούν να τρέχουν , την ώρα που η τρόικα διαπιστώνει ότι παρά τα επαναλαμβανόμενα μέτρα δεν καταφέρνουμε να εκπληρώσουμε τους στόχους για να πάρουμε την επόμενη δόση ,αντί οι υπουργοί να τρέχουν και να μη φτάνουν, μήπως και μπορέσουν να βουλώσουν κάποιες τρύπες ,ορισμένοι αλληθωρίζουν μονίμως προς την… επόμενη μέρα Προφανώς γιατί δεν συνειδητοποιούν ούτε τα αυτονόητα Γιατί αυτονόητο είναι ότι αν το καράβι βουλιάξει δεν θα υπάρξει κανείς για να …δρέψει τις δάφνες Και βέβαια κανένα δεν απασχολεί ποιο θα είναι το πολιτικό μέλλον του Ρέππα, του Ραγκούση, του Λοβέρδου, της Ξενογιαννακοπούλου ή του Χρυσοχοίδη και δεν ξέρω ποιού άλλου φερέλπιδος δελφίνου ,αλλά πώς θα καταφέρουμε να βγούμε από τη μαύρη τρύπα που βρισκόμαστε.
Αυτή η τακτική της μικροπολιτικής μιζέριας είναι κυριολεκτικά αυτοκτονική Αν η κυβέρνηση ,αλλά και το πολιτικό σύστημα συνολικά γιατί και η αντιπολίτευση με την ίδια καιροσκοπική μιζέρια κατατρύχεται, δεν καταφέρει να βγάλει τη χώρα από την κρίση θα καταρρεύσουν όλοι μαζί Η πρωταρχική ευθύνη βέβαια ανήκει στην κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό που δεν βάζει τέλος με το μαχαίρι σ αυτήν την κατάσταση Αρκετός χρόνος έχει χαθεί ήδη με παλινωδίες και μικροκομματικές ανασφάλειες Η κοινωνία, που για αρκετό καρό έδειχνε τάσεις ανοχής και αντοχής φαίνεται να βρίσκεται κι αυτή στα όρια της παράκρουσης καθώς δεν βλέπει φως από πουθενά. Μαγικές λύσεις προφανώς δεν υπάρχουν καθώς πέρα από τις δικές παλινωδίες ,υπάρχει και το ευρωπαϊκό κομφούζιο που δυσχεραίνει την κατάσταση. Αλλά δεν μπορούμε να αφεθούμε, μοιραίοι και άβουλοι στον κατήφορο. Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι τα ημίμετρα, οι καθυστερήσεις και τα προσωπικά πολιτικά παιγνίδια είναι ο… ασφαλέστερος δρόμος για να αυτοκτονήσουμε .
