Φάρος. Αν μια μονάχα λέξη θα έπρεπε να επιλεχθεί για να σκιαγραφήσει τον πυρήνα της ύπαρξης της Ειρήνης Μαρινάκη, θα ήταν αυτή. Αγέρωχα ορθή καταμεσής του πελάγου, του Σαρωνικού, της Πειραϊκής θάλασσας, να δείχνει τη σωστή πορεία στα καράβια της ζωής όσων είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν. Εκεί στις μπουνάτσες. Εκεί και στις φουρτούνες.
Μαθημένη στα δύσκολα, η Ειρήνη Μαρινάκη ήταν άνθρωπος της ουσίας, της επιμονής, της υπομονής και του δοσίματος. Παιδί της Κατοχής και της μεταπολεμικής Ελλάδας, κατάλαβε από νωρίς ότι η ζωή είναι αγώνας κι όχι εύκολες επιλογές. Μπολιάστηκε με μια ακλόνητη και αρραγή πίστη σε έναν αξιακό κώδικα που τη συνόδευσε μέχρι τις τελευταίες στιγμές της.
Οι ρίζες της. Τα αδιόρατα νήματα που υπερβαίνουν χωροχρονικά σύνορα και γεφυρώνουν αποστάσεις, αυτά διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα και το ήθος της.
Από τους Υψηλάντηδες
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης έχοντας στις αποσκευές τού DNA της την ποντιακή της ρίζα. Διδάχθηκε τον σεβασμό, την προσήλωση στην οικογένεια, την αίσθηση καθήκοντος και την ειλικρινή και ανιδιοτελή αγάπη για τον συνάνθρωπο.
Με καταγωγή, από την πλευρά της μητέρας της, από τους Υψηλάντηδες, η Ειρήνη Μαρινάκη ως άλλη Ελισάβετ Υψηλάντη «Πρωτομάνα των Φιλικών» και μία από τις μεγαλύτερες χορηγούς του Απελευθερωτικού Αγώνα, είχε στο αίμα της την προσφορά με γνώμονα το κοινό καλό.
«Με χαρά για τα πατριωτικά τους φρονήματα, τους προέπεμψα με τας ευχάς των Αρχαίων Ελληνίδων» γράφει σε επιστολή της η Ελισάβετ Υψηλάντη, μητέρα του Αλέξανδρου και του Δημήτριου, αναφερόμενη στην ανάγκη των γιων της να τρέξουν κοντά στην πάσχουσα πατρίδα.
Επένδυση στην οικογένεια
Ετσι και η Ειρήνη Μαρινάκη, αφουγκραζόμενη την κρητική και ποντιακή της ρίζα, ήταν εκεί για να φροντίσει με μητρική στοργή και χωρίς τυμπανοκρουσίες όλους όσοι είχαν ανάγκη. Στη μητρόπολη της ελληνικής ναυτιλίας, στον Πειραιά, γνώρισε και παντρεύτηκε τη νεανική της αγάπη, τον σπουδαίο Μιλτιάδη Μαρινάκη.
Συμπορεύτηκαν με σεβασμό και θέληση για δημιουργία. Στάθηκε στο πλευρό του περήφανα και τον ενθάρρυνε όχι μόνο στην επιχειρηματική αλλά και στην πολιτική του καριέρα. Λόγω των σπουδών της στα Οικονομικά είχε ενεργό ρόλο στην εταιρεία του, ειδικά στο τμήμα του λογιστηρίου. Οσα κι αν έκανε, η μεγαλύτερη επένδυσή της ήταν η οικογένεια. Οταν ο μονάκριβος γιος της ήρθε στη ζωή αφοσιώθηκε στο μεγάλωμά του.
Από κοινού με τον σύζυγό της διαμόρφωσαν ένα περιβάλλον προστασίας και αγάπης για εκείνον. Με τον τρόπο και κυρίως τις πράξεις τους τον δίδαξαν τη σημασία της κοινωνικής ευθύνης, τη ζωτική και ζωογόνα αξία της προσφοράς. Η επιλογή της διατήρησης ενός χαμηλού προφίλ στη διαπαιδαγώγησή του μόνο ακούσια δεν ήταν.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης φοίτησε σε δημόσιο σχολείο του Πειραιά, μαθαίνοντας έμπρακτα και από μικρή ηλικία ότι η ισότητα είναι θεμέλιος λίθος της κοινωνίας. Οι γονείς του, κάθετοι σε κάθε επίδειξη πλούτου, σφυρηλάτησαν τον χαρακτήρα του με τρόπο αξιοθαύμαστο. Η σεμνότητα ήταν άλλωστε ίδιον γνώρισμα της μητέρας του. Η κοινωνική της προσφορά υπήρξε αθόρυβη αλλά ουσιαστική. Για εκείνη η φιλανθρωπία δεν ήταν πηχυαίοι τίτλοι ή εργαλείο επικοινωνιακό.
Στάση ζωής
Για την Ειρήνη Μαρινάκη η φιλανθρωπία ήταν βαθιά ανάγκη ψυχής και συνείδησης, στάση ζωής που υιοθέτησε στην πορεία και ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Στήριξε την Εκκλησία και την τοπική κοινωνία του Πειραιά, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά της. Αγάπησε με πάθος, όπως ο σύζυγος και ο γιος της, τον Ολυμπιακό. Οι άνθρωποι που την ξέρουν καλά μιλούν για μια γυναίκα που με την παρουσία της λάμπρυνε τον Πειραιά.
Για μια γυναίκα που με τα ψυχικά της χαρίσματα, τη μαχητικότητα και την επιθυμία της να παραγκωνίζει το προσωπικό για το συλλογικό καλό – ως γνήσια απόγονος των Υψηλάντηδων – άφησε ισχυρή παρακαταθήκη ανθρωπιάς. Μια γυναίκα που επέλεξε έναν τρόπο ζωής βασισμένο στην αξιοπρέπεια, στη διακριτικότητα, στη δύναμη της οικογένειας, στην αγάπη για την πατρίδα και τους προγόνους, στην ουσιαστική και «σιωπηλή» προσφορά.
Η Ειρήνη Μαρινάκη πλέει πια σε θάλασσες αιώνιες, πλάι στον αγαπημένο της Μιλτιάδη, ξέροντας ότι το έργο της θα συνεχίσει να μιλά πιο δυνατά από κάθε λέξη, μέσα από όσους στάθηκε δίπλα τους και μέσα από τον γιο της, Βαγγέλη.
Μέχρι να συναντηθεί ξανά με όσους αγάπησε. Μέχρι να συναντηθεί ξανά με όσους την αγάπησαν…
