Την ιστορία με τον Ξέρξη που θύμωσε με τη φουρτούνα και άρχισε να μαστιγώνει τη θάλασσα για να την… τιμωρήσει, την έχουμε μάθει όλοι στο σχολείο. Αυτή την ιστορία μού θύμισε η απόφαση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να απαγορεύσει τις συναυλίες στα Εξάρχεια γιατί το περασμένο Σάββατο έγιναν σοβαρά επεισόδια στην περιοχή, μετά τη λήξη συναυλίας στον λόφο του Στρέφη.
Για όσους δεν έχουν παρακολουθήσει την είδηση, μια ομάδα νεαρών έριξε μολότοφ στους αστυνομικούς και έκαψε παρκαρισμένα αυτοκίνητα, μερικά εκ των οποίων ανήκαν σε πολίτες που παρακολουθούσαν τη συναυλία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συμπεριφορά των νεαρών που έκαναν τα επεισόδια στρέφεται εναντίον του κοινωνικού συνόλου και εν τέλει τροφοδοτεί τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά. Αλλά η απαξία των πράξεών τους επ’ ουδενί δικαιολογεί την απόφαση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να απαγορεύσει γενικώς τις συναυλίες στα Εξάρχεια. Τα επεισόδια έγιναν μετά το τέλος της συναυλίας, όπως έχει συμβεί (δυστυχώς) αρκετές φορές μετά από συναυλίες σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας. Ποτέ δεν ακούσαμε να απαγορεύονται αλλού εκδηλώσεις λόγω επεισοδίων. Γιατί τα Εξάρχεια πρέπει να αποτελέσουν εξαίρεση; Στα επεισόδια το πρόβλημα ήταν η συναυλία ή η αδυναμία της Αστυνομίας να προστατεύσει τις περιουσίες των πολιτών; Από πού και ως πού η αδυναμία της Αστυνομίας πρέπει να έχει ως συνέπεια τον περιορισμό συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των πολιτών;
Πάμε να πούμε πάλι τα βασικά: 1. Η ασφάλεια και η ελευθερία δεν είναι αλληλοαναιρούμενα δικαιώματα. Αντιθέτως, σε μια δημοκρατική πολιτεία είναι συμπληρωματικά. Η ασφάλεια εγγυάται την ελευθερία όλων μας, και οι συνταγματικές ελευθερίες αποτρέπουν την αυθαιρεσία των μηχανισμών ασφαλείας. 2. Εμείς οι πολίτες απαιτούμε δημοκρατική και αποτελεσματική αστυνόμευση. Αυτό σημαίνει δραστική αντιμετώπιση του εγκλήματος με παράλληλο ευλαβικό σεβασμό των δημοκρατικών ελευθεριών. Στην περίπτωση των Εξαρχείων δημοκρατική και αποτελεσματική αστυνόμευση σημαίνει σεβασμός του δικαιώματος όσων έκαναν τη συναυλία με παράλληλη προστασία των περιουσιών όσων παρκάρουν στην Καλλιδρομίου. 3. Τα Εξάρχεια δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως ιδιαίτερη περιοχή της Ελλάδας, όπου τα δικαιώματα τελούν υπό αίρεση. Κατ’ αντιστοιχία, το κράτος έχει τις ίδιες υποχρεώσεις απέναντί τους. 4. Από τις υποκλοπές έως τα Εξάρχεια, η κυβέρνηση έχει αποτύχει παταγωδώς τόσο στην προστασία της ασφάλειας όσο και στην περιφρούρηση των δικαιωμάτων των πολιτών. Η αυθαιρεσία της εξουσίας συμβαδίζει με την άνοδο της κάθε λογής εγκληματικότητας. 5. Ο κ. Χρυσοχοΐδης ακολουθεί την πεπατημένη. Αντί να βελτιώσει τη λειτουργία της Αστυνομίας, εκτοξεύει επικοινωνιακά τρικ για τη δημιουργία εντυπώσεων κυρίως στα δεξιά ακροατήρια. Αντί να δει τι δεν πήγε καλά στην αντιμετώπιση της φουρτούνας, επιλέγει να… μαστιγώσει τη θάλασσα. Πρόκειται για τον ορισμό της αδιέξοδης επιλογής.
