Το πρώτο εξάμηνο του 2026 μας βρίσκει σε μια κρίσιμη αλλά ελπιδοφόρα καμπή. Η ελληνική οικονομία δεν βρίσκεται πλέον σε κατάσταση επιβίωσης, αλλά βρίσκεται σε φάση μετάβασης και αναγέννησης. Και κάθε μετάβαση απαιτεί τόλμη, αξίες και έναν ξεκάθαρο προσανατολισμό. Χρειαζόμαστε ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης – ένα μοντέλο που να ενσωματώνει την καινοτομία, τη βιωσιμότητα και τον κοινωνικό σεβασμό ως αδιαπραγμάτευτους άξονες προόδου.
Η πρόοδος που καταγράφεται σήμερα δεν είναι συμπτωματική. Είναι αποτέλεσμα μιας πολυετούς προσπάθειας σταθεροποίησης, μεταρρυθμίσεων και αναθεώρησης παραγωγικών μοντέλων. Η ελληνική οικονομία, παρά τις εξωγενείς πιέσεις και τις προκλήσεις που διαρκώς μεταβάλλονται, δείχνει σημάδια θεσμικής ωρίμανσης και στρατηγικού επαναπροσδιορισμού. Η μετάβαση αυτή δεν αποτυπώνεται μόνο στους μακροοικονομικούς δείκτες, αλλά και στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης: στην εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους θεσμούς, των επενδυτών προς το μακροοικονομικό περιβάλλον, των επιχειρήσεων προς το ανθρώπινο δυναμικό τους.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η σταδιακή βελτίωση βασικών μεγεθών – όπως η αποκλιμάκωση της ανεργίας, η άνοδος των επενδύσεων και η συστηματική απορρόφηση ευρωπαϊκών πόρων – δεν πρέπει να θεωρούνται αυτονόητες. Αντίθετα, αποτελούν ενδείξεις μιας χώρας που δεν εστιάζει μόνο στην ανάκαμψη, αλλά και στην ανασύνθεση. Στην προσπάθειά της αυτή, η Ελλάδα δεν μπορεί να αρκείται στην επιφάνεια των αριθμών. Οφείλει να επενδύσει στον ποιοτικό μετασχηματισμό: στην πράσινη και ψηφιακή οικονομία, στην εξειδικευμένη εργασία, στη συνεκτική κοινωνική πολιτική, στην ενίσχυση των περιφερειών.
Η επιχειρηματικότητα πέρα από τις οικονομικές αποδόσεις
Το στοίχημα της επόμενης περιόδου είναι να εδραιωθεί αυτό το νέο παραγωγικό modus operandi: λιγότερο γραφειοκρατικό, πιο ανοιχτό στη συνεργασία, πιο περιβαλλοντικά υπεύθυνο και – πρωτίστως – πιο δίκαιο και συμπεριληπτικό. Η οικονομική ανθεκτικότητα της χώρας δεν μπορεί να προκύψει χωρίς την ισότιμη συμμετοχή της κοινωνίας. Και αυτό σημαίνει πραγματικές ευκαιρίες για τους νέους, ουσιαστική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, επένδυση σε ανθρώπους. Το πρώτο εξάμηνο του 2026 μας καλεί να περάσουμε από τη διαχείριση στην οραματική οικοδόμηση.
Πρόκειται για μια ιστορική ευκαιρία. Ομως για να αξιοποιηθεί χρειάζεται επιτάχυνση σε κομβικά σημεία: απονομή δικαιοσύνης, σταθερό φορολογικό πλαίσιο και, κυρίως, προστασία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που παραμένουν ευάλωτες στις διακυμάνσεις του κόστους και του ανταγωνισμού.
Οι ελληνικές επιχειρήσεις απέδειξαν ότι μπορούν να λειτουργούν με ανθεκτικότητα μέσα σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας. Οι εξαγωγές αγαθών, η μεταποίηση και οι φαρμακευτικές βιομηχανίες συνέχισαν να στηρίζουν την οικονομική δραστηριότητα, με αξιοσημείωτες επιδόσεις που διατηρήθηκαν σε υψηλά επίπεδα.
Ομως σήμερα δεν αρκεί να παράγεις. Είναι ανάγκη να παράγεις με συνείδηση. Να επενδύεις όχι μόνο στην τεχνολογία, αλλά και στον άνθρωπο. Η δίκαιη εργασία, η ενεργειακή αποδοτικότητα, ο κοινωνικός διάλογος, η διαγενεακή συνοχή δεν είναι «προσθήκες» – είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανταγωνιστικότητας. Η επιχειρηματικότητα του αύριο χτίζεται με βιωσιμότητα, συμμετοχικότητα και ενσυναίσθηση.
Στον Ομιλο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Τσέτη (ΟΦΕΤ) επενδύουμε καθημερινά σε αυτό το όραμα: στην έρευνα, στην κυκλική παραγωγή, στη στήριξη της νέας γενιάς. Και αναγνωρίζουμε ότι η ευθύνη προς την κοινωνία δεν είναι επιλογή. Είναι χρέος.
Ανάπτυξη με ταυτότητα και ήθος
Το πιο κρίσιμο κεφάλαιο είναι το ανθρώπινο. Σήμερα καλούμαστε να επενδύσουμε αποφασιστικά στους ανθρώπους της χώρας: στους επιστήμονες, στους νέους, στις γυναίκες. Να παρέχουμε ίσες ευκαιρίες και δίκαιη συμμετοχή. Να διασφαλίσουμε ότι η γνώση που παράγεται στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν εξάγεται μόνιμα, αλλά επιστρέφει δημιουργικά στην παραγωγή.
Η πραγματική ισχύς μιας οικονομίας δεν αποτυπώνεται μόνο στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, αλλά στην αξιοπρέπεια του καθημερινού πολίτη. Οταν η ανάπτυξη γίνεται κτήμα όλων – και όχι υπόσχεση για λίγους – τότε θεμελιώνεται σε γερές βάσεις. Η ένταξη των νέων και των γυναικών στην παραγωγική διαδικασία δεν είναι θέμα «πολιτικής ορθότητας» αλλά θέμα εθνικής προτεραιότητας.
Η Ελλάδα έχει διανύσει μια σημαντική απόσταση. Από το 2010 έως σήμερα πέρασε από την αμφισβήτηση στην ανθεκτικότητα. Σήμερα μπορεί – και πρέπει – να περάσει από την ανθεκτικότητα στην πρόοδο με ταυτότητα.
Το στοίχημα του 2026 δεν είναι να πετύχουμε απλώς αριθμητικούς στόχους. Είναι να φτιάξουμε μια οικονομία που παράγει χωρίς να εξαντλεί, που ενδυναμώνει χωρίς να αποκλείει, που εξελίσσεται χωρίς να αποκόπτεται από τις ρίζες της.
Αυτό δεν είναι απλώς οικονομική στρατηγική. Είναι πολιτισμική και κοινωνική επιλογή. Και είναι στο χέρι μας να την υλοποιήσουμε – με ήθος, συνέπεια, υπευθυνότητα με το βλέμμα στραμμένο στον άνθρωπο.
Η κυρία Ιουλία Τσέτη είναι Πρόεδρος & CEO του Ομίλου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Τσέτη (ΟΦΕΤ), Φαρμακοποιός MSc, Επίτιμη δρ Φαρμακευτικής του ΕΚΠΑ & του Παν. Πατρών.
