Ενδέχεται κάποιοι από τους αναγνώστες μου να ενοχλούνται από τη συχνή αναφορά μου στο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, όμως εγώ θα επιμείνω να το θεωρώ ως μείζονος εθνικής σημασίας, καθώς οδηγεί στον πληθυσμιακό αφανισμό της χώρας όπως ήδη πια προβλέπεται. Εχει υπολογισθεί ότι σε λίγα χρόνια θα έχουμε μία Ελλάδα των 7 εκατομμυρίων (έναντι 100 της Τουρκίας) και στο τέλος του τρέχοντος αιώνα η Ελλάδα θα σβήσει από τον χάρτη, όπως έσβησαν πολλά άλλα έθνη, όπως Χετταίων, Φρυγών, Λυδών, Φοινίκων, Αζτέκων, Ινκας κ.λπ. Τα έθνη αυτά μπορεί να έσβησαν από άλλους λόγους και όχι την υπογεννητικότητα, αλλά το ίδιο κάνει.
Ετσι θα παραχωρήσω τη στήλη μου σε σχετική επιστολή του αναγνώστη μου κ. Ηλία Εμμανουηλίδη, ο οποίος μου γράφει:
«Το δημογραφικό πρόβλημα στη χώρα μας είναι πολύ μεγάλο, πολύ οξύ και επείγον. Η κύρια αιτία του δημογραφικού μας είναι ότι οι νέοι στην Ελλάδα και στις δυτικές χώρες γενικότερα, έχουν προτεραιότητα το δικό τους ευ ζην, παντρεύονται αργά και τα ζευγάρια βλέπουν με δέος α) ότι η φροντίδα των παιδιών θα μειώνει δραστικά τον ελεύθερο χρόνο τους και β) ότι η πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση θα μειώνει την ποιότητα του όποιου ελεύθερου χρόνου θα τους αφήνουν τα παιδιά τους.
Η διατήρηση ικανού ελεύθερου χρόνου μπορεί να αντιμετωπιστεί:
- Με τη δημιουργία δημόσιων βρεφονηπιακών σταθμών για το σύνολο των παιδιών της κάθε γειτονιάς, όπως συμβαίνει με το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο.
- Με ολοήμερη λειτουργία των βρεφονηπιακών σταθμών, των Δημοτικών και των Γυμνασίων. Δηλαδή ο γονέας θα παραδίδει το πρωί το παιδί στους παραπάνω σταθμούς και σχολεία και θα τα παραλαμβάνει αργά το απόγευμα ταϊσμένα και διαβασμένα.
Προφανώς η ολοήμερη λειτουργία των σχολείων απαιτεί αύξηση του διδακτικού και λοιπού προσωπικού και σημαντική αύξηση των δαπανών για την εστίαση και επιτήρηση. Πού θα βρεθούν τόσο πολλά λεφτά; Είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να βρεθούν από τυχόν πλεονάσματα του προϋπολογισμού. Ούτε από δάνεια. Μπορούν όμως να εξοικονομηθούν με ένα ισχυρό συμμάζεμα του υπερξεχειλωμένου από δομές κράτους μας. Δραστική μείωση δαπανών παντού. Στα 20 υπουργεία, στα 63 μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, στις 300 βουλευτικές έδρες, στις 2.590 ΔΕΚΟ και τις 137 Ανεξάρτητες Αρχές. Με περιορισμό των διοικήσεων των δομών, κατάργηση πλήθους προνομίων, κατάργηση της χρηματοδότησης διαφόρων ινστιτούτων, κ.ο.κ.
Εάν ο κομματικός-πολιτικός κόσμος της χώρας, που είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία και διατήρηση του ξεχειλώματος για πλούσια νομή της Εξουσίας δεν αναλάβει της ευθύνες του και πράξει αναλόγως, τότε δεν υπάρχει σωτηρία. Για το κοινωνιολογικό σκέλος όπου οι νέοι μας βλέπουν την οικογενειακή ζωή με παιδιά ως “σκλαβιά” και τη ζωή κατά μόνας ή κατά ζεύγη χωρίς παιδιά ως “ελευθερία” χρειάζεται άλλη αντιμετώπιση, που μπορεί μάλιστα να είναι καθόλου ή ελάχιστα δαπανηρή. Π.χ. το υπουργείο Πολιτισμού μπορεί με τη συνεργασία του κόσμου της διανόησης, του θεάτρου, του κινηματογράφου, των συγγραφέων και των ΜΜΕ να οργανώσει μία καμπάνια υπέρ της οικογενειακής ζωής με πολλά παιδιά. Καμπάνια έξυπνη, πολύχρονη, επίμονη».
Και ο συντάκτης της στήλης αυτής προσθέτει τη δραστική πρόληψη των τροχαίων δυστυχημάτων με 660 νεκρούς ετησίως, κατά κανόνα νεαρής ηλικίας.
