Διαμορφώνοντας ένα «κοινωνικό» πανεπιστήμιο μέσα από την έρευνα

Ιστορικά, τα πανεπιστήμια ιδρύονται με σκοπό τη δημιουργία και τη διάδοση της γνώσης. Για την καλλιέργεια της προσφοράς στην κοινωνία και στην οικονομία της χώρας. Σε μια εποχή χρηματοδότησης που βασίζεται στη ζήτηση, όπου τα πανεπιστήμια στις περισσότερες χώρες του κόσμου έχουν την επιλογή να υποδέχονται όσες φοιτήτριες και όσους φοιτητές επιθυμούν –  εκτός από την Ελλάδα -, πρέπει να διερωτηθούμε τι πραγματικά προσφέρει στα νέα παιδιά το να έχουν πτυχίο ελληνικού πανεπιστημίου. Αναμφισβήτητα, όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο επαγγελματικών δεξιοτήτων και επιστημονικής κατάρτισης των πολιτών τόσο υψηλότερη είναι η παραγωγικότητα της χώρας. Μήπως όμως το όφελος εκπαίδευσης με τους σημερινούς όρους σε πανεπιστημιακό επίπεδο αντικατοπτρίζεται μονοδιάστατα στην απόκτηση ενός τίτλου σπουδών; Μήπως η κοινωνική διάσταση του πανεπιστημίου σταμάτησε να ακολουθεί τις ανάγκες της εποχής;