Ουτοπική μαγκιά ή τραγικός επίλογος μίας ανέμελης εφηβείας;

Την τελευταία δεκαετία ίσως και παραπάνω, η τραπ μουσική (που πρέπει οπωσδήποτε να τη διαχωρίσουμε από τη ραπ), έχει επικρατήσει σε δημοφιλία, ιδιαιτέρως στις τάξεις των νέων ανθρώπων που γεμίζουν ασφυκτικά τα clubs που εμφανίζονται οι τράπερς. Μήπως οι νέοι που την προτιμούν, την αντιμετωπίζουν σαν ένα εσωτερικό ξέσπασμα, σαν μία πραγματικότητα φερμένη από αλλού, σαν μία τάση που αν δεν την ακολουθήσω, θα με βαφτίσουν «cringe άτομο»;

Παράλληλα το κακό ενισχύεται και φουντώνει με την καλπάζουσα ψηφιοποίηση των νέων μέσα από την ανάπτυξη των μέσων κοινωνικών δικτύωσης (Instagram, Tik Tok κ.α) και την ταχύτατη ροή της πληροφορίας που συχνά εκθέτει τα παιδιά και εφήβους σε επικίνδυνες λογικές, όπου δεν υπάρχουν φίλτρα προστασίας.

Πού είναι λοιπόν τα όρια από γονείς; Πού είναι η Πολιτεία που όταν ένα ζήτημα λαμβάνει κοινωνικά χαρακτηριστικά και ξεφεύγει από τα μεμονωμένα φαινόμενα, πρέπει να φέρει τεράστια ευθύνες;

Ο κάθε Ivan Greko, ερμηνεύει στίχους (δεν το κατατάσσω σε είδος μουσικής) και έχει έως τώρα καταφέρει να μπει σε πολλά σπίτια, σε πολλές σκέψεις, ψυχοσυνθέσεις, άπλαστες προσωπικότητες άκρως ευάλωτες, που τον έχουν θεοποιήσει.. ο Θεός ξέρει για ποιο λόγο (διότι τα νέα παιδιά σίγουρα δεν ξέρουν γιατί τον ακούν).

Οι συνήθεις ύποπτοι δεν είναι άλλοι από την υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, την έλλειψη δομών ψυχολογικής υποστήριξης και τη μη καλλιέργεια της ενσυναίσθησης. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τον λαϊκό ατομικισμό που χαρακτηρίζει την εποχή μας, δημιουργείται εύκολη, αφιλτράριστη πρώτη ύλη για παιδιά με κατακερματισμένη προσωπικότητα. Πρέπει αυτό το σοβαρά δυστυχές κοινωνικό ζήτημα, να το δούμε ολιστικά, σε κάθε κύτταρο της ζωής μας, από την οικογένεια, μέχρι το σχολείο και το κράτος.

Τα κοινωνικά φαινόμενα δεν έχουν σαν απάντηση την «ατομική ευθύνη» που αναφέρει σε κάθε πρόβλημα η κυβέρνηση. Και εάν σταματήσουν να ακούνε την τραπ μουσική οι έφηβοι, δεν θα σταματήσει η αντίδραση και η βία που βλέπουμε γύρω μας. Η τραπ μουσική είναι η έκφραση βαθύτερων κοινωνικών προβλημάτων για αυτό και αυτό είναι το επικίνδυνο, μικρά παιδιά ταυτίζονται με το περιεχόμενο αυτής της μουσικής.

Προσπαθώντας βέβαια να δω το πρόβλημα ολιστικά, ψύχραιμα θα παραδεχτώ πως και να σταματήσουν τα νέα παιδιά να ακούν τραπ, δεν θα σταματήσει η βία και όλα τα τραγελαφικά που συμβαίνουν γύρω μας. Διότι η μουσική αυτή σίγουρα εκφράζει και τα βαθύτερα κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας και αυτό είναι το δυστυχές.

Ας βάλουμε λοιπόν αρχικά ως γονείς την οριοθέτηση στη καθημερινότητά τους, διότι άνευ αυτής, υπάρχει καταστροφικός ταυτισμός. Ας προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε αδιάκοπα μαζί τους, διότι καμία πολιτεία ή κυβέρνηση δεν μπορεί σε αρχικό στάδιο, να αναπληρώσει το κενό αυτό, μεταξύ γονέα και παιδιού.

Ivan Greko, στο αφιερώνω, «Αχάριστη και αλήτισσα δεν κέρδισε ποτέ!