Η ομιλία του Νίκου Παππά στο 5ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκε ιδεολογικά σε αντίθετη τροχιά απ’ όσα ο Αλέξης Τσίπρας είχε πει την περασμένη Τρίτη στη Διάσκεψη του Ινστιτούτου του.
Αντικρούοντας τις απόψεις του πρώην πρωθυπουργού ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος ισχυρίστηκε ότι «όραμά μας είναι ο σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία» και «όχι ο συμμετοχικός και δημοκρατικός καπιταλισμός», ο οποίος ούτως ή άλλως «δημιουργεί κρίσεις, παράγει πολέμους και καταστροφές».
Μεταξύ άλλων, ο Νίκος Παππάς έκανε αναδρομή στο 2019 κι ανέφερε ότι «υποσχεθήκαμε ότι θ’ ανοίξουμε το κόμμα, αλλά δεν το κάναμε». Χαρακτήρισε ακόμη «εγκληματικές επιλογές» τις διασπάσεις, σημειώνοντας πως «δεν πρέπει να τις δικαιώσουμε», διότι σε μια τέτοια περίπτωση «θα έχουμε βάλει τα θεμέλια για την επόμενη».
«Είμαι δυστυχώς για το κόμμα μας και ευτυχώς για τη συνείδησή μου ο μοναδικός υποψήφιος πρόεδρος του 2023 που είμαι στο κόμμα» συνέχισε ο βουλευτής του Νοτίου Τομέα της Αθήνας, υπογραμμίζοντας ότι «κανένας δεν έδωσε εντολή» στην Έφη Αχτσιόγλου «για διάσπαση του κόμματος». Ούτε όμως «έδωσε εντολή» στον Στέφανο Κασσεάκη «να κάνει τρέλες» οδηγώντας τον ΣΥΡΙΖΑ προς την κεντροδεξιά. «Οι εντολές καταπατήθηκαν» είπε χαρακτηριστικά.
Συνεχίζοντας επί προσωπικού, ο Ν. Παππάς τόνισε πως «δεν δίστασα να είμαι πάρα πολύ σκληρός με όσους τόλμησαν να πουν κάτι για τα οικονομικά του κόμματος, συκοφάντησαν συντρόφους και συντρόφισσες».
«Να μην κάνουμε βήματα πίσω»
Γενικότερα ο Νίκος Παππάς, ζήτησε «να μην λέμε ψέματα στον εαυτό μας», προτρέποντας «να υπερβούμε το συγκεντρωτικό μοντέλο, γιατί δεν έχει δώσει τα όριά του».
Συμφώνησε επίσης με τις αυστηρές προϋποθέσεις του «εκλέγεσθαι», αλλά κάλεσε «να μην κάνουμε βήματα πίσω» στον τρόπο ανάδειξης προέδρου. Άρα και τη διατήρηση των νυν κριτηρίων για τα μέλη που θέλουν να συμμετάσχουν.
Σχετικά τέλος με τις συνεργασίες στον προοδευτικό χώρο, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επεσήμανε μεν ότι «τα προβλήματα δεν μπορούν να περιμένουν», αλλά επειδή αυτές «χρειάζονται οξυγόνο, πρόγραμμα και χρονοδιάγραμμα» κατονόμασε ως δυνητικούς συμμάχους τη Λούκα Κατσέλη, τον Νίκο Κοτζιά, τον Πέτρο Κόκκαλη και όσους βουλευτές ή στελέχη διατίθενται να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο. «Δεν μπορεί να υπάρξει ενότητα χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ», κατέληξε ο Ν. Παππάς.
Όλη η ομιλία του Νίκου Παππά στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ
Στις δύσκολες στιγμές, δεν κάνει κακό να θυμόμαστε τις καλές στιγμές. Δεν θα ήταν κακό να θυμηθούμε ότι αυτή η χώρα βυθίστηκε στην κρίση. Και αυτός ο χώρος, με το ιδεολογικό και πολιτικό του οπλοστάσιο, με το στελεχικό του δυναμικό, κατάφερε να εκφράσει τη λαϊκή προσδοκία για προστασία της κοινωνίας
Το 2015 κερδίσαμε. Το 2018 βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια. Το 2019 αξιολογήθηκε η διακυβέρνησή μας και πήραμε 32%.
Το 2023 αξιολογήθηκε ο τρόπος με τον οποίον κάναμε αντιπολίτευση. Και πήραμε 20%. Πρωτοφανές. Το 2019 υποσχεθήκαμε ότι θα ανοίξουμε το κόμμα μας, ότι θα το μετασχηματίσουμε και ότι θα οργανώσουμε τους ανθρώπους που πίστεψαν και αγωνίστηκαν για την πολιτική μας εκτόξευση. Δεν το κάναμε. Διότι όσοι ήταν σε θέσεις ευθύνης, αυτό δεν το υλοποίησαν, δεν το πίστεψαν. Και έτσι ήρθε το 2023.
Ακριβώς όσοι αρνούνταν τα αναγκαία βήματα οργάνωσης ενός συντεταγμένου, μαζικού κόμματος που έχει αντοχές ακόμα και στις εκλογικές ήττες, μετά από λίγο επέλεξαν να το διασπάσουν. Οι διασπάσεις είναι εγκληματικές επιλογές. Κακώς έγιναν. Πρέπει να τις ακυρώσουμε; Ναι. Πρέπει να ξαναβρεθούμε με όσους χώρισαν οι δρόμοι μας.
Πρέπει να τις δικαιώσουμε; Όχι.
«Ρίζα του προβλήματος οι διασπάσεις»
Αν τις δικαιώσουμε, θα έχουμε τα θεμέλια για τις επόμενες διασπάσεις. Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτές οι διασπάσεις είναι στη ρίζα του προβλήματος. Οφείλω να πω και δυο πράγματα για το 2023. Το 2023 ήμουν υποψήφιος πρόεδρος. Είμαι, δυστυχώς για το κόμμα, ευτυχώς για τη συνείδησή μου, ο μοναδικός από τους υποψηφίους προέδρους του 2023 που έμεινα στο κόμμα.
Και θέλω να πω ότι επειδή ήμουν υποψήφιος τότε, γνωρίζω πολύ καλά, ποια ήταν η στάση όλων σε εκείνη την εκλογή. Και όσων εκδηλώθηκαν και όσων δεν εκδηλώθηκαν. Πιστεύω βαθιά ότι δε θα χρειαστεί να ονοματίσω κανέναν και καμία. Πιστεύω επίσης βαθιά ότι δεν θα υπάρξουν κραυγαλέες διαστρεβλώσεις για όσα έχουν συμβεί. Δεν ήμουν στον δεύτερο γύρο. Όλοι ψήφισαν, όλες και όλοι ψηφίσαμε κάτι στον δεύτερο γύρο. Δεν πιστεύω ότι κάποιος που έκανε τη μία επιλογή έδωσε εντολή για διάσπαση. Ούτε πιστεύω ότι όποιος έκανε την άλλη επιλογή, έδωσε εντολή για τρέλες, επιθέσεις ενάντια στο κόμμα και νέα διάσπαση.
Οι εντολές που έλαβαν, νομίζω ότι καταπατήθηκαν. Να πω ότι όταν εξαπολύθηκαν επιθέσεις απέναντι στο κόμμα μας, δεν δίστασα να είμαι πάρα πολύ σκληρός με όσους τόλμησαν να πουν κάτι για τα οικονομικά του κόμματός μας, για όσους συκοφάντησαν συντρόφους και συντρόφισσές μας. Τι πρέπει να κάνουμε, λοιπόν;
Δεν πρέπει να λέμε ψέματα στον εαυτό μας. Οι διασπάσεις μάς μείωσαν πολύ. Είχαμε μια ανάκαμψη μετά την εκλογή του περασμένου Νοέμβρη, την οποία δεν καταφέραμε να διατηρήσουμε. Και αυτό πρέπει να μας προβληματίσει.
«Όχι κόμματα μέσα στο κόμμα»
Για το κόμμα μας.
1. Να γίνουμε ένα κόμμα που έχει ρεύματα ιδεών και όχι κόμματα μέσα στο κόμμα, που ετοιμάζουν τις νέες διασπάσεις.
2. Να έχουμε περιφερειακές οργανώσεις ισχυρές, δημοκρατικές με εκλεγμένους και όχι διορισμένους.
3. Να χτίσουμε δίκτυα στον συνδικαλισμό, την αυτοδιοίκηση, τους μικρομεσαίους, τους συνταξιούχους. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ότι η ύλη των τοπικών οργανώσεων δεν αρκεί και δεν κινητοποιεί τα μέλη μας; Μέλη που έχουν επάγγελμα, κοινωνική παρουσία, άλλα ενδιαφέροντα για τα οποία η οργανωμένη ζωή στο κόμμα λίγα ως τίποτα έχει να πει.
4. Να υπερβούμε το συγκεντρωτικό μοντέλο λειτουργίας, που λέει ότι όλα αρχίζουν και όλα τελειώνουν σε ένα οργανωτικό γραφείο. Το μοντέλο αυτό έδειξε τα όριά του.
5. Να μη κάνουμε πίσω στην επιλογή του ανοικτού κόμματος. Να θεσπίσουμε αυστηρά κριτήρια για το εκλέγεσθαι. Να έχουμε, όμως, ανοιχτή τη δυνατότητα συμμετοχής στη βάση για το εκλέγειν. Αν δεν είχαμε ανοικτή τη δυνατότητα του εκλέγειν στην εκλογή του Νοέμβρη, οι 70.000 αριστερές και αριστεροί δεν θα είχαν προσέλθει, δεν θα είχαν δώσει το φιλί της ζωής στο κόμμα.
«Οι συνεργασίες θέλουν οξυγόνο»
Τι άλλο πρέπει να κάνουμε; Να θυμίσουμε ποια είναι η συγκολλητική ουσία και η ιστορική μας διαδρομή. Όραμά μας είναι ο σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία. Δεν είναι ούτε ο συμμετοχικός ούτε ο δημοκρατικός καπιταλισμός.
Τα προβλήματα του καπιταλισμού είναι ενδημικά. Δημιουργεί κρίσεις, παράγει πολέμους και καταστροφές. Σε αυτή τη βασική σύλληψη συγκροτήθηκε το ιστορικό ρεύμα το οποίο έχουμε αποφασίσει να υπηρετήσουμε.
Τα άλλα προοδευτικά κόμματα αρνούνται τη συνεργασία. Το ΠαΣοΚ στρώνει το χαλί της συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία -με αρχή τη συνταγματική αναθεώρηση.
Η Κωνσταντοπούλου μάς επιτίθεται με χειρότερο τρόπο από ό,τι η Ομάδα Αλήθειας. Και με την επικίνδυνη λογική ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός αριστεράς – δεξιάς. Και η Νέα Αριστερά, δυστυχώς, και στο ζήτημα του ΠτΔ και της προνακριτικής έκανε παλινωδίες. Μπορεί για κάποιους να εκκρεμούν οι αποφάσεις, αλλά τα προβλήματα δεν μπορούν να περιμένουν.
Οι συνεργασίες θέλουν οξυγόνο. Πρόγραμμα και χρονοδιάγραμμα. Καμία συμμαχία δεν θα γίνει εφικτή αν δεν είναι ισχυρός ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Γιατί πολλά ακούμε. Ακόμα και για νέα κόμματα. Με ποιο πρόγραμμα, ακριβώς; Άλλο από αυτό του ΣΥΡΙΖΑ; Μπορεί να γίνει ενότητα χωρίς το κόμμα μας; Όχι. Μπορεί να γίνει ενότητα απέναντι στο κόμμα μας; Απολύτως όχι.
Είναι ρεαλιστικός στόχος να βρεθούμε με όσους έχουν στηρίξει την ιστορική κατάκτηση της κυβέρνησης του 2015-2019. Μπορεί τα κόμματα να αρνούνται, αλλά υπάρχουν προσωπικότητες και ομαδοποιήσεις με τους οποίους γειτνιάζουμε. Με τη Λούκα Κατσέλη, τον Νίκο Κοτζιά, τον Πέτρο Κόκκαλη, όσους βουλευτές και στελέχη επιθυμούν και καταλαβαίνουν την ανάγκη να συμπορευτούμε. Να τη χτίσουμε αυτή τη συμμαχία με όλο τον ιδεολογικό, προγραμματικό, πολιτικό μας εξοπλισμό.
«Είπε ο Τσίπρας ότι θα κάνει κόμμα;»
Επειδή πάντως η φράση του Νίκου Παππά προκάλεσε αμφίσημες ερμηνείες και εν μέρει παρουσιάστηκε ως μομφή για το ενδεχόμενο δημιουργίας νέου κόμματος από τον πρώην πρωθυπουργό, συνεργάτες από το περιβάλλον του αναρωτήθηκαν με νόημα: «Είπε ο Τσίπρας ότι θα κάνει κόμμα;»
