Τελικά δεν μας έπεισαν οι παραινέσεις του Αλ. Τσίπρα προς τα μέλη του υπουργικού του συμβουλίου, ν’ αποφεύγουν τις συχνές τηλεοπτικές εμφανίσεις και δημόσιες δηλώσεις, ούτε και με τις σε αυστηρότερο τόνο φράσεις: «Εγώ-θα μπορούσε ν’ απαλειφθεί το εγώ-σας επέλεξα για υπουργούς και όχι να στελεχώνετε τις πρωινές εκπομπές (…) Μιλά καλύτερα όποιος μιλά με το έργο του …».
Ο Αλ. Τσίπρας δεν μίλησε αυθορμήτως προς τους υπουργούς και υφυπουργούς του. Απλώς αναπαρήγαγε, με σχεδόν συλλαβιστή ανάγνωση, κείμενο γραμμένο δια χειρός ενός από τους πολλούς καλοπληρωμένους κατασκευαστές πολιτικών ειδώλων, που με τα δόντια αγωνίζονται να τον αποτρέψουν, από μοιραία επικοινωνιακά ολισθήματα.
Αλλά το πρώτο σοβαρό ολίσθημα το έκαναν οι ίδιοι οι επικοινωνιακοί του σύμβουλοι, γιατί πιθανόν να ξέχασαν, ότι οι πρώτοι διδάξαντες, στον ΣΥΡΙΖΑ, την καταχρηστική τους σχέση, με τα ηλεκτρονικά Media, είναι το πάλαι ποτέ αχώριστο και επικοινωνιακώς προκλητικό δίδυμο Αλέξης-Γιάνης.
Ο πρώτος ήδη έχει αποκλεισθεί από τα μεγάλης τηλεθέασης και ακροαματικότητας ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα και οδεύει ολοταχώς προς τον θρυλικό συνοικιακό πειρατικό ραδιοσταθμό «Ράδιο Μπάμπης».
Ο δεύτερος και για την ακρίβεια ο Αλέξης Τσίπρας ένα ή δύο το πολύ εικοσιτετράωρα πριν από τις παραινέσεις του προς το υπουργικό συμβούλιο, ξεσήκωσε το σύμπαν με συνέντευξή του στο ιταλικό Skai Italia. Και αντί να συνετισθεί μετά τη διάσπαση του Συριζαϊκού μωσαϊκού, να’ τον πάλι, μοστράρει ως αναμορφωτής της Ευρώπης, μέσα από τα Media, που τα έθεσε ο ίδιος υπό απαγόρευσιν, στους υπουργούς του.
Για να λέμε όμως και τα δίκαια του πρωθυπουργού, οι ίδιοι οι πολιτικοί, στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τα επικοινωνιακά τους προνόμια, άρα και την εκλογική τους πελατεία, έχουν καταντήσει απλήρωτοι υπάλληλοι πολλών ραδιοτηλεοπτικών δικτύων. Και μιλάνε εφ’ όλου του ανθρώπινου επιστητού. Γεωπόνοι για το Μεταναστευτικό. Αγροτοσυνδικαλιστές για τη Λυρική Σκηνή. Ηθοποιοί για την Οικολογία και την Ανάπτυξη. Ακόμη και για τη σχέση του Φάντη με το Ρετσινόλαδο. Και όχι μόνον αυτά, αν αναλογιστούμε ότι στη διάρκεια παρόμοιων τηλεοπτικών συζητήσεων έχουν πέσει σφαλιάρες από «νταήδες», «άνδρες» σε γυναίκες…
Όμως, κακά τα ψέματα, ο Αλ. Τσίπρας εκ φύσεως πρωταγωνιστής της διγλωσσίας και της κατ’ εξακολούθησιν πολιτικής αυτοαναίρεσης, από τη μια απειλεί με αφανισμό και καθυβρίζει τα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά Media. Και από την άλλη, εν ονόματι της αύξουσας «δημοφιλίας» του, υποκλίνεται σε αυτά.
Η οποιαδήποτε μεθόδευση καθυπόταξης των ΜΜΕ δύο τινα σημαίνει: Ή μονοπώληση της ενημέρωσης και δημοσιογραφικής κριτικής. Ή διατήρηση της σημερινής πολυφωνίας, αλλά μ’ ένα ιδιόρρυθμο καθεστώς νεοκομμουνιστικού «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού», χωρίς γραβάτες, αλλά με πανάκριβα λευκά πουκάμισα, πιθανόν Prada και ξενόκουμπα αλά Καίσαρη…
Συμπέρασμα: Όπως πολλές άλλες εξαγγελίες ξεχάστηκαν, μετά από λίγα 24ωρα, έτσι και οι απειλές αυτές θα ενταχθούν στο χώρο των αναμνήσεων…
